Στον «Αντίχριστο» του Λαρς Φον Τρίερ πρωταγωνίστησε σε μια από τις πιο ακραίες σκηνές του σύγχρονου σινεμά. Μεγαλωμένη σε αντισυμβατικό οικογενειακό περιβάλλον, με ισχυρά καλλιτεχνικά γονίδια, η Σαρλότ Γκενσμπούργκ, ανήκει στις πιο αναγνωρίσιμες ηθοποιούς της γενιάς της στη Γαλλία.

Στον «Αντίχριστο» του Λαρς Φον Τρίερ πρωταγωνίστησε σε μια από τις πιο ακραίες σκηνές του σύγχρονου σινεμά. Μεγαλωμένη σε αντισυμβατικό οικογενειακό περιβάλλον, με ισχυρά καλλιτεχνικά γονίδια, η Σαρλότ Γκενσμπούργκ, ανήκει στις πιο αναγνωρίσιμες ηθοποιούς της γενιάς της στη Γαλλία. Αυτή την εβδομάδα θα τη δούμε να υποδύεται τη στοργική μητέρα τεσσάρων παιδιών στο μεταφυσικό δράμα «Το δέντρο που ψιθύριζε» της Τζούλι Μπερτουτσέλι που θα βγει στις κινηματογραφικές αίθουσες στις 9 Δεκεμβρίου. Στην υπόθεση της ταινίας, μια οικογένεια μετά την ξαφνική απώλεια του πατέρα, θεωρεί ότι το πνεύμα του έχει εγκατασταθεί σε ένα τεράστιο δέντρο.

Who is who: Η Σαρλότ Γκενσμπούργκ, έχει κληρονομήσει τον αέρα της πρόκλησης που είχε ο πατέρας της, ο Σερζ Γκενσμπούργκ, ο οποίος έλαμψε στη Γαλλία με τα σκανδαλώδη ερωτικά τραγούδια του, κάνοντας σύντομα περάσματα από το χώρο της ζωγραφικής, της σκηνοθεσίας και της υποκριτικής τέχνης. Η μητέρα της είναι η Βρετανίδα ηθοποιός και τραγουδίστρια Τζέιν Μπίρκιν, ενώ ο θείος της Άντριου Μπίρκιν ασχολήθηκε με τη συγγραφή σεναρίων. H γιαγιά της, από την πλευρά της μητέρας της, ήταν η διάσημη ηθοποιός Τζούντι Κάμπελ. Γεννήθηκε τον Ιούλιο του 1971 στο Λονδίνο αλλά μεγάλωσε στο Παρίσι. Είναι μητέρα δύο παιδιών, του Μπεν και της Άλις που τα απέκτησε μαζί με τον γαλλοεβραίο σκηνοθέτη Υβάν Ατάλ.

Το κινηματογραφικό της ντεμπούτο έγινε δίπλα στην Κατρίν Ντενέβ στην ταινία «Paroles et Musique» (1984). Την ίδια χρονιά εμφανίστηκε μαζί με τον πατέρα της Σερζ Γκενσμπούργκ στο αμφιλεγόμενο βίντεο κλιπ του «Lemon incest» που απεικόνιζε και τους δύο σε ένα κρεβάτι. Ένα χρόνο αργότερα η νεαρή ηθοποιός προσέλκυσε τα φώτα της δημοσιότητας κερδίζοντας το βραβείο Σεζάρ για την ερμηνεία της στην ταινία του Claude Miller «L’ Effrontee».

Η καλλιτεχνική συνεργασία με τον πατέρα της συνεχίστηκε, στο φιλμ «Charlotte Forever» (1986) που δεν έλαβε και τις καλύτερες κριτικές, αλλά άφησε πίσω ένα μουσικό άλμπουμ. Επέστρεψε στα χέρια του σκηνοθέτη Claude Miller, στο «La petite Voleuse» (1988) που σκιαγραφούσε τους πειραματισμούς μιας νεαρής έφηβης με το σεξ και τις παράνομες περιπέτειες. Ο ρόλος της επαναστατημένης εφήβου της πάει πολύ κι έτσι τον επαναλαμβάνει και στη μαύρη κωμωδία «Merci la vie» (1991) του Bertrand Blier. Διευρύνει το ρεπερτόριό της με το έργο του Jacques Doillon «Αmoureuse» (1992).

Χάρη στο θείο της Άντριου Μπίρκιν επιχειρεί το πρώτο άνοιγμά της σε αγγλόφωνη ταινία με το δράμα μιας δυσλειτουργικής οικογένειας στο «The cement garden» (1994). Την ίδια χρονιά έκανε μια από τις πρώτες εμφανίσεις της στο θέατρο πρωταγωνιστώντας στο έργο του Ντέιβιντ Μάμετ «Ολεάνα».

Έγινε γνωστή σε ευρύτερο κοινό, παίζοντας στην κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος της Σ. Μπροντέ «Τζέιν Έιρ» από τον Φράνκο Τζεφιρέλι (1996). Τη φήμη της ενίσχυσε ένα ακόμη βραβείο («Best supporting actress») για τη δουλειά της στην κωμωδία «La Buche» (1999). Το 2005 εντυπωσίασε τους κριτικούς, παίζοντας δίπλα στη Σαρλότ Ράμπλινγκ στο σουρεαλιστικό θρίλερ «Lemming» (σκην. Dominik Moll).

Δύο χρόνια αργότερα συμμετέχει στο φιλμ του Michel Gondry’s « La Science des reves» και στο βιογραφικό δράμα του Todd Haynes για τον Μπομπ Ντίλαν «Ι’ m not there». Το 2008 εμφανίστηκε μαζί με τον Άντονι Χόπκινς και τη Λώρα Λίνεϊ στο ρομαντικό φιλμ του Τζέιμς Άιβορι «City of your final destination». Στη συνέχεια εντάχθηκε στο καστ της ταινίας του Πατρίς Σερώ «Persecution». Το 2009 είναι η χρονιά της: σοκαρισμένο το κοινό στο Φεστιβάλ των Καννών τη βλέπει να υποδύεται μια υστερική μητέρα που μετά το θάνατο του παιδιού της ακρωτηριάζει τα γεννητικά της όργανα στο αμφιλεγόμενο θρίλερ του Λαρς Φον Τρίερ «Αντίχριστος». Για τον δύσκολο αυτό ρόλο τιμήθηκε με βραβείο ερμηνείας. Τη νέα χρονιά αναμένουμε και τη νέα συνεργασία της με τον Τρίερ στο φιλμ του «Μelancholia». Συνολικά έχει συμμετάσχει σε περισσότερες από τριάντα ταινίες.

Ο κινηματογράφος την έκανε διάσημη αλλά η μουσική υπήρξε σταθερά η μεγάλη της αγάπη. Ο πατέρας της τη βοήθησε στα πρώτα της βήματα με το «Lemon incest» και το «Charlotte for ever». Στις πρόσφατες δισκογραφικές δουλειές της το 2009 συγκαταλέγεται το άλμπουμ «ΙRM» που ήταν εμπνευσμένο από μια περιπέτεια της υγείας της αλλά και τα γυρίσματα του «Αντίχριστου» με τον Λαρς Φον Τρίερ.

Επιλεγμένη φιλμογραφία: «Paroles et Musique» 1984, «L’ Effrontee» 1985, «The cement garden» 1994. «Jane Eyre» 1996, «My wife is an actress» 2001, «Lemming» 2005, «La science des reves» 2006, «Ι’ m not there», 2007, «The city of your final destination» 2008, «Antichrist», 2009, «Persecution» 2009.

Επιμέλεια: ΜΑΝΙΑ ΣΤΑΪΚΟΥ