Δε θα περάσετε καλύτερα σε πολλές ταινίες στο σινεμά τη φετινή χρονιά.

Σε μια εποχή κατά την οποία οι εμπορικές ταινίες τρόμου έχουν μπει σε μια διαδικασία επανάληψης των ίδιων κλισέ, χωρίς να συμβαίνουν πραγματικά πολλές αλλαγές, είναι πραγματικά ανανεωτικό όσο και δίκαιο μια από τις πιο διασκεδαστικές ταινίες τρόμου της χρονιάς να έχει στήσει όλη της την πλοκή πάνω σε μια λούπα επανάληψης. Το «Happy Death Day» σημείωσε απρόσμενη επιτυχία στο αμερικανικό μποξ όφις και όχι άδικα. Η ταινία του Christopher B. Landon («Burning Palms», «Μεταφυσική δραστηριότητα: Οι στιγματισμένοι», «Προσκοπικό εγχειρίδιο για την αντιμετώπιση μιας ζόμπι αποκάλυψης») δεν είναι απλά ένα φιλμ τρόμου που ανήκει στην κατηγορία αυτών με τα οποία «περνάς καλά», αλλά πάνω από όλα είναι πραγματικά έξυπνο.

Μπορεί να πρόκειται για μια συρραφή από γνωστές και αγαπημένες ταινίες που λίγο-πολύ τις ξέρουμε όλοι, αυτό όμως δε σημαίνει τίποτα από μόνο του, αφού η παρθενογένεση είναι πολύ σπάνιο και μοναδικό φαινόμενο και το ζητούμενο είναι πώς θα διαχειριστείς τις επιρροές σου για να φτιάξεις κάτι με το οποίο ο κόσμος θα περάσει καλά. Το «Happy Death Day» έχει πρώτη και καλύτερη αναφορά το «Groundhog Day», αφού η πρωταγωνίστρια καλείται να ζήσει ξανά και ξανά από την αρχή την ημέρα του θανάτου της, η οποία κατά διαβολική σύμπτωση είναι και αυτή των γενεθλίων της. Από εκεί και πέρα, καθώς η Tree (Jessica Rothe) βρίσκεται στο κολέγιο, το σκηνικό βοηθάει πολύ στο να αναδειχθούν και οι επιρροές από το «Scream», ενώ θα εκπλαγείτε ανακαλύπτοντας και στοχευμένες αναφορές σε ταινίες όπως το «Heathers» και το «Sixteen Candles».

Το να στήσεις μια ταινία πάνω σε μια λογική επανάληψης τύπου «Groundhog Day» δεν είναι καθόλου εύκολο, κυρίως γιατί είναι δύσκολο να διατηρήσεις μια συνέχεια ανάμεσα στους χαρακτήρες και την ιστορία, αλλά και να κρατήσεις αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού και να μη βαρεθεί. Μπορούμε να σκεφτούμε αρκετές περιπτώσεις που έχουν δοκιμάσει αυτή τη φόρμα και οι αποτυχίες είναι σίγουρα περισσότερες από τις επιτυχίες. Το «Happy Death Day» καταφέρνει όμως να κερδίσει το στοίχημα για δύο πολύ βασικούς λόγους. Πρώτα και καλύτερα, δεν παίρνει τόσο στα σοβαρά στον εαυτό του και για αυτό καταφέρνει να ξεπεράσει τα εμπόδια της ακαταλληλότητας μόνο κάτω των 13, η οποία προϋποθέτει πως θα δεις μια slasher ταινία… δίχως slasher. Είναι ένα ανερυθρίαστα ποπ κατασκεύασμα που σέβεται τις αναφορές του και τις αξιοποιεί στον μέγιστο βαθμό. Αρκεί να αναφέρουμε ότι τη μάσκα του δολοφόνου σχεδίασε ο Tony Gardner, δημιουργός της θρυλικής μάσκας του Ghostface από το «Scream».

Τίποτα όμως δε θα μπορούσε να λειτουργήσει σωστά αν δεν υπήρχε στον πρωταγωνιστικό ρόλο η φανταστική παρουσία της Jessica Rothe. Την 30χρονη Rothe τη θυμόμαστε αμυδρά από ένα πέρασμα που είχε στο «La La Land» και ως τώρα δεν είχε κάποιο σημαντικό ρόλο στην καριέρα της στο βαθμό να είναι αναγνωρίσιμη. Εδώ όμως είναι καταπληκτική, αφού παίρνει όλη την ταινία πάνω της και καταφέρνει να είναι και γεμάτη ενέργεια και αστεία και να μεταφέρει στο πρόσωπό της την αγωνία ενός θρίλερ στο οποίο ο πρωταγωνιστής δεν έχει τον έλεγχο, αλλά και να φέρει τη φρεσκάδα μιας πρωταγωνίστριας σε εφηβική κομεντί τύπου «Mean Girls». Στο τέλος η Rothe αναδεικνύεται από το πουθενά σε μια σταρ που σε μαγνητίζει με την αύρα της και με κάθε μορφασμό ή κίνησή της και που θέλουμε να τη δούμε πολύ περισσότερο στο μέλλον.

Είναι από αυτές τις πολύ λίγες περιπτώσεις που ένα trailer δεν παραπλανεί για την ταινία δίνοντάς σου την εντύπωση ότι θα δεις κάτι καλύτερο από το τελικό αποτέλεσμα, αλλά σε κάνει να πιστεύεις πως θα δεις μια ακόμη κλισέ ταινία τρόμου που απευθύνεται σχεδόν αποκλειστικά σε εφηβικό κοινό, ενώ στην πραγματικότητα το «Happy Death Day» είναι ένα άκρως διασκεδαστικό θρίλερ με απολαυστικές ποπ πινελιές και ταυτόχρονα μια πανέξυπνη σάτιρα τόσο του είδους του αλλά και των εφηβικών ρομάντζων. Αν κάθε αντίστοιχη ταινία με την ίδια αφετηρία και παρόμοιους στόχους είχε τέτοια φαντασία και δημιουργικότητα, το εμπορικό σινεμά του τρόμου θα ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον από ό,τι είναι σήμερα.

Η ταινία κυκλοφορεί από την UIP.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΟΣΧΟΣ / [email protected]