Εξωτικό και άπαχο, το κρέας ζέβρας λίγοι το έχουν δοκιμάσει, αρκετοί, όμως, το έχουν ακούσει.

Οι τάσεις στο φαγητό και στη διατροφή κάνουν συνεχώς κύκλους, και κάθε φορά που τελειώνει ένας κύκλος, ξεκινάει ένας καινούργιος. Έτσι η χορτοφαγία βρίσκεται στα πάνω της, το γάλα καμήλας μπήκε ξανά στο διατροφικό πρόγραμμα αρκετών πρόσφατα και το κατσαρό λάχανο στολίζει τα περισσότερα πιάτα εστιατορίων.

Η τάση τελευταία, όμως, προστάζει κρέας. Κι όχι οποιοδήποτε κρέας, όπως αρνί και μοσχάρι, τα οποία τα έχουμε φάει με το παραπάνω, αλλά πιο περίεργες γεύσεις, όπως κρέας βίσονα, γαζέλας ή… ζέβρας, για τους πιο τολμηρούς.

Τι χαρακτηρίζει το κρέας της ζέβρας
Ένας από τους λόγους που το κρέας της ζέβρας καταλήγει πλέον στο πιάτο είναι ότι έχει εξαιρετικά χαμηλή περιεκτικότητα σε λίπος, περίπου το 1/10 του λίπους που βρίσκουμε σε μια μοσχαρίσια μπριζόλα του ίδιου μεγέθους, κάτι που το καθιστά ιδανικό σε όσους προσπαθούν να απαλλαχτούν από τα λιπαρά στη διατροφή τους.

Εξαιτίας της χαμηλής περιεκτικότητας σε λίπος, το κρέας αυτό έχει λίγες θερμίδες σε σχέση με τα υπόλοιπα (φτάνοντας τις 148 ανά μπριζόλα), ενώ είναι πλούσιο σε υψηλής ποιότητας πρωτεΐνη, ψευδάργυρο και βιταμίνη Β12, με πολλούς αθλητές στο εξωτερικό να το εντάσσουν στη διατροφή τους.

Τι γεύση έχει;
Σύμφωνα με τους… δοκιμαστές του, το κρέας της ζέβρας έχει πιο γλυκιά γεύση από το μοσχάρι, αφήνοντας μια διακριτική αίσθηση κυνηγιού και προέρχεται από το μπούτι της ζέβρας Burchell στη Νότια Αφρική, το μοναδικό είδος ζέβρας που μπορεί να εκτρέφεται νόμιμα για το κρέας του. 

«Οι μπριζόλες από ζέβρα έχουν ωραία γεύση κι αν είναι καλές για τα λιοντάρια, τότε γιατί να μην είναι και για τους ανθρώπους;» αναρωτιέται ο Darren Beale, ιδρυτής του MuscleFood.com, ενός βρετανικού food site που παρέχει φαγητό σε αθλητές και πρόσθεσε πρόσφατα και το εν λόγω κρέας στα προϊόντα του.

Τα νέα διαδίδονται…
Όσο κι αν σας μοιάζει ιδιαίτερο και καινούργιο, πάντως, το κρέας από ζέβρα δεν είναι και τόσο νέα εισαγωγή στο χώρο της διατροφής όσο νομίζετε, αφού διάφορα applications καταμέτρησης θερμίδων το συμπεριλάμβαναν ήδη στις λίστες τους εδώ και αρκετό καιρό, ενώ διάφορα εστιατόρια, όπως το Raging Bull Meats και το Archipelago στο Λονδίνο, το εντάσσουν ήδη στα μενού τους.

Δεδομένου ότι το κρέας αυτό πληροί όλες τις νόμιμες προϋποθέσεις, ποιες είναι άραγε οι πιθανότητες του να αρχίσει να μπαίνει και στις κουζίνες του εξωτερικού και της Ελλάδας, όπως έγινε και με την «εξωτική» μπανάνα πριν 100 χρόνια; Ήρθε για να μείνει ή είναι άλλη μια μόδα που μάλλον θα περάσει και ο κόσμος θα δείξει την προτίμησή του για άλλη μια φορά στη λιπαρή μοσχαρίσια και τη νόστιμη χοιρινή μπριζόλα; Ή μήπως δεν είναι και τόσο εύκολο πλέον να εντάξουμε και άλλες τροφές ζωικής προέλευσης στο διατροφικό μας πρόγραμμα;

Ο καιρός θα δείξει…