Ο άνθρωπος που έκανε διάσημο τον Σπαρτιάτη Λεωνίδα στα πέρατα της γης,o Τζέραρντ Μπάτλερ, δίνει μια εντελώς διαφορετική ερμηνεία οσκαρικών διαστάσεων στη νέα του ταινία «Machine gun preacher», κερδίζοντας τις εντυπώσεις.

Ο μικρότερος από τα 3 παιδιά της Μάργκαρετ και του πράκτορα στοιχημάτων Έντουαρντ, Τζέραρντ Τζέιμς Μπάτλερ, γεννήθηκε στις 13 Νοεμβρίου του 1969 στο Πέσλι της Σκωτίας. Μεγάλωσε με αυστηρές ρωμαιοκαθολικές αρχές, περνώντας κάποια χρόνια στο Κεμπέκ του Καναδά, πριν επιστρέψει με την οικογένειά του στη Σκωτία.

Όταν ήταν ακόμη μικρός, οι γονείς του χώρισαν και ο ίδιος με τα αδέρφια του μεγάλωσαν με τη μητέρα τους, η οποία αργότερα ξαναπαντρεύτηκε, ενώ μέχρι την ηλικία των 16 δεν είχε επαφές με τον πατέρα του – αργότερα, όμως, αποκαταστάθηκε η σχέση τους, μέχρι να τον χάσει στις αρχές της δεκαετίας του ’90.

Μετά το σχολείο ξεκίνησε νομικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης και έγινε, μάλιστα πρόεδρος της νομικής κοινότητας της σχολής, λόγω της εξωστρεφούς προσωπικότητάς του και της κοινωνικής του δικτύωσης.

Αργότερα βρέθηκε στο Λονδίνο κάνοντας διάφορες δουλειές, μέχρι που ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Στίβεν Μπέρκοφ τον επέλεξε για τη θεατρική παράσταση «Κοριολάνος» του Σαίξπηρ. Μια νέα ζωή και προοπτική καριέρας τότε ξεδιπλώθηκε μπροστά του και αποφάσισε να αφήσει τη δικηγορία χάριν της υποκριτικής. Μια από τις ταινίες, μάλιστα, που τον είχε εμπνεύσει να ασχοληθεί με την ηθοποιία ήταν το «Trainspotting» του Ντάνι Μπόιλ και μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα κατάφερε να παίξει στο θέατρο το ρόλο του Γιούαν Μακ Γκρέγκορ, κάνοντας σύντομα ένα όνειρό του πραγματικότητα.

Στον κινηματογράφο, το ντεμπούτο του ήρθε το 1997 με την υποψήφια για Όσκαρ δραματική ταινία «Mrs Brown» του Τζον Μάντεν, όπου ο Μπάτλερ υποδυόταν τον μικρό αδερφό του υπηρέτη Μπράουν (Μπίλι Κόνολι) της βασίλισσας Βικτώρια.

Οι πρώτοι μικροί του ρόλοι

Με τον Πιρς Μπρόσναν στο ρόλο του Τζέιμς Μποντ, ο Μπάτλερ έχει την ευκαιρία να παίξει έναν μικρό ρόλο σαν μέλος του πληρώματος της βρετανικής φρεγάτας HMS Devonshire στην 18η ταινία της σειράς του Τζέιμς Μποντ με τίτλο «Το αύριο ποτέ δεν πεθαίνει» του Ρότζερ Σπότισγουντ. Η ταινία πηγαίνει εμπορικά καλά συγκεντρώνοντας πάνω από 300 εκατομμύρια στα ταμεία και ο Μπάτλερ με μικρά βήματα μπαίνει στο χώρο. Φήμες μάλιστα, αργότερα, τον ήθελαν ως τον επόμενο Τζέιμς Μποντ μετά τον Πιρς Μπρόσναν, τελικά, όμως τον θρυλικό πράκτορα ενσάρκωσε ο Ντάνιελ Κρεγκ.

Το 1998 κάνει μια εμφάνιση στην περιπέτεια τρόμου «Tale of the mummy», ενώ μετά συνεχίζει με την τηλεταινία «Little white lies». Την ίδια χρονιά εμφανίζεται επίσης σε 6 επεισόδια της τηλεοπτικής σειράς «The young person’s guide to becoming a rock star», η οποία, όμως, δεν συνεχίστηκε μετά τα 6 επεισόδια, οπότε η συνεργασία του διεκόπη.

Στο τέλος της δεκαετίας, τον βρίσκουμε στο «Fast food» του Στιούαρτ Σαγκ και στο «One more kiss», όπου φιγουράρει ανάμεσα στους πρωταγωνιστές, ενώ πριν φύγει το 1999 βρίσκεται στα χέρια του αείμνηστου Μιχάλη Κακογιάννη, στη δραματική ταινία «Ο βυσσινόκηπος», ενός από τα ωραιότερα θεατρικά έργα του Τσέχωφ, μαζί με τον Άλαν Μπέιτς, τη Σάρλοτ Ράμπλινγκ κ.ά.

Ο Κακογιάννης συγκέντρωσε ένα πολύ καλό αγγλικό καστ, ενώ η μουσική επένδυση των εικόνων έγινε με Τσαϊκόφσκι. Και παρ’ όλο που ακόμη δεν έχει καταφέρει να τραβήξει την προσοχή του κοινού και των κριτικών, ο Μπάτλερ φαίνεται πως ετοιμάζεται για μεγάλα πράγματα.

Ανοίγοντας το δρόμο προς τους 300

Το 2000 ο Μπάτλερ μεταμορφώνεται σε Κόμη Δράκουλα για την ταινία τρόμου «Dracula 2000», όπου βρίσκεται δίπλα σε έναν μεγάλο ηθοποιό, τον Κρίστοφερ Πλάμερ. Η ταινία που βασίζεται στο μυθιστόρημα «Dracula» του Bram Stoker, παρουσιάζει την αναβίωση του Κόμη Δράκουλα το 2000, χωρίς, όμως, να καταφέρει να κερδίσει τις εντυπώσεις. Στο μεταξύ ο Σκωτσέζος ηθοποιός συμμετέχει και στην κωμική τηλεοπτική σειρά «Lucy Sullivan is getting married», ενώ το 2001 πατάει λίγο πιο σταθερά στα πόδια του με την τηλεταινία «Αττίλας ο κατακτητής», όπου έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο και υποδύεται τον Αττίλα, το βασιλιά των Ούννων.

Την επόμενη χρονιά βρίσκεται μαζί με τον Κρίστιαν Μπέιλ (ο οποίος είναι και ο αγαπημένος του ηθοποιός) και τον Μάθιου Μακ Κόναχι στην περιπέτεια φαντασίας «Reign of fire» του Ρομπ Μπάουμαν, ενώ η Αντζελίνα Τζολί είναι η επόμενη συμπρωταγωνίστριά του στην περιπέτεια «Tomb Raider 2: το λίκνο της ζωής», το σίκουελ της πρώτης ταινίας με τη Λάρα Κροφτ που βγήκε το 2001, το οποίο έχει εμπνευστεί από το βιντεοπαιχνίδι «Tomb Raider» με ηρωίδα την αρχαιολόγο Κροφτ.

Ο Μπάτλερ υποδύεται έναν παλιό σύντροφο της Κροφτ τον οποίο παίρνει στην ομάδα της στην επόμενη αποστολή και παρά τις μέτριες κριτικές για την ταινία, σημειώνονται κέρδη που ξεπερνούν το budget κατά περίπου 60 εκατομμύρια, ενώ ο Μπάτλερ αποκτά περισσότερη φήμη.

Το 2003 κάνει ένα ταξίδι στο χρόνο και παγιδεύεται στη Γαλλία του 14ου αιώνα στο «Timeline» του Ρίτσαρντ Ντόνερ, ενώ το 2004 δοκιμάζει τις δυνάμεις του στο μιούζικαλ «Το φάντασμα της όπερας» του Τζόελ Σουμάχερ, στην κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου μιούζικαλ του Άντριου Λόιντ Βέμπερ. Ο Σουμάχερ, έχοντας δει τον Μπάτλερ στο «Dracula 2000» σκέφτηκε ότι του ταίριαζε ο πρωταγωνιστικός ρόλος και ήρθε σε επαφή μαζί του.

Ο Μπάτλερ, που η μοναδική του μουσική εμπειρία ήταν το τραγούδι σε μια ροκ μπάντα που είχε όσο σπούδαζε νομική, εξεπλάγη από την πρόταση και ξεκίνησε αμέσως μαθήματα φωνητικής προκειμένου να ανταπεξέλθει στις ανάγκες του ρόλου. Όταν τελικά πέρασε από την οντισιόν, κέρδισε τις εντυπώσεις και πήρε το ρόλο, κερδίζοντας μάλιστα την πρώτη του υποψηφιότητα για βραβείο (το οποίο ήταν το βραβείο Golden Satellite), ενώ βρέθηκε πρωταγωνιστής σε μια ταινία υποψήφια για 3 Όσκαρ.

Την επόμενη χρονιά βρίσκεται σε 2 ταινίες, τη βασισμένη σε αληθινή ιστορία «The game of their lives», που αναφέρεται στη δεκαετία του ’50 και την αμερικάνικη ομάδα ποδοσφαίρου, η οποία κέρδισε την Αγγλία στη Βραζιλία και τη δραματική περιπέτεια «Beowulf and Grendel», η οποία βασίζεται στο παραδοσιακό, επικό ποίημα «Beowulf», γραμμένο σε παλαιο-αγγλικό παρηχητικό στίχο, χωρίς, όμως, να καταφέρνει να στείλει την καριέρα του στα ύψη, αφού ούτε εμπορικά πήγαν καλά, ούτε οι κριτικές ήταν ιδιαίτερα θετικές.

This is Sparta

Το 2006, ο Ζακ Σνάιντερ αποφασίζει να γυρίσει τους «300» εμπνευσμένος από την ομώνυμη σειρά κόμικ του Φρανκ Μίλερ, για τη μάχη των Θερμοπυλών και τον βασιλιά των Σπαρτιατών, Λεωνίδα, ο οποίος οδηγεί τους 300 Σπαρτιάτες ενάντια στον Ξέρξη, του οποίου ο στρατός ξεπερνά το 1 εκατομμύριο.

Η ταινία αυτή δείχνει ξεκάθαρα ότι είναι η σειρά του Τζέραρντ Μπάτλερ να λάμψει, αφού αναλαμβάνει το ρόλο του Λεωνίδα. Μεταμορφώνεται σε μελαμψό και άγριο άντρα και ξεκινάει έντονη άσκηση 4 μήνες πριν τα γυρίσματα της ταινίας, προκειμένου να δείχνει πιο ρωμαλέος, ενώ ταυτόχρονα σταματά και το κάπνισμα – το οποίο ξαναρχίζει με το τέλος των γυρισμάτων.

Η επιτυχία της ταινίας έκανε το όνομα του Τζέραρντ γνωστό παγκοσμίως και τα ταμεία γέμισαν με περισσότερα από 450 εκατομμύρια δολάρια, ενώ το budget της ταινίας ανερχόταν στα 65. Οι κριτικοί παρ’ όλ’ αυτά μοιάζουν διχασμένοι κι ενώ οι μισοί είναι θετικοί προς την ταινία, οι υπόλοιποι τη σχολιάζουν αρνητικά είτε ως προς τη βιαιότητα που προβάλει, είτε όσον αφορά την παρουσίαση των Περσών ως ειδικούς στο... face piercing και τους Σπαρτιάτες να έχουν κάνει... ριζική αποτρίχωση.

O Μπάτλερ, πάντως, απολαμβάνει τη δόξα γύρω από το όνομά του, αλλά και τις υποψηφιότητές του για διάφορα βραβεία, όπως το βραβείο Saturn καλύτερου ηθοποιού, το βραβείο Empire κ.ά., ενώ κερδίζει και το βραβείο Mtv καλύτερου... καυγά.

Η ζωή μετά τη... Σπάρτη

Τον επόμενο χρόνο, ο Μπάτλερ συναντά ξανά τον Πιρς Μπρόσναν στο «Butterfly on a wheel», ενώ βρίσκεται και με τη Χίλαρι Σουάνκ στη δραματική κομεντί του Ρίτσαρντ Λα Γκραβενές, «P.S. I love you», υποδυόμενος το σύζυγό της, ο οποίος πεθαίνει στα 30 από όγκο στον εγκέφαλο, αλλά συνεχίζει να επικοινωνεί μαζί της δια... αλληλογραφίας, προκειμένου να τη βοηθήσει να σταθεί πάλι στα πόδια της. Οι κριτικοί σχολίασαν θετικά την ταινία, ενώ τα έσοδά της έφτασαν τα 156 εκατομμύρια στο παγκόσμιο box office, με το budget της μόλις στα 30.

Στην κωμική περιπέτεια «Nim’s island» το 2008 βρίσκεται πλάι στη Τζόντι Φόστερ, ενώ την ίδια χρονιά σκηνοθετείται από τον Γκάι Ρίτσι, πλάι στον Τομ Γουίλκινσον, Τομ Χάρντι, κ.ά, ερμηνεύοντας έναν μικροκακοποιό στο «RocknRolla», στο κλασικό πετυχημένο μοτίβο που χαρακτηρίζει τον Ρίτσι.

Στη συνέχεια, συμμετέχει σε μια πιο... ανάλαφρη ταινία, την κομεντί «Η γυμνή αλήθεια» (2009) του Ρόμπερτ Λούκετιτς μαζί με την Κάθριν Χέιγκλς και την ίδια χρονιά βρίσκεται μαζί με τον Τζέιμι Φοξ στον «Νομοταγή πολίτη» του Φ. Γκάρι Γκρέι, το οποίο έλαβε όχι και τόσο καλές κριτικές, αλλά πήγε καλά εμπορικά.

Το 2010 συμπρωταγωνιστεί μαζί με τη Τζένιφερ Άνιστον στην κομεντί «Επικηρύσσοντας την πρώην», δυστυχώς, όμως, τόσο ο ίδιος όσο και η Άνιστον βρίσκονται υποψήφιοι για Χρυσό Βατόμουρο. Το διάστημα αυτό, κυκλοφορεί η φήμη ότι ο Μπάτλερ και η Άνιστον έχουν σχέση, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με άλλες ηθοποιούς, όπως την Κάμερον Ντίαζ, τη Τζέσικα Σίμπσον, τη Λίντσεϊ Λόχαν κ.ά.

Ο ίδιος, όμως, παραδέχεται ότι οι φήμες αυτές τον «βολεύουν», καθώς τον βοηθούν να κρατά την πραγματική του σχέση μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας κάθε φορά. Στην πρεμιέρα της ταινίας «Νομοταγής πολίτης», μάλιστα, πήρε ως συνοδό τη... μητέρα του.

Μέσα στο 2011 προβλήθηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου, αλλά και του Τορόντο και ο «Κοριολάνος», με πρωταγωνιστή, αλλά και σκηνοθέτη τον Ρέιφ Φάινς και τον Τζέραρντ Μπάτλερ στο πλευρό του, ενώ στη νέα του ταινία «Machine gun preacher» του Μαρκ Φόρστερ, υποδύεται έναν πρώην μηχανόβιο, ο οποίος ενώ εμπλεκόταν σε διάφορες παρανομίες, αποφασίζει να πάει στο Σουδάν και να χτίσει ένα ορφανοτροφείο.

Ο ρόλος γοήτευσε τον Μπάτλερ, όπως επίσης και το ότι βασίζεται στην πραγματική ιστορία του Σαμ Τσίλντερς, (του χαρακτήρα του Μπάτλερ), με πολλούς να εκτιμούν ότι η ερμηνεία του είναι μια από τις καλύτερες της μέχρι τώρα καριέρας του.

Ενδεικτική φιλμογραφία: «Mrs Brown» (1997), «Tomorrow never dies» (1997), «Tale of the mummy» (1998), «Fast food» (1999), «One more kiss» (1999), «The Cherry Orchard» (1999), «Harrison’s flowers» (2000), «Dracula 2000» (2000), «Shooters» (2002), «Reign of fire» (2002), «Lara Croft tomb raider: the cradle of life» (2003), «Timeline» (2003), «Dear Frankie» (2004), «The phantom of the opera» (2004), «The game of their lives» (2005), «Beowulf & Grendel» (2005), «300» (2006), «Butterfly on a wheel» (2007), «P.S. I love you» (2007), «Nim’s island» (2008), «RocknRolla» (2008), «The ugly truth» (2009), «Gamer» (2009), «Law abiding citizen» (2009), «The bounty hunter» (2010), «Coriolanus» (2011), «Machine gun preacher» (2011).