Σε μια οικογένεια, ποτέ δεν πρέπει να έχει την «ευθύνη» για τις σημαντικές επιλογές μόνο ο ένας. Αντίθετα, για σωστή διαχείριση και εύκολη αντιμετώπιση των καθημερινών προκλήσεων ενός σπιτικού, πρέπει και οι δυο να αναλαμβάνουν μερίδιο ευθύνης.

Έρευνες υποδεικνύουν ότι με τη συγκατοίκηση διαφοροποιούνται σημαντικά οι διατροφικές συνήθειες και των δυο. Ο ένας παρασέρνει τον άλλο, σταδιακά τρώνε και οι δυο περισσότερο, πιο λιπαρό, λιγότερο θρεπτικό φαγητό.

Περισσότερη ζάχαρη και λίπος: πως οι διατροφικές συνήθειες επιδεινώνονται μέσα από τη συγκατοίκηση

Οι Elstgeest et al, αναφέρουν ότι οι γυναίκες που ξεκινούν μια οικογένεια αύξησαν την κατανάλωση ζάχαρης, πολύ λιπαρών τροφίμων, αλλά και μαγειρεμένων λαχανικών. Επιπλέον, όσες είχαν και παιδιά, κατανάλωναν σημαντικά περισσότερη ενέργεια (σ.σ. θερμίδες) απ’ όσες ξεκινούσαν τώρα μια οικογένεια. Η μελέτη συμπεριέλαβε 6534 γυναίκες 20-39 ετών που συμμετείχαν στην Australian Longitudinal Study on Women’s Health (1).

Η κοινή ευθύνη, η κοινή προσπάθεια

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, φαίνεται ότι βελτιωνόμαστε και αποκτούμε πιο υγιεινές συνήθειες κυρίως όταν ο/η σύντροφός μας προβαίνει σε αντίστοιχες θετικές αλλαγές. Συμμετείχαν 3.722 ζευγάρια, παντρεμένα ή σε συγκατοίκηση, ηλικίας άνω των 50 ετών, που λάμβαναν μέρος επίσης στη μελέτη English Longitudinal Study of Ageing (ELSA) (2).

Οι ερευνητές στο εξέτασαν πόσο πιθανό ήταν να κόψουν το κάπνισμα, να γυμναστούν ή να χάσουν βάρος, σε σχέση με το τι έκανε ο σύντροφός τους. Βρέθηκε ότι η μεταστροφή των κακών συνηθειών σε καλές, ήταν πολύ πιο επιτυχημένη, αν και ο/η σύντροφος έκανε ανάλογη προσπάθεια (2).

Η γυναίκα κρατά το σπίτι…

Και για όσους αμφιβάλλετε για την επιρροή της συζύγου, έρευνα σε 150 παντρεμένα ζευγάρια στις μεσοδυτικές Ηνωμένες Πολιτείες υποστηρίζει ότι οι γυναίκες συνεισφέρουν περισσότερο στην ποιότητα της διατροφής των συζύγων τους, σε σχέση με το αντίστροφο (3). Η σημασία της ψυχολογικής και πρακτικής ενίσχυσης της συζύγου υπερθεματίζεται σε μελέτη ασθενών με διαβήτη τύπου 2, όπου καθορίζει λίγο πολύ την τροποποίηση της διατροφικής τους συμπεριφοράς και τη βελτίωση της πορείας της νόσου (4).

Μαζί και χώρια

Όποια κι αν είναι η ανάγκη, βάρος ή ασθένεια, η καλύτερη οργάνωση του σπιτιού σε σχέση με το φαγητό, αφορά και τους δύο. Από το σχεδιασμό του φαγητού για την εβδομάδα, την αγορά τροφίμων, το μαγείρεμα και την αποθήκευση του φαγητού, το ζευγάρι εκπαιδεύεται να διαφοροποιεί (από κοινού) τη διατροφική συμπεριφορά του.

Μια κατσαρόλα…

Όπως και να’ χει, δεν είναι δυνατόν να μαγειρεύουμε ξεχωριστά, κανένα σπίτι δεν «βγαίνει» όταν ο καθένας πρέπει να έχει ξεχωριστό φαγητό. Έλα όμως που ο καθένας μας έχει ξεχωριστές ανάγκες. Γι’ αυτό απαιτείται εξατομικευμένος σχεδιασμός του φαγητού από ειδικό, ώστε να εξυπηρετεί τις ανάγκες όλων.

Παράλληλα, το ζητούμενο είναι να εκπαιδευτεί το ζευγάρι ώστε να βοηθά (και όχι να σαμποτάρει) ο ένας τον άλλο, υπηρετώντας ταυτόχρονα το οικογενειακό πορτοφόλι. Με άλλα λόγια, με τον τρόπο αυτό εξοικονομούμε χρήματα, κάνοντας δουλειά για δυο!

*Μάθετε για την Εξατομικευμένη Θεραπεία Ζεύγους (Couples nutritional intervention) εδώ

Γιώργος Μίλεσης, MSc
Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος MSc
[email protected]
www.milessis.gr
https://www.facebook.com/milessisgeorge