Οι αγαπημένες δίαιτες παγκοσμίως, πώς δρούν και τι περιλαμβάνουν.

Δίαιτα Atkins

Μία από τις πλέον δημοφιλείς δίαιτες, εμπνευσμένη από τον  Αμερικάνο γιατρό, Atkins. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα είδος δίαιτας που προτείνει αυστηρό περιορισμό στους υδατάνθρακες (ψωμί, μακαρόνια, δημητριακά, όσπρια, ζάχαρη, φρούτα και λαχανικά), των οποίων η λήψη πρέπει να περιορίζεται συγκεκριμένα σε λιγότερο από 30 γρ. ημερησίως, ποσότητα που ισοδυναμεί περίπου με μία μεγάλη φέτα ψωμί. Πιο συγκεκριμένα, οι  υδατάνθρακες, οι πρωτείνες και τα λίπη, κατέχουν το 5, 25 και 70 % της ημερήσιας ενεργειακής πρόσληψης, αντίστοιχα. Αφού λοιπόν η λήψη υδατανθράκων είναι πολύ μικρή, ο οργανισμός χρησιμοποιεί τα λίπη για  να ικανοποιήσει τις ενεργειακές του δαπάνες. Η απουσία των υδατανθράκων έχει επίσης ως συνέπειες  τη μείωση της όρεξης και την αύξηση της διούρησης, που οδηγεί στην απώλεια υγρών από το σώμα, και επομένως στη μείωση του σωματικού βάρους.

Πρόκειται ουσιαστικά για μία ακόμη "πρωτεϊνική" δίαιτα.  Παρουσιάστηκε μόλις το 1996 από τον Barry Sears  και έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής, κυρίως στην Αμερική αλλά και σε άλλα κράτη. Η φιλοσοφία της βασίζεται στη λογική  ότι, σχετικά με τον έλεγχο του σωματικού βάρους και την απώλεια κιλών αυτό που έχει μεγάλη σημασία είναι η ΄΄ιδανική΄΄ ποσοστιαία σύσταση της τροφής, δηλαδή η ιδανική αναλογία  σε πρωτεΐνες, υδατάνθρακες και λίπη από την κατανάλωση των τροφών. Έτσι, προτείνει μια αναλογία 40 - 30 - 30 (40 % της ημερήσιας ενεργειακής πρόσληψης από υδατάνθρακες, 30% από πρωτεϊνες και 30% από λίπη), αναλογία που πρέπει να τηρείται σε κάθε ένα από τα γεύματα ξεχωριστά. Πρέπει να τονιστεί ότι τα ποσοστά που προτείνει η δίαιτα της ζώνης είναι διαφορετικά από αυτά που προτείνουν οι διεθνείς οργανώσεις υγείας (50-55% από υδατάνθρακες, 15-20% από πρωτεϊνες και 30% από λίπη). 

Δίαιτα  Hey ή "συνδυαστική"  δίαιτα

Η συγκεκριμένη  δίαιτα, εμπνευστής της οποίας υπήρξε ο Αμερικανός γιατρός  William Hey, βασίζεται στο "συνδυασμό" τροφών και υποστηρίζει ότι μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά για το μηχανισμό της πέψης  από τον ανθρώπινο οργανισμό, με συνέπεια και την απώλεια σωματικού βάρους. Πιο συγκεκριμένα, η εν λόγω δίαιτα αποκλείει αυστηρά την πρόσληψη υδατανθράκων και πρωτεϊνών στο ίδιο γεύμα (π.χ. κρέας με πατάτες ή κιμάς με μακαρόνια) με τη λογική ότι οι τροφές αυτές, όταν συνδυάζονται, επηρεάζουν αρνητικά τη διαδικασία της πέψης, προκαλώντας δυσάρεστες συνέπειες για την υγεία. Ο συνδυασμός λοιπόν υδατανθράκων και πρωτεϊνών θεωρείται απαγορευτικός, ενώ ανάμεσα στα γεύματα με πρωτεΐνες και σε εκείνα που περιέχουν αμυλούχες τροφές πρέπει να μεσολαβεί χρονικό διάστημα τουλάχιστον 4 ωρών.

Ο γλυκαιμικός δείκτης είναι ένας χαρακτηριστικός δείκτης που σχετίζεται με το ρυθμό απορρόφησης από τον ανθρώπινο οργανισμό των υδατανθράκων που περιέχονται στις διάφορες τροφές, ανάλογα με το αποτέλεσμά που προκαλεί η κατανάλωσή των τροφών αυτών στα επίπεδα σακχάρου του αίματος. Πιο απλά, μία τροφή με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη, απαιτεί μεγαλύτερο χρόνο πέψης και απελευθερώνει με βραδύτερο ρυθμό σάκχαρα στο αίμα, σε αντίθεση προς μία τροφή  υψηλού γλυκαιμικού δείκτη. Στις τροφές με υψηλό γλυκαιμικό δείκτη περιλαμβάνονται το λευκό ψωμί, η πατάτα, τα ζυμαρικά, τα δημητριακά, ενώ στις τροφές με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη περιλαμβάνονται το πολύσπορο ψωμί, το γάλα και τα περισσότερα φρούτα και λαχανικά.

Δίαιτες αποτοξίνωσης

Η θεωρία πίσω από τέτοιες δίαιτες είναι ότι το ανθρώπινο σώμα διαρκώς "υπερφορτώνεται" με τοξίνες οι οποίες συσσωρεύονται στον οργανισμό και δημιουργούν προβλήματα στην υγεία. Τέτοιου είδους δίαιτες υπόσχονται να βοηθήσουν στην καταπολέμηση της κυτταρίτιδας, στην απώλεια βάρους ακόμη και στη βελτίωση της όψης του δέρματος. Οι τροφές που επιτρέπονται ή απαγορεύονται ποικίλουν, σε γενικές όμως γραμμές τα φρούτα, τα λαχανικά, οι καρποί, οι διάφορες ποικιλίες  τσαγιών και το άφθονο νερό είναι αυτά που επιτρέπονται. Αντίθετα απαγορεύονται τα σιτηρά, τα γαλακτοκομικά, το κρέας, το ψάρι, τα αυγά, η καφεΐνη, το αλκοόλ, το αλάτι, η ζάχαρη αλλά και όλες οι επεξεργασμένες τροφές.