Κι όμως, υπάρχουν μενού που βασίζονται στα λουλούδια, σε μια γαστρονομική άποψη που έχει ρίζες από τα αρχαία χρόνια!

Μάλλον δεν είναι μόνο οι κηπουροί που ασχολούνται με λουλούδια πλέον και η θέση τους δεν είναι μόνο στο βάζο πάνω σε ένα τραπέζι. Λουλούδια υπάρχουν και στους πάγκους των σεφ, με το Tom Aikens Restaurant να έχει ήδη μενού από την περσινή χρονιά γεμάτο με εδώδιμα λουλούδια, με πιάτα όπως σολομό με βιολέτα, κοτόπουλο με ταγέτη και φράουλες με… βρασμένα τριαντάφυλλα.

Όπως έχει δηλώσει και ο ίδιος ο Άικενς, ο οποίος μαγειρεύει με λουλούδια εδώ και αρκετά χρόνια, δεν πρόκειται για ένα ακόμη κόλπο προώθησης και διαφήμισης. «Τα λουλούδια συμπληρώνουν ευχάριστα ένα πιάτο, όπως γίνεται και με τα μπαχαρικά και τα βότανα», όπως δηλώνει ο ίδιος και συνεχίζει «σε αρωματικά πιάτα, τα άνθη από βότανα όπως το δενδρολίβανο και το θυμάρι των οποίων η εποχή είναι σύντομη, προσθέτουν μια μοναδική και ξεχωριστή γεύση, ενώ στα επιδόρπια, τα τριαντάφυλλα, η λεβάντα και ο ιβίσκος χαρίζουν μια διακριτική, γλυκιά και ελαφρώς αρωματική γεύση, η οποία ικανοποιεί τον ουρανίσκο».

Άλλος ένας από τους πιο διάσημους σεφ που χρησιμοποιούν λουλούδια, ο René Redzepi, συμπεριλαμβάνει στο μενού του παντζάρι με άνθη θυμαριού, σαλιγκάρια με άνθη νεροκάρδαμου και φασόλια με αγγούρι και άνθη σιναπιού.

Κι όσο κι αν μοιάζει με τάση εποχής, η κατανάλωση λουλουδιών στο φαγητό πάει χιλιάδες χρόνια πίσω, αφού στην αρχαία Ελλάδα έβαζαν πέταλα βιολέτας στο κρασί τους, στην αρχαία Ρώμη μαγείρευαν με τριαντάφυλλα, ενώ οι Οθωμανοί χρησιμοποιούσαν άνθη για να δώσουν άρωμα και γεύση στη μαγειρική τους. Αιώνες αργότερα, στη βικτωριανή εποχή προσέθεταν βιολέτες, ηράνθεμα και βοραγινό στη σαλάτα. 

Οι μεσαιωνικοί καλόγεροι χρησιμοποιούσαν, μάλιστα, ένα λουλούδι που σήμερα ο διάσημος σεφ Dev Biswal ξαναχρησιμοποιεί: το σχεδόν ξεχασμένο Alexander, ένα πρασινοκίτρινο λουλούδι με γεύση μεταξύ σέλινου και μαϊντανού, το οποίο ο σεφ προσθέτει στο βοδινό ζωμό του.

Πέραν των μεμονωμένων περιπτώσεων, όμως, υπάρχουν διάφορες κουλτούρες που χρησιμοποιούν τα λουλούδια στην παραδοσιακή μαγειρική τους όπως άνθη κολοκυθιάς στην ιταλική κουζίνα και σαφράν στην ινδική και δεν το κάνουν μόνο για τη διακόσμηση του πιάτου. Τα πιο πικάντικα λουλούδια, όπως τα άνθη της πρασουλίδας, μπορούν να αναμειχτούν με τα ζυμαρικά, τα άνθη του νεροκάρδαμου να χρησιμοποιηθούν αντί για κάπαρη και το λουλουδάκι του φυτού αγγελική να προστεθεί σε παγωτά και σορμπέ.

Τα βρώσιμα άνθη δεν θα μπορούσαν να λείπουν φυσικά και από τις σαλάτες, όπου συναντάμε συχνά άνθη κολοκυθιάς ή πορτοκαλί νεροκάρδαμου, ενώ κάποιες άλλες συνταγές με λουλούδια των σεφ είναι στήθος πάπιας με λεβάντα, κατσικίσιο τυρί με άνθη γλυκοπατάτας, ζελέ βιολέτας…