Όσοι έχουν απαρνηθεί έστω και μια φορά στη ζωή τους το φραπέ και το φρέντο για να δώσουν μια ευκαιρία στον ιρλανδέζικο, ξέρουν τι πάει να πει… δυνατός καφές.

Επινοήθηκε το 1942 από τον Ιρλανδό Joseph Sheridan και στόχος του ήταν να ηρεμήσει και να αναζωογονήσει το πνεύμα. Η συνταγή του έκανε το ντεμπούτο της στο Buena Vista Cafe στο Σαν Φρανσίσκο το 1952, ενώ δεκαετίες αργότερα η ίδια συνταγή εκτελείται σε bar και καφέ σε όλο τον κόσμο.

Για όσους δεν γνωρίζουν, ο ιρλανδικός καφές απαρτίζεται από ζεστό καφέ, ιρλανδικό ουίσκι και ζάχαρη (με μερικές συνταγές να τονίζουν ότι η ζάχαρη πρέπει να είναι καστανή) και ολοκληρώνεται με πηχτή κρέμα.

Για να μπορέσει, όμως, να ενθουσιάσει, χρειάζεται να ληφθούν υπόψη κάποιες λεπτομέρειες.

Το ποτήρι
Καταρχάς ο ιρλανδικός καφές δεν πίνεται σε κούπα, αλλά έχει το δικό του ποτήρι, γυάλινο, με πόδι. Το ποτήρι, μάλιστα, πρέπει να φαρδαίνει στο πάνω μέρος του, έτσι ώστε να αναδεικνύει την κρέμα και το σχήμα τουλίπας του επιτρέπει να διατηρείται η ισορροπία των συστατικών του. Σημαντικό είναι, επίσης, το ποτήρι να ζεσταίνεται πριν μπει σε αυτό ο καφές, με λίγο ζεστό νερό, το οποίο αφήνουμε μέσα για λίγη ώρα.

Η ζάχαρη
Κύβοι ζάχαρης ή σιρόπι; Το Buena Vista χρησιμοποιούσε πάντοτε ζάχαρη σε κύβους, καθώς πιστεύεται εξασφαλίζουν τη σωστή ποσότητα, ενώ η ζάχαρη από ζαχαροκάλαμο διαλύεται γρήγορα και επαρκώς. Άλλοι προτιμούν το σιρόπι ζάχαρης για την πλούσια γεύση του κι επειδή καταφέρνει να «δέσει» μεταξύ τους όλα τα συστατικά. Όπως είναι φανερό, δεν υπάρχει σωστό ή λάθος. Οι πιο παραδοσιακοί προτιμούν τους κύβους, ενώ οι πιο τολμηροί δοκιμάζουν το σιρόπι.

Ο καφές
Ο πιο κατάλληλος καφές για τον ιρλανδικό είναι ο βιολογικός κολομβιανός καφές, ο οποίος φαίνεται να παρέχει μια σταθερή βάση, ακόμη και για όσους δεν συμπαθούν πολύ τον καφέ. Οι ειδικοί συστήνουν να μην προτιμάτε εξωτικά μείγματα καφέ ή έντονα καβουρντισμένα, καθώς ο ρόλος του καφέ είναι να αναδεικνύει το ρόφημα κι όχι να ξεχωρίζει. Πρέπει να υπάρχει ισορροπία στις γεύσεις, γι’ αυτό καλό θα ήταν επίσης να αποφύγετε τον καφέ τύπου εσπρέσο, καθώς μπορεί να αφήσει ένα αρκετά πικρό αποτέλεσμα. 

Το ουίσκι
Η πιο συνηθισμένη επιλογή ουίσκι από τότε που πρωτοεμφανίστηκε ο ιρλανδικός καφές είναι το ιρλανδικό Tullamore D.E.W., με την αυθεντική συνταγή να αναφέρει αυτό χαρακτηριστικά το ουίσκι και συγκεκριμένα περίπου 1 σφηνάκι από αυτό. Παρ’ όλ’ αυτά, άλλοι προτιμούν τη γλυκύτητα του Jameson Original, προτιμώντας αυτό για τον καφέ τους.

Η κρέμα
Το μεγάλο φινάλε αυτού του ιδιόμορφου καφέ έρχεται με την κρέμα και μάλλον είναι το πιο δύσκολο κομμάτι. Η ολόπαχη κρέμα γάλακτος με αφρώδη υφή είναι αυτή που προτιμάται περισσότερο, αλλά το να βρείτε το σωστό σημείο χτυπήματος είναι το κλειδί. Αν τη χτυπήσετε περισσότερο ή λιγότερο απ’ ό,τι πρέπει, θα καταλήξει να διαλυθεί μέσα στον καφέ. Το μυστικό είναι να έχει ροή, να μην είναι ούτε πολύ αραιή, ούτε πολύ πηχτή. Ακόμη, η κρέμα που έχει αποθηκευτεί για λίγες ημέρες φαίνεται πως «στέκεται» καλύτερα πάνω στον καφέ από τη φρέσκια, οπότε αφήστε την κρέμα σας 1-2 ημέρες πριν τη χτυπήσετε. Η κρέμα που έχει πάνω από 35% λιπαρά οδηγεί στο τέλειο αποτέλεσμα και ο τρόπος να την προσθέσετε στον καφέ σας είναι περιχύνοντάς τη στο πίσω μέρος ενός ζεστού κουταλιού που θα το κρατάτε ακριβώς πάνω από τον καφέ. Υψώστε το κουτάλι αργά καθώς περιχύνετε την κρέμα και δείτε σιγά-σιγά τον ιρλανδικό σας καφέ να «ζωντανεύει».

Πώς θα φτιάξετε τον τέλειο ιρλανδικό:
Θα χρειαστείτε: 2 κύβους καστανής ζάχαρης, 1 σφηνάκι ουίσκι Tullamore D.E.W., ¾ του φλιτζανιού ζεστό καφέ, ολόπαχη κρέμα ελαφρώς χτυπημένη. Ετοιμασία: Ζεστάνετε το ποτήρι σας χύνοντας σε αυτό λίγο ζεστό νερό και αφήνοντας μέχρι να πάρει θερμοκρασία. Χύστε το και προσθέστε τους 2 κύβους ζάχαρης, περιχύνοντας επάνω τους τον καφέ, μέχρι τα ¾ του ποτηριού. Ανακατέψτε μέχρι να διαλυθεί η ζάχαρη και προσθέστε το ουίσκι. Τέλος, προσθέστε και την κρέμα, ακολουθώντας το κόλπο με το κουτάλι που προαναφέρθηκε.