Ένα σχόλιο στη στιγμή για τη «Νίκη» του Χρήστου Χωμενίδη, που ανεβαίνει στη σκηνή σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή.

Με τη «Νίκη», που απέσπασε το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος (2015), ο Χρήστος Χωμενίδης αφηγήθηκε αριστοτεχνικά την ιστορία της Ελλάδας από το 1922 και εφεξής, τοποθετώντας τον μεγεθυντικό φακό της λογοτεχνίας επάνω από τις ίδιες του τις ρίζες, τη ζωή της μητέρας του και της οικογένειάς του.

Τώρα, η «Νίκη» ανεβαίνει στη σκηνή και σφραγίζεται από τη σκηνοθετική υπογραφή του Σταμάτη Φασουλή, ο οποίος με σκηνικές συνθέσεις, χιούμορ και αξιοποιώντας στο έπακρο το πνεύμα των χαρακτήρων του Χωμενίδη, μας παρουσιάζει την ελληνική πολιτική και κοινωνική Ιστορία σε μια τετράωρη παράσταση που κυλά σαν γάργαρο νερό. 

Εάν έπρεπε να είμαστε άδικοι ξεχωρίζοντας μόνο μία ερμηνεία, αυτή θα ήταν του Στέλιου Μάινα ως Αντώνη Αρμάο - τη λογοτεχνική περσόνα ενός έλληνα κομμουνιστή, μιας μεγάλης, ισχυρής προσωπικότητας, που σημαδεύει και τα εν οίκω και τα εν δήμω. ✏/📷: @kelly_kiki_ 

info: H «Νίκη» παίζεται στο «Θέατρον» του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή.