Ο Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, Γιώργος Μίλεσης, μας δίνει tips για να απολαμβάνουμε το φαγητό με φίλους, χωρίς να ξεφεύγουμε.

«Με πιάνει το παράπονο κάθε φορά που καταλαβαίνω τι κάνω: προσπαθώ να είμαι συνεπής όλη την εβδομάδα, αλλά όταν βρεθώ με τα φιλαράκια μου γίνεται… πόλεμος! Μπορώ να φάω ό,τι και όσο υπάρχει μπροστά μου, χωρίς δεύτερη σκέψη».

«Μοιάζει σαν να παίζω Jenga: χτίζω όλη την εβδομάδα και αρκεί μια βόλτα (για φαγητό) για να αρχίσω να παίζω με τις πιθανότητες, να τραβήξω από τα κάτω τουβλάκια χωρίς να πέσει ο πύργος».

«Αλλά πάλι, τι μπορείς να κάνεις, εγώ είμαι που θα χαλάσω την παρέα»;

Διχασμένοι από παιδιά
Μη νομίζεις ότι είναι κάτι που σου συμβαίνει τα τελευταία μόνο χρόνια, είναι κάτι που πιθανότατα κουβαλάς από παιδί! Έρευνα αποκάλυψε ότι τα παιδιά, ανεξάρτητα από το βάρος τους, τρώνε περισσότερο με ένα φίλο τους παρά με κάποιον (συνομήλικο) που δεν γνωρίζουν. Βέβαια, μεγαλύτερη ποσότητα καταναλώνουν τα υπέρβαρα παιδιά όταν τρώνε μαζί με υπέρβαρους φίλους τους (1).

Το ίδιο μοτίβο παρατηρήθηκε και σε ενήλικες (2): κατανάλωσαν 35% περισσότερο φαγητό τρώγοντας με φίλους και περίπου 96% περισσότερο σε παρέα μεγαλύτερη των 7 ατόμων! Αντίθετα, είμαστε πιο καθωσπρέπει μπροστά σε «ξένους» και κατά συνέπεια τρώμε λιγότερο (3). Όταν όμως είμαστε μεταξύ φίλων και συγγενών, που νιώθουμε πιο άνετα, ανοίγουμε… πόλεμο με τα πιάτα!

Αντίστοιχα εντυπωσιακή είναι η αντίδραση των γυναικών στην παρουσία ελκυστικού (στα μάτια τους)  άντρα στο τραπέζι (3,4), ειδικά αν πρόκειται για ρομαντικό δείπνο. Θα καταναλώσουν όσο λιγότερο φαγητό γίνεται!

Ανάμεσα σε δυο βάρκες
Προφανώς μιλάμε για δύσκολη αποστολή: να χαρείς την παρέα σου, το φαγητό και τις ώρες εκτός δουλειάς και πίεσης, αλλά ταυτόχρονα να μην ανατινάξεις ό,τι «χτίζεις». Είτε πρόκειται για μια προσπάθεια απώλειας βάρους είτε για τη μακροπρόθεσμη διαχείρισή του.

Μοιάζει σαν να προσπαθείς να ισορροπήσεις όρθιος ανάμεσα σε δυο βάρκες! Για να μην… πέσεις λοιπόν στο νερό, σου δίνω μερικές από τις καλύτερες τεχνικές διαχείρισης του φαγητού σε ανάλογες συνθήκες (3,5,6,7):

Φάε ένα σνακ πλούσιο σε υδατάνθρακες, π.χ. δυο φρούτα ή ψωμί με μέλι, 30-45 λεπτά πριν το γεύμα. Θα είσαι σε καλύτερη κατάσταση πηγαίνοντας στο εστιατόριο και θα δεις ότι θα έχεις λιγότερο ενδιαφέρον για… ακατάπαυστο φαγητό.

Πρόσεξε ποιον θα έχεις απέναντι όταν κάτσεις στο τραπέζι. Ο μερακλής φίλος σου, που τρώει ακατάπαυστα, πολύ γρήγορα και «αρπακτικά», πιθανότατα θα σε παρασύρει, θα σε αγχώσει και θα καταλήξεις να τον μιμηθείς. Οπότε σίγουρα θα φας πολύ περισσότερο απ’ όσο σκόπευες αρχικά.

Ασχολήσου με τους φίλους σου και δώσε προσοχή στα λόγια τους, όχι στο πιάτο σου. Το ζήτημα είναι να συνδεθείς με τους άλλους. Για το λόγο αυτό, άσε τα μαχαιροπήρουνα κάτω και κοίτα κατάματα τους άλλους. Ακούμπα πίσω στην καρέκλα σου και μπες ζεστά στην κουβέντα.

Πάρε τη δική σου μερίδα (και παρότρυνε αντίστοιχα). Τρώγοντας από μικρά πιατάκια «στη σέντρα» θα καταλήξεις να φας 35% περισσότερο σε μπουκιές και πολλαπλάσια σε ενέργεια/θερμίδες. Μην λησμονείς ότι με τον τρόπο αυτό δεν τρως π.χ. 5 μικρά κομμάτια, αλλά από 5 διαφορετικές κατσαρόλες!

Κάνε ένα καλό διάλειμμα για να τσεκάρεις τον εαυτό σου. Στο μέσο περίπου του γεύματος κάνε ένα διάλειμμα για να δεις πόσο πεινάς ακόμα. Πιθανότατα λίγο ή και καθόλου. Οπότε πράξε και ανάλογα, με γνώμονα ότι δεν πρέπει να τελειώσεις ό,τι βλέπεις.

Όταν αποφασίσεις ότι θα σταματήσεις να τρως, απομακρύνσου από το πιάτο σου. Τράβα την καρέκλα σου πιο πίσω και ασχολήσου με τους φίλους σου (και ίσως το ποτό σου).

Απόφυγε τις συναισθηματικά φορτισμένες συζητήσεις ενόσω τρως. Αν όμως σε παρασύρει η κουβέντα, άσε τα μαχαιροπήρουνα κάτω και είτε κάτσε σιωπηλός, μπες στην κουβέντα ή πήγαινε για λίγο στην τουαλέτα. Μην προσπαθείς να καταπιείς τα συναισθήματά σου με τη βοήθεια του πιρουνιού.

Δώσε στον εαυτό σου κάτι να περιμένει. Μην μένεις στο φαγητό μόνο, φρόντισε να κάνεις και κάτι αργότερα, π.χ. ένα ποτό με τα φιλαράκια σου. Ας μην είναι το φαγητό ο μονός τρόπος διασκέδασης, για να μην είσαι αναγκασμένος να… φας τη χαρά ή τη λύπη σου!

Πώς πέρασες, όχι τι έφαγες
Εν ολίγοις, κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει ότι φαγητό με φίλους είναι, πολλές φορές, μια δύσκολη αποστολή.  Ειδικά αν η παρέα συνηθίζει να βγαίνει κυρίως για φαγητό, συζητά και ασχολείται πολύ με αυτό. Το ζητούμενο όμως θα πρέπει να είναι ακριβώς αυτό: η παρέα. Για να θυμάσαι τελικά πως πέρασες με τους φίλους σου, όχι τι φάγατε…

Γιώργος Μίλεσης MSc Κλινικός Διαιτολόγος
[email protected]
www.milessis.gr 
FB page: milessisgeorge

References

Salvy SJ, Howard M, Read M, and E Mele. The presence of friends increases food intake in youth. Am J Clin Nutr. 2009 Aug; 90(2): 282–7

Wansink B, Painter JE, and J North. Bottomless Bowls: Why Visual Cues of Portion Size May Influence Intake.” Obesity Research 2005; 13(1): 93-100

Salvya SJ, Jarrinb D, Palucha R, Irfanc N, and P Plinerd. Effects of social influence on eating in couples, friends and strangers. Appetite 2007; 49 (1): 92–9

Young ME, Mizzau M, Mai NT, Sirisegaram A, Wilson M. Food for thought. What you eat depends on your sex and eating companions. Appetite. 2009 Oct; 53(2):268-71

Warde A, and L Martens. Eating Out: Social Differentiation, Consumption and Pleasure. Cambridge University Press. 2000; 170-2

Clendenen VI, Herman CP, and J Polivy. Social Facilitation of Eating Among Friends and Strangers. Appetite 1994; 23 (1): 1-13

Lumeng JC, and KH Hillman. Eating in larger groups increases food consumption. Archives of Disease in Childhood 2007; 92(5):384-7