Υπερφορτωμένες βιβλιοθήκες γεμάτοι έργα τέχνης και φωτογραφίες. Αν δεν το έχουμε ήδη κάνει, μπορούμε να αρχίσουμε το …χτίσιμο. Της Σάντυς Τσαντάκη.

O τοίχος είχε τη δική του ιστορία

Οι τοίχοι δεν έχουν αρχή και τέλος. Σκεφτείτε πορτρέτα, τοπία, αναμνήσεις, ασπρόμαυρες εικόνες, χρωματιστές, κολάζ, με ή χωρίς κάδρο, αυτή τη φορά όχι μόνο στον τοίχο, αλλά και κοντά στη βιβλιοθήκη, πάνω στα ράφια, ένθετα…

Σπίτι ή βιβλιοπωλείο; 

Σκεφτείτε ότι ζείτε σε μια γκαλερί τέχνης που έγινε βιβλιοπωλείο. Ή κάπως έτσι. Και αρχίστε να στριμώχνετε τα βιβλία, τα λευκώματα, τα ημερολόγια, τα μυθιστορήματα, τα περιοδικά, τις εγκυκλοπαίδειες, μαζί με έργα, μικρά και μεγάλα, ακόμη και πάνω σε ράφια, ανάμεσα στα βιβλία, μπροστά στα βιβλία, σε πάγκους μπροστά στη βιβλιοθήκη που λειτουργούν σαν προθήκες.

βιβλιοθήκη10

Less is more

Γιατί, αν διαβάζουμε, αν είμαστε λάτρεις της τέχνης, αν έχουμε άποψη, αισθητικό κριτήριο, δεν πρέπει να το δείχνουμε; Και αν καλούμε κόσμο στο σπίτι, δεν είναι καλύτερο να αποκαλύπτουμε στοιχεία της προσωπικότητας μας;

Yπερβολή

Αν σας αρέσει η τάξη, η συγκεκριμένη τάση στη διακόσμηση, μάλλον δεν σας συγκινήσει. Γιατί όταν η τέχνη συγκρούεται με την ανάγνωση, και όλα, μικρά και μεγάλα, ογκώδη ή μη, διεκδικούν μια θέση στο ίδιο σημείο του σπιτιού, η παραφωνία είναι στο πρόγραμμα. Μπορούμε να δούμε και τη θετική πλευρά όμως της ιστορίας… Θα αδειάσουν οι τοίχοι… 

Σάντυ Τσαντάκη
www.sandytsantaki.com
www.thesandytimes.gr
www.sandytimes.gr