Η μεγάλη ερμηνεύτρια αποφασίζει να φτιάξει ένα album με διασκευές και να αγγίξει με τον δικό της τρόπο μερικά κλασικά κομμάτια.

Η Annie Lennox μετά από τόσα χρόνια καριέρας, μας κάνει πάντα να συνδέουμε το όνομα της με τη συγκλονιστική φωνή της, την εγκεφαλική pop των  Euruthmics, τα εκκεντρικά της ντυσίματα και την ευγενική της παρουσία,  μια καλλιτέχνιδα που μιλάει μόνο όταν έχει κάτι να πει.

Στο “Nostalgia” αποφασίζει να φτιάξει ένα ακόμη album με διασκευές –το τρίτο της- σε μερικά από τα πιο γνωστά και κλασικά Αμερικάνικα τραγούδια όλων των εποχών,  και μερικά λιγότερα γνωστά στις μάζες, αλλά δικά της αγαπημένα. Οι βαριοί “δυναμίτες” βρίσκονται στην αρχή φυσικά, ο τρόπος της να σου κεντρίσει το ενδιαφέρον. Το “Georgia On My Mind” και το “I Put A Spell On You”, ναι, έχουν ακουστεί από χιλιάδες,

αλλά η Lennox, πατάει πιστά στις αυθεντικές συνθέσεις και παράλληλα εξασκεί τις μοναδικές της φωνητικές χορδές, κάνοντας το αποτέλεσμα ακαταμάχητο.

Η συνέχεια όμως είναι μάλλον βαρετή, με το “Summertime”, που πραγματικά θα περιμέναμε μια πιο ευφάνταστη επιλογή. Οι ενορχηστρώσεις δεν παρεκκλίνουν σχεδόν καθόλου, δεν υπάρχει καμία πρωτοτυπία, κάτι που να σε κάνει να πεις ότι ακούς κάτι πραγματικά ενδιαφέρον. Και είναι κρίμα για μια τέτοια φωνή και παρουσία, να μην μπορεί να σου μεταδώσει κανένα συναίσθημα.  Το “Strange Fruit” σε ξυπνάει κάπως από τον λήθαργο, ενώ το “Mood Indigo” του Duke Ellington,  φέρνει ένα ωραίο τέλος, αλλά δύσκολα θα επαναλάβεις το εγχείρημα να ακούσεις τα ίδια άλλη μια φορά. 

Ούτε κρύο, ούτε ζέστη δε μας κάνει αυτό το album, που παρά τις καλές προθέσεις, βουλιάζει σταδιακά, με ελάχιστες εκρήξεις, βασισμένες πλήρως στην ερμηνευτική δύναμη της Lennox, που παίζει μόνη της, και χωρίς κάποια ιδιαίτερη βοήθεια από τους υπόλοιπους συνεργάτες της. 

Περιμέναμε περισσότερα.

Album: Nostalgia

Καλλιτέχνης: Annie Lennox

Label: Island/Universal

Βαθμολογία: 5/10

Ροζίνα Αράπη