Ως συνέχεια της πρώτης επιτυχίας του David Bowie, «Space Oddity», το άλμπουμ που είναι γνωστό ως «The Man Who Sold the World» κουβαλάει μια ολόκληρη ιστορία .

Με σκούρα, σουρεαλιστικά λυρικά θέματα και πρωτότυπη μουσική, το άλμπουμ, που ηχογραφήθηκε το 1970, είναι μια δραστική αλλαγή κατεύθυνσης από το folk-rock που προηγήθηκε και τα μελωδικά τραγούδια που είχαν βάση το πιάνο όπως το «Changes» και «Life on Mars?» που ακολούθησε στο «Hunky Dory». Το εξώφυλλο του άλμπουμ, το πιο σκανδαλώδες όλων των εποχών, απαθανάτιζε τον Bowie με πολύ μακριά μαλλιά και ένα ολόσωμο φόρεμα.

Ενώ σηματοδοτεί το ντεμπούτο του κιθαρίστα, Mick Ronson, και του ντράμερ Mick Woodmansey, που θα συνόδευε τον Bowie στην άνοδο του ως σούπερ σταρ, δύο χρόνια αργότερα το άλμπουμ βυθίστηκε κατά την κυκλοφορία του. Αν και σηματοδότησε την αρχή μιας απαράμιλλης σειράς καινοτόμων άλμπουμ του Bowie κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970, που περιελάμβανε επίσης και τα κλασικά κομμάτια «The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders From Mars», «Young Americans», «Station to Station», «Heroes» και «Scary Monsters», το «The Man Who Sold the World» είχε επίσης μια περίεργη δεύτερη ζωή. Ο Bowie ερμήνευσε το τραγούδι του τίτλου στο «Saturday Night Live» το 1979 και το τραγούδι ξαναγεννήθηκε από τους Nirvana κατά τη διάρκεια της θρυλικής τους παράστασης «Unplugged» το 1993.

Ως μέρος της τρέχουσας εκστρατείας επανέκδοσης του Bowie Estate, το άλμπουμ κυκλοφόρησε πέρυσι με τον αρχικό τίτλο «Metrobolist», με ένα νέο μείγμα από τον αρχικό παραγωγό Tony Visconti, αλλά χωρίς τη συνήθη σειρά από κομμάτια μπόνους, πολύ πιθανόν γιατί τα κράτησαν με σκοπό να τα συμπεριλάβουν στο άλμπουμ «The Width of a Circle» που αποτελείται από 21 κομμάτια και αναμένεται να κυκλοφορήσει στις 28 Μαίου.

Έχοντας πάρει το όνομά του από έναν πίνακα του φίλου του Bowie, George Underwood, το νέο διπλό cd-set «The Width of a Circle», λειτουργεί ως συμπληρωματικό κομμάτι και αποτελείται από singles εκτός του άλμπουμ, μια συναυλία BBC In Concert, μουσική για ένα τηλεοπτικό παιχνίδι και άλλα Visconti remixs, ολοκληρώνοντας τις ηχογραφήσεις του David από το 1970 και αποκαλύπτοντας τα πρώτα βήματα προς το «Hunky Dory».