Γιατί πηγαίνω κάθε χρόνο στην Εβδομάδα Αφρικανικού Κινηματογράφου;
Σκηνή από την ταινία "Ανδαλουσία, Αγάπη μου!" (Αndalusia, my Love!) των Μοχάμεντ Ναντίφ και Ομάρ Σαγκί.
Έχει γίνει θεσμός: είναι η τρίτη χρονιά που οι Πρεσβείες και τα Επίτιμα Προξενεία των Αφρικανικών χωρών στην Αθήνα και η Ταινιοθήκη διοργανώνουν την Εβδομάδα Αφρικανικού Κινηματογράφου. Αυτοί είναι πέντε καλοί λόγοι για να πάτε!
1. Βλέπεις ταινίες, τις οποίες δεν υπάρχει περίπτωση να πετύχεις οπουδήποτε αλλού - εκτός αν είσαι θαμώνας των μεγάλων διεθνών ή αφρικανικών κινηματογραφικών φεστιβάλ.
Εγώ πάντως που δεν είμαι, ξέρω ότι αυτή είναι η μοναδική ευκαιρία που έχω για να δω ταινίες από την Αγκόλα, την Αίγυπτο, τη Δημοκρατία του Κονγκό, την Κένυα, το Μαρόκο, τη Νιγηρία, τη Νότιο Αφρική και την Τυνησία.
2. Όταν λέμε ότι βλέπεις ταινίες του αφρικανικού κινηματογράφου, εννοούμε ότι βλέπεις έναν διαφορετικό κινηματόγραφο. Πρώτα απ’ όλα, είναι μία απ’ τις ελάχιστες ευκαιρίες που έχεις ως δυτικός να δεις την Αφρική με το βλέμμα των δικών της ανθρώπων: οι αναπαραστάσεις που έχεις μπορεί να ανατραπούν, οι στερεότυπες εικόνες σου μπορεί να καταρρεύσουν.
Σκηνή από την ταινία "Aυτοί Είμαστε" / "Ιt's Us" του Nick Reding, 2012-2013, Kένυα.
Από εκεί και πέρα, ο ίδιος ο αφρικανικός κινηματογράφος έχει πολλές διαφορετικές (κινηματογραφικές) γλώσσες: ίσως δεις κάποιο ντοκιμαντέρ, ίσως κάποιο δράμα, φτωχές παραγωγές και υπερπαραγωγές εναλλάσσονται σ’ ένα από τα πιο πολυφωνικά φεστιβάλ της πόλης.
3. Πολλές ταινίες προβάλλονται παρουσία των συντελεστών τους: πέρσι, για παράδειγμα, είχαμε συζητήσει με ανθρώπους οι οποίοι είχαν πάρει ενεργά μέρος κατά του καθεστώτος του Απαρτχάιντ και οι οποίοι είχαν γυρίσει μια ταινία σχετικά με τη δράση τους.
Λευκοί Νοτιοαφρικανοί που βοηθούσαν μέσω ενός περίτεχνου συστήματος τον ένοπλο αγώνα των ντόπιων. Φέτος, για δεύτερη φορά, παρευρέθηκε και συζήτησε με το κοινό ο προσωπικός οπερατέρ του Μαντέλα, ο οποίος ευχαρίστησε την ταινιοθήκη για την πρόσκληση και την έμπνευση: η νοτιοαφρικανική ταινιοθήκη χτίζεται ενώ μιλάμε!
4. Ένα σημαντικό κομμάτι της εκάστοτε κινηματογραφικής εμπειρίας είναι οι συν-θεατές σου: οι άνθρωποι οι οποίοι κάνανε την ίδια επιλογή με εσένα μια συγκεκριμένη νύχτα της ζωής τους και μαζί με τους οποίους φτιάχνεται η ατμόσφαιρα της αίθουσας.
Σκηνή από την ταινία "Περιοδικό Drum (Drum)" του Ζολά Μασέκο.
Λοιπόν, αυτή είναι ίσως η μοναδική ευκαιρία να είσαι μειοψηφία, ως λευκός/η, σε κινηματογραφική αίθουσα της Αθήνας και να νιώσεις τη συγκίνηση ανθρώπων που βλέπουν ταινίες από τις πατρίδες τους ενώ βρίσκονται μακριά από αυτές.
Θα γελάσουν εκεί που δεν το περιμένεις, θα σχολιάσουν πιο χαλαρά απ’ ό, τι εσύ. Θα δείτε την ίδια ταινία, με διαφορετικό τρόπο. Αυτό το βρίσκω συναρπαστικό.
5. Είναι δωρεάν. Πραγματοποιείται στην εύκολα προσβάσιμη και ιδιαίτερα φιλόξενη Ταινιοθήκη και διαρκεί μια βδομάδα. Δεν αρκούν αυτά;
Πληροφορίες: Οι προβολές συνεχίζονται μέχρι και την Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου, Ταινιοθήκη της Ελλάδος, Αίθουσα 1, Ιερά Οδός 48, 210 3609695.
Άρτεμη Φύσσα
[email protected]