Μάγος της κιθάρας και πρέσβης της λατινοαμερικανικής κουλτούρας στον κόσμο, ο κύριος Santana συγκαταλέγεται δικαίως ανάμεσα στις μεγαλύτερες μορφές της σύγχρονης ροκ μουσικής.

- Ο Carlos Santana γεννήθηκε το 1947 στο Μεξικό. Σε ηλικία πέντε ετών ξεκίνησε μαθήματα κιθάρας και βιολιού. Επηρεάστηκε πολύ από τον κιθαρίστα Ritchie Valens, σε μια εποχή που οι λατινοαμερικάνοι σπάνιζαν στη ροκ μουσική. Ο μέντορας του ήταν ο κιθαρίστας Javier Batiz τον προέτρεψε να μην συνεχίσει τις σπουδές του στην Καλιφόρνια αλλά να μείνει στην Τιχουάνα. Δίπλα του, ο νεαρός Carlos έμαθε νέες τεχνικές. Αργότερα μετακόμισε στο Σαν Φρανσίσκο, όπου ανοίχτηκε σε νέα ακούσματα όπως η jazz και η folk και είδε την άνοδο του κινήματος των hippies τη δεκαετία του '60.

- Μια σειρά από τυχαία γεγονότα τον έκαναν να ασχοληθεί επαγγελματικά με τη μουσική. Ενώ παρακολουθούσε ένα ακόμα live στο Fillmore West, ένα από τα μέρη που άνθησε η μουσική και η φιλοσοφία του '60 και από το οποίο πέρασαν όλες οι ιστορικές μορφές της ροκ, ο τραγουδιστής Paul Butterfield δεν μπορούσε να εμφανιστεί λόγω χρήσης ναρκωτικών. Ο υπεύθυνος του Filmore West, Bill Graham, έφτιαξε στη στιγμή μια μπάντα από μέλη των Grateful Dead, της μπάντας του Butterfield και τους Jefferson Airplane, αλλά του έλειπε ένας κιθαρίστας. Τη θέση αυτή κάλυψε ο Santana που ενθουσίασε με τις ικανότητες του. Αργότερα έφτιαξε τη δική του μπάντα, τη Santana Blues Band, με τους David Brown και Greg Rolie, οι οποία συνδύαζε τη ροκ με latin στοιχεία, blues και jazz. Μία από τις πιο σημαντικές τους εμφανίσεις ήταν το 1969 στο Woodstock.

- Η εμφάνιση αυτή το '69 ήταν ένα γεγονός που τους άνοιξε τις πόρτες στην παγκόσμια αναγνώριση. Η μπάντα άλλαξε το όνομα της σε Santana, υπέγραψαν συμβόλαιο με τη CBS και ξεκίνησαν την ηχογράφηση του πρώτου τους album με τίτλο το όνομά τους. Το album είχε μεγάλη επιτυχία και σκαρφάλωσε στο Νο 4 των αμερικανικών charts. Από εκείνο το album είχε ξεχωρίσει το «Evil Ways». Ο Rolie -που πλέον είχε μεγαλώσει- επέμενε μαζί με άλλα μέλη της μπάντας, να δώσουν έμφαση στο hard rock, ενώ ο Santana ήθελε ο ήχος τους να είναι πιο αιθέριος και με πολλές επιρροές από άλλα μουσικά είδη. Την ίδια εποχή ο percussionist Chepito Areas υπέστη εγκεφαλική αιμοραγία και τα υπόλοιπα μέλη δεν ήθελαν να εμφανίζονται πια χωρίς αυτόν. Το 1971 βρήκε τους Santana με αλλαγές στα μέλη της, και να ετοιμάζονται να ηχογραφήσουν το τρίτο τους album. Ο Areas ανάρρωσε και κατάφερε να επανέλθει στην μπάντα που γνωριζε μεγάλη επιτυχία.

- Τα προβλήματα μεταξύ των μελών δεν τελείωσαν εκεί. Η χρήση ναρκωτικών ήταν ένα μεγάλο πρόβλημα που επηρέαζε τις σχέσεις τους και την απόδοσή τους. Ο David Brown και ο Michael Carabello αποχώρησαν κακήν κακώς λόγω της χρήσης ουσιών. Με τα εναπομείναναντα μέλη ηχογραφήθηκε το 1972 το «Caravanserai» που σήμανε μια στροφή στον ήχο των Santana και την κατεύθυνση τους στη jazz fusion. Το album έλαβε πολύ καλές κριτικές. Ένα χρόνο αργότερα ο Santana παντρεύτηκε την Deborah King με την οποία έχει αποκτήσει τρία παιδιά και είναι ιδρυτές του μη κερδοσκοπικού ιδρύματος Milagros.

-Το 1972 ο Santana, που είχε ήδη αρχίσει να ενδιαφέρεται για την πνευματικότητα και τον διαλογισμό, έγινε θαυμαστής της jazz fusion μπάντας Mahavishhnu Orchersta. Ο κιθαρίστας John McLaughin σύστησε το ζεύγος Santana στον γκουρού του, ο οποίος τους δέχτηκε σα μαθητές του. Οι δύο μουσικοί ηχογράφησαν μαζί ένα album, το «Love, Devotion, Surrender». 'Ενα χρόνο αργότερα κατάφερε να αποκτήσει τα πνευματικά δικαιώματα της χρήσης του ονόματος Santana και με μια αναγεννημένη μπάντα, ηχογράφησε αρκετά albums με στοιχεία από πολιτισμούς της Νότιας Αμερικής, με πρωταγωνιστή την κιθαρα του. Η επιτυχία της μπάντας του, η επιδίωξη μιας solo καριέρας, η πίεση της μουσικής βιομηχανίας, το rock star lifestyle που ερχόταν σε σύγκρουση με το πνευματικό του lifestyle προκαλούσαν μεγάλο άγχος και προβληματισμό στον μουσικό. Η πίεση του guru στη ζωή τη δική του και της γυναίκας του, τον ανάγκασε να χωρίσει τους δρόμους του μαζί του μετά από 10 χρόνια αφοσίωσης.

- Η δεκαετία του '80 τον βρήκε να ηχογραφεί solo albums, ανάμεσά τους και το soundtrack της ταινίας «La Bamba», τη βιογραφία του ειδώλου τους Ritchie Valens. Η δεκαετία αυτή όμως σήμανε και το τέλος εποχής για αυτόν και το συγκρότημα του, μιας και το τέλος της εποχής των παιδιών των λουλουδιών και η αλλαγή στα μουσικά γούστα του κόσμου, αντικατοπτριζόταν στις χαμηλές τους πωλήσεις. Παρ' όλα αυτά με ζωντανές εμφανίσεις σε φεστιβάλ όπως το Live Aid και albums όπως το «Blues For Salvador» που τιμήθηκε με Grammy, απέδειξε ότι δεν είχε έρθει ακόμα η ώρα του να αποχωρήσει από την ενεργό δράση.

- Η δεκαετία του '90 δεν ήταν το ίδιο ευχάριστη, αφού οι πωλήσεις των albums του ήταν πολύ χαμηλές. Στο τέλος της δεκαετίας βρέθηκε χωρίς συμβόλαιο. Ο Clive Davis, υπεύθυνος της Arista Records του εξασφάλισε ένα συμβόλαιο στην εταιρεία του και τον παρότρυνε να φτιάξει ένα album με νεότερους καλλιτέχνες για να προσεγγίσει πιο νεαρά ακροατήρια. Το αποτέλεσμα ήταν το «Supernatural», το πιο επιτυχημένο album της χρονιάς, από τα πιο επιτυχημένα της δεκαετίας και σίγουρα το εισιτήριο του Santana για να ξαναέλθει στην πρώτη γραμμή των εξελίξεων. Στο album περιλαμβάνονταν συνεργασίες με all-star ονόματα, όπως τον Rob Thomas, τον Everlast, την Lauryn Hill, τον Eric Clapton, τον Wyclef Jean, τον Dave Matthews. Το «Smooth» έγινε αμέσως hit, σπάζοντας όλα τα ρεκόρ στο airplay των ραδιοφώνων. Την ίδια επιτυχία είχε και το «Maria, Maria». Το «Supernatural» πούλησε 15 εκατομμύρια αντίτυπα μόνο στις Η.Π.Α και κέρδισε εννιά Grammy.

-Το 2002 ηχογράφησε το «Shaman» που ακολουθούσε την επιτυχία του «Supernatural», με συνεργασίες με τους P.O.D. και τον Seal, από το οποίο ξεχώρισαν το «The Game Of Love» με τη Michelle Branch και το «Why Don't You&I» με τον Chad Kroeger των Nickelback.

-Το 2003 το περιοδικό Rolling Stone ανέδειξε τον Santana ως τον 15ο καλύτερο κιθαρίστα όλων των εποχών. Η συνταγή του να συνεργάζεται με νέους και σύγχρονους καλλιτέχνες, ενώ αυτός πρωταγωνιστούσε με την κιθάρα του, ήταν άκρως επιτυχημένη και την ακολούθησε σε όλη τη διάρκεια των 00s. Φέτος κυκλοφόρησε το 22ο album της solo καριέρας του και 36ο συνολικά, το «Shape Shifter», που αποτελείται κυρίως από ορχηστρικά κομμάτια (διαβάστε την κριτική του δίσκου εδώ ).

ΡΟΖΙΝΑ ΑΡΑΠΗ