Το νέο αθλητικό mockumentary του Adam Samberg και της παρέας που έχει μαζέψει είναι εδώ και εμείς βρίσκουμε εννιά πράγματα που μας έμειναν από αυτό.

Η περίπτωση του Adam Samberg χρήζει ειδικής μνείας. Για κάποιους είναι ο διάδοχος του Adam Sandler στην εύκολη και γεμάτη χοντροκομμένα και ενίοτε σεξιστικά αστεία κωμωδία, αλλά η αλήθεια είναι ότι με κάποιον τρόπο πάντα καταφέρνει να προσπερνά αυτά τα στερεότυπα ή τουλάχιστον να τα εκμεταλλεύεται προς όφελός του, δημιουργώντας κάτι πολύ πιο έξυπνο και δημιουργικό από ό,τι μπορεί να φαίνεται αρχικά. Τρανό παράδειγμα αυτής της ικανότητάς του είναι η σειρά από αθλητικά mockumentaries (ψεύτικα ντοκιμαντέρ δηλαδή) που παρουσιάζει στο HBO.

Πρώτα ήρθε το «7 Days in Hell», ένα ντοκιμαντέρ για έναν φανταστικό αγώνα τένις που διήρκησε για μια εβδομάδα και ο οποίος δόθηκε ανάμεσα στον ίδιο τον Samberg και τον Kit Harrington (γνωστός μας ως Jon Snow). Το αποτέλεσμα αν και over the top και με προφανές ακραίο χιούμορ, ήταν τόσο ανεπιτήδευτα ανόητο που δεν μπορούσες να μην γελάσεις με την ψυχή σου και να μην περάσεις τέλεια. Και η διάρκεια των 40 λεπτών βοηθούσε αρκετά ώστε να μην ξεφουσκώσει το αστείο και να διατηρηθεί ενδιαφέρον από την αρχή ως το τέλος του.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει λοιπόν με το «Tour de Pharmacy», το νέο mockumentary του Samberg που αυτή τη φορά καταπιάνεται με τον ποδηλατικό γύρο της Γαλλίας, παραφράζοντας τον τίτλο του Tour de France ώστε να ταιριάζει με τις υποθέσεις ντόπινγκ που έχουν απασχολήσει επισταμένα το θεσμό τα τελευταία χρόνια. Παρακολουθούμε λοιπόν την φανταστική (τόσο κυριολεκτικά όσο και μεταφορικά) κούρσα του 1982, με τις υποθέσεις ντόπινγκ να σκάνε η μετά την άλλη και με μόλις πέντε ποδηλάτες να μένουν να αγωνιστούν, με τον ένα να είναι πιο ιδιαίτερη προσωπικότητα από τον άλλον. Φυσικά το θέμα του ντόπινγκ τραβιέται από τα μαλλιά, αλλά μιας και είναι ένα μεγάλο ζήτημα για τον αθλητισμό που όλοι γνωρίζουν πως υπάρχει και σε μεγάλο βαθμό αλλά αντιμετωπίζεται με υποκρισία από τους ιθύνοντες, τόσο όσο χρειάζεται για να αξιοποιηθεί σε παραγωγές όπως αυτή εδώ.

Το «Tour de Pharmacy» είναι όσο απολαυστικό μπορεί να γίνει ένα αθλητικό mockumentary, διαθέτοντας μέσα ενθουσιώδεις κωμικές στιγμές για κάθε γνώστη της ποδηλασίας και μη. Γεμάτο με μια πλειάδα από ευφάνταστους guest σε ρόλους-έκπληξη, είναι ό,τι χρειάζεστε για ξέγνοιαστη καλοκαιρινή απόδραση χωρίς πολλά-πολλά και για μια βουτιά σε ένα ακραίο χιούμορ που ξέρει πώς να βγάζει γέλιο και που το σινεμά έχει ξεχάσει πώς να το προσφέρει τα τελευταία χρόνια. Θα το θυμόμαστε μετά από χρόνια; Σίγουρα όχι. Είναι σημαντικό; Προφανώς και όχι. Έχει σημασία; Επίσης προφανέστατα όχι. Τα 40 λεπτά του «Tour de Pharmacy» είναι ανθολογία της πιο υστερικής μορφής κωμωδίας και επειδή περάσαμε καλά μαζί του, ας δούμε εννιά πράγματα που θα θυμόμαστε από αυτό.

1) Η συνέντευξη του λευκού Νιγηριανού χαρακτήρα του Samberg (ο οποίος νιώθει πως εκπροσωπεί την αφρικανική ήπειρο ενώ είναι απλά ο γιος ενός Αμερικανού που είχε ορυχεία διαμαντιών στην Νιγηρία) στην οποία απαντάει με στίχους από το «Africa» των Toto. Αγαπάμε τόσο το συγκεκριμένο τραγούδι ώστε οποιαδήποτε αναφορά σε αυτό να μας βρίσκει σύμφωνους, αλλά δεν μπορούμε να φανταστούμε κάποια πιο άκυρη και ταυτόχρονα ταιριαστή χρήση του από αυτήν εδώ.

2) Ο John Cena σε ό,τι και αν κάνει. Υποδύεται έναν Αυστριακό ποδηλάτη που… εντελώς ξαφνικά απέκτησε μυϊκή μάζα παλαιστή μέσα σε ένα χρόνο και αποδεικνύει για μια ακόμη φορά πόσο ικανός κωμικός είναι. Είναι αυτός που ξεχωρίζει περισσότερο από κάθε άλλον σε αυτή την παραγωγή και έχει τις περισσότερες στιγμές που θα σε πιάσει νευρικό γέλιο, τόσο που ίσως να χρειαστεί να πατήσεις παύση για να σου περάσει. Αγαπημένες μας στιγμές του η συμβολή του στη μάχη που ξεσπά ανάμεσα στους ποδηλάτες (NSFW) και η προσπάθειά του να τρέξει γρήγορα. Και όλα αυτά χωρίς να παραγνωρίζουμε την προσπάθειά του για την βαριά αυστριακή προφορά. Από τις ερμηνείες που θέλουμε να θυμόμαστε από το 2017.

3) Και φυσικά η μεγάλη μάχη που ξεσπά στη μέση ενός ετάπ με τον πιο μοναδικά άκυρο λόγο, με τον Orlando Bloom σε ρόλο Ιταλού ποδηλάτη να είναι απολαυστικός σε κάθε αφορμή που του δίνεται. Το χάος που θα ακολουθήσει καλύτερα να το διαπιστώσετε μόνοι σας παρά να μιλήσουμε για αυτό. Σίγουρα όμως θα κάνουμε πολύ καιρό για να ξεπεράσουμε αυτές τις εικόνες.

4) Οι ηθοποιοί που ερμηνεύουν τους ποδηλάτες του 1982 ως talking heads στο σήμερα. Ο Jeff Goldblum ως Adam Samberg, ο Danny Glover ως ο Daveed Diggs (εξαιρετικά ταλαντούχος θεατρικός ηθοποιός και rapper για όσους δεν τον γνωρίζουν), η Julia Ormond ως ο Freddie Highmore, υποδυόμενη μια γυναίκα που έκρυψε το φύλο της για να συμμετάσχει στον αγώνα, και φυσικά ο Dolph Lundgren ως John Cena είναι όλες απίστευτα εύστοχες επιλογές και δε χορταίνεις να τους βλέπεις. Ειδικά το τελευταίο δίδυμο είναι ένα που θα αργήσουμε να ξεπεράσουμε, ειδικά όταν προσπαθούν να τονίσουν τη διαφορά του «cheater» από το «cheetah» με αυστριακή προφορά.

5) Δε θα μπορούσες να φανταστείς ποτέ τον Mike Tyson να μιλάει για ποδηλασία. Για την ακρίβεια είναι από τα τελευταία άτομα που θα μπορούσες να σκεφτείς για να κάνουν κάτι τέτοιο. Και όμως, όχι μόνο δένει υπέροχα με την υπερβολή όλου του σκηνικού, αλλά γίνεται μέρος του. Το origin story του Tyson ως πυγμάχου είναι εξωφρενικά αστείο.

6) Ο Kevin Bacon ως ο σκανδιναβικής καταγωγής πρώην επικεφαλής της Διεθνούς Ένωσης Ποδηλασίας να μας εξηγεί ότι αυτό που δε γνωρίζουν οι περισσότεροι είναι ότι η ποδηλασία εφευρέθηκε ώστε οι άντρες να μπορούν να κάνουν σεξ ελεύθερα μέσα στα δάση. Σίγουρα η ατάκα όλου του mockumentary.

7) Οι (εχμ, σουρεαλιστικοί) πίνακες ζωγραφικής του επικεφαλής του Παγκόσμιου Οργανισμού Αντι-Ντόπινγκ (τον οποίο υποδύεται ο Nathan Fiedler που έχει μοναδικό κωμικό timing ως συνήθως) είναι επίσης μια εικόνα που δε σου φεύγει εύκολα από το μυαλό. Θα γελάμε αλλά θα νιώθουμε και άβολα για αρκετές μέρες ακόμη κάθε φορά που βλέπουμε κάπου αρκούδα.

8) Ο J. J. Abrams να υποδύεται τον εαυτό του και να εκπροσωπεί ουσιαστικά όλη την κριτική που δέχεται ως δημιουργός είναι μια υπέροχη στιγμή για όλα τα geeks που θα δουν το «Tour de Pharmacy». Και το αστείο με το «Firefly» όσο ανόητο είναι άλλο τόσο το λατρέψαμε.

9) Φυσικά κρατήσαμε για το τέλος τον Lance Armstrong, τον πρώην θρύλο του αθλήματος που νίκησε τον καρκίνο για να επανέλθει και να αποτελέσει το επίκεντρο γύρω από το σκάνδαλο ντόπινγκ που σόκαρε τον κόσμο της ποδηλασίας και του αθλητισμού, με αποτέλεσμα να του αφαιρεθούν όλοι οι τίτλοι που κέρδισε. Εδώ πέρα μιλάει ινκόγκνιτο (υποδυόμενος τον εαυτό του) ως ένας ποδηλάτης που γνωρίζει τα πάντα γύρω από το ντόπινγκ και η μυστική του ταυτότητα θα αποκαλυφθεί με κάθε πιθανό και ευφάνταστο τρόπο. Είίναι αυτός που ευθύνεται στην πραγματικότητα για όλη την κατάσταση που διακωμωδείται εδώ και όσο και αν η κατάσταση μπορεί να γίνει εστία σάτιρας, είναι απορίας άξιο αν ο Armstrong έχει το δικαίωμα να αποτελέσει μέρος αυτής της προσπάθειας. Σίγουρα πάντως είναι η ατραξιόν και η παρουσία του θα συζητηθεί.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΟΣΧΟΣ / [email protected]