Τριγυρνάμε στα δέκα πιο ιδιαίτερα αξιοθέατα της Ελλάδας
Κάνουμε μια διαδικτυακή βόλτα σε όλη την Ελλάδα για να δούμε φωτογραφίες από τα πιο σημαντικά μνημεία της, αυτά που όλοι οι Έλληνες πρέπει να έχουν δει μια φορά στη ζωή τους και αυτά που συγκινούν τους τουρίστες μόλις τα αντικρίσουν.
Ζούμε σε μια χώρα που φημίζεται για τον ήλιο της, τη φιλοξενία, την «έξω καρδιά», την κουζίνα της. Μαζί με αυτά, όμως, η Ελλάδα βρίσκεται ανάμεσα στις χώρες που οι τουρίστες θέλουν να επισκεφτούν για να δουν από κοντά το λαμπρότερο μνημείο της αθηναϊκής πολιτείας και κολοφώνα του δωρικού ρυθμού, τον Παρθενώνα, τον Λευκό Πύργο της Θεσσαλονίκης που μετρά χρόνια από τον 15ο αιώνα, την καλντέρα της Σαντορίνης, την αρχαία Ολυμπία όπου διεξάγονταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες και πολλά ακόμη μνημεία που ακούνε μια ζωή για αυτά, αλλά δεν έχουν δει ποτέ από κοντά.
Μπορεί ακόμη να αργεί ο καιρός που θα ταξιδέψουμε με ασφάλεια και θα εισέλθουν τουρίστες στη χώρα μας με τον ίδιο τρόπο. Μέχρι τότε, όμως, κάντε κι εσείς τη δική σας λίστα και σημειώστε πόσα από τα παρακάτω δεν έχετε επισκεφτεί ποτέ, ώστε με την πρώτη ευκαιρία να οργανώσετε ένα ταξίδι προς τα εκεί.
Είναι η συνοικία της Αθήνας που ταξιδεύει τους επισκέπτες της κάπου στην καρδιά του Αιγαίου, παρ’ όλο που βρίσκεται κάτω από τη «σκιά» της Ακρόπολης. Τα Αναφιώτικα δημιουργήθηκαν στα μέσα του 19ου αιώνα από εργάτες που έφτασαν στην πρωτεύουσα από τις Κυκλάδες και κυρίως την Ανάφη, για να εργαστούν στην ανέγερση των ανακτόρων του Όθωνα και την ανοικοδόμηση της νέας πρωτεύουσας. Όπως ήταν αναμενόμενο, η συνοικία χτίστηκε στο ύφος των κυκλαδίτικων οικισμών, διατηρώντας ακόμα και σήμερα το νησιώτικο χρώμα της.
Στο βραχώδη λόφο της Ακρόπολης, ο δωρικού ρυθμού Ναός χτίστηκε προς τιμήν της θεάς Αθηνάς, προστάτιδας της Αθήνας και εγκαινιάστηκε το 438 π.Χ. Με την αρχιτεκτονική ματιά του Ικτίνου και του Καλλικράτη και την ευθύνη του γλυπτού μέρους στο Φειδία, ο Παρθενώνας βρίσκεται στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτισμικής Κληρονομιάς από τις 11 Σεπτεμβρίου 1987.
Ο πιο διάσημος πύργος της Ελλάδας αποτελεί οχυρωματικό έργο οθωμανικής κατασκευής του 15ου αιώνα, θεωρείται χαρακτηριστικό μνημείο της Θεσσαλονίκης και είναι ό,τι έχει σωθεί από την κατεδαφισμένη οθωμανική οχύρωση της πόλης. Έχει 6 ορόφους, 34 μέτρα ύψος και 70 μέτρα περίμετρο και σήμερα λειτουργεί ως μουσείο.
Η Κνωσός υπήρξε σημαντική πόλη κατά την αρχαιότητα και το μινωικό ανάκτορο αποτελεί τον κύριο επισκέψιμο χώρο της. Υπήρξε έδρα του βασιλιά Μίνωα και αυτό που ξεχωρίζει είναι η Αίθουσα του Θρόνου, με τη δεξαμενή καθαρμών και τον αλαβάστρινο θρόνο που πλαισιώνεται από θρανία. Οι συναρπαστικοί μύθοι, όπως αυτός του Λαβύρινθου με το Μινώταυρο και του Δαίδαλου με τον Ίκαρο, συνδέονται με το ανάκτορο της Κνωσού, που είναι χτισμένο στο λόφο της Κεφάλας, στην Κρήτη.
Είναι ο τόπος που ανατριχιάζει κάθε επισκέπτη, καθώς αποτελεί το πιο δοξασμένο ιερό της αρχαίας Ελλάδας αφιερωμένο στον Δία, ενώ αποτέλεσε τόπο διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων οι οποίοι τελούνταν στο πλαίσιο των Ολυμπίων, της πιο σημαντικής γιορτής των Ελλήνων κατά την αρχαιότητα, κάθε 4 χρόνια με έναρξη το 776 π.Χ. Στην Ολυμπία, εντός του μεγαλόπρεπου ναού, βρισκόταν το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Διός, έργο του Φειδία, το οποίο ήταν γνωστό στην αρχαιότητα ως ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου.
Από όλες τις γωνιές του κόσμου, τουρίστες καταφτάνουν στη Σαντορίνη για να θαυμάσουν το ηλιοβασίλεμα, την Καλντέρα, αλλά και τον ρομαντισμό ενός νησιού που εμπνέει το ταξίδι. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που οργανώνονται και γάμοι στο νησί από όλο τον κόσμο, όπως και το ότι δέχεται τόσους τουρίστες κάθε χρόνο, που αναγκάζεται να βάλει… πλαφόν στους τουρίστες που καταφτάνουν με κρουαζιερόπλοια. Η καλδέρα της είναι χαρακτηριστική καλδέρα στην Ελλάδα, σχηματίσθηκε περίπου το 1613 π.Χ. με την μινωική έκρηξη και στο κέντρο της βρίσκονται τα νησάκια Παλαιά και Νέα Καμένη που αποτελούν ψυγμένη λάβα. Η διάμετρος της Καλδέρας της Σαντορίνης φθάνει τα 16 χιλιόμετρα και σήμερα ο χώρος είναι επισκέψιμος με πλοιάριο που προσεγγίζει σε υφιστάμενο μικρό όρμο της Νέας Καμένης.
Μοιάζουν με βράχους του Θεού σε ένα μαγευτικό τοπίο, όπου οι τεράστιοι ογκόλιθοι φιλοξενούν «κρεμαστά» μοναστήρια σε ένα γεωλογικό υπερθέαμα. Σύμφωνα με τις επικρατέστερες θεωρίες των γεωλόγων, οι τεράστιοι ογκόλιθοι δημιουργήθηκαν από πέτρες ποταμών και ασβεστολιθικά πετρώματα που για εκατομμύρια χρόνια συσσωρεύονταν, για να δημιουργήσουν έναν ενιαίο κώνο, σε μια θαλάσσια έκταση που κάλυπτε τότε τη σημερινή Θεσσαλία. Το μέσο υψόμετρο φτάνει τα 313 κι εκεί λειτουργούν έξι από τα τριάντα μοναστήρια που υπήρξαν ιστορικά, τα οποία, από το 1988, περιλαμβάνονται στον κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
Ένα από τα πιο ξακουστά θέατρα της αρχαιότητας και του σημερινού κόσμου, το θέατρο που όλοι οι ηθοποιοί θέλουν να περάσουν και όλοι οι υπόλοιποι να παρακολουθήσουν τουλάχιστον μια παράσταση σε αυτό, το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου μετρά χρόνια από το 340 π.Χ. Τότε, σε μια χαράδρα ο Αργείος αρχιτέκτονας Πολύκλειτος ο Νεότερος έκτισε, σύμφωνα με τον Παυσανία, το θέατρο, που από όλα τα αρχαία θέατρα είναι το ωραιότερο και το καλύτερα διατηρημένο. Προορισμένο για τη διασκέδαση των ασθενών είχε χωρητικότητα 13.000 θεατών και εξαιρετική ακουστική.
Οι περισσότεροι το αποκαλούν «Ηρώδειο» και είναι ένα διάσημο αρχαίο ωδείο της ρωμαϊκής περιόδου, που βρίσκεται στη νοτιοδυτική πλαγιά της Ακρόπολης των Αθηνών. Χτίστηκε με ταχύτατο ρυθμό με δαπάνες του Ηρώδη του Αττικού κατά τον 2ο αιώνα μ.Χ., προς τιμήν της συζύγου του και ο προορισμός του ήταν κατά κύριο λόγο οι μουσικές εκδηλώσεις και για τον λόγο αυτό ονομάστηκε Ωδείο. Ο χώρος που προοριζόταν για το κοινό είχε 32 σειρές από μαρμάρινες κερκίδες και η χωρητικότητά του είναι της τάξης των 5000 περίπου θεατών.
Κάθε καλοκαίρι η Πάτμος γεμίζει με τουρίστες που θέλουν να γνωρίσουν τόσο τις παραλίες της, όσο και το Σπήλαιο της Αποκάλυψης, για το οποίο η φήμη της έχει ταξιδέψει σε όλο τον (χριστιανικό) κόσμο. Εκεί θα γνωρίσετε τον τόπο που θεωρείται ότι ο Άγιος Ιωάννης έγραψε την Αποκάλυψη και την ιστορία του και την Ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου που ιδρύθηκε το 1088 στην Χώρα της Πάτμου και το 1999 κηρύχθηκε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO.