Έφυγε από τη ζωή ο Νίκος Κούνδουρος
Ο μεγάλος σκηνοθέτης νοσηλευόταν το τελευταίο διάστημα στο νοσοκομείο με αναπνευστικά προβλήματα. Έφυγε από τη ζωή την Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου, σε ηλικία 90 ετών.
Ο Νίκος Κούνδουρος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 15 Δεκεμβρίου 1926. Ήταν γιος του δικηγόρου και πολιτικού Ιωσήφ Κούνδουρου. Σπούδασε ζωγραφική και γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας από την οποία και αποφοίτησε το 1948. Κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο εντάχθηκε στις τάξεις του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, κι αυτό είχε ως αποτέλεσμα να εξοριστεί μετά τον πόλεμο στη Μακρονήσο, λόγω των αριστερών φρονημάτων του.
Με τον κινηματογράφο αποφάσισε να σχοληθεί στα 28 του χρόνια. Η πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα έγινε με την ταινία «Μαγική Πόλη» το 1954, όπου «πάντρεψε» τον νεορεαλισμό με την εικαστική του ματιά. Η ταινία ωστόσο που τον καθιέρωσε ως σκηνοθέτη ήταν «Ο Δράκος» (1956), ένα πρωτοποριακό έργο που χαρακτηρίστηκε ως η καλύτερη ελληνική ταινία της δεκαετίας 1950-1960. Ακολούθησαν δέκα ακόμα ταινίες -«Οι παράνομοι» (1958), «Το ποτάμι» (1959), «Μικρές Αφροδίτες» (1963), «Το πρόσωπο της Μέδουσας» (1967), «Τα τραγούδια της φωτιάς» (1974), «1922» (1978) κ.ά.- και τρία τηλεοπτικά ντοκιμαντέρ. Μάλιστα, ταινίες του έχουν ταξιδέψει σε μεγάλα φεστιβάλ του εξωτερικού όπως το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας (1953 και 1956) και το Φεστιβάλ Βερολίνου (1958, 1963 και 1967).
«Ο Δράκος» ανήκει στο πάνθεον του ελληνικού σινεμά.
Ο Νίκος Κουνδουρος υπήρξε μεγάλος σκηνοθέτης, ένας εκ των σπουδαιοτέρων στην Ελλάδα. Είχε τιμηθεί με το Πρώτο Βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και Βερολίνου το 1963 για την ταινία «Μικρές Αφροδίτες» καθώς και για την ταινία του «Το ποτάμι» στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1959. Συγκεκριμένα, η ταινία «Μικρές Αφροδίτες» του πρόσφερε και το Βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου.
Εκτός από τα μεγάλα φεστιβάλ και τις βραβεύσεις, οι ταινίες του Κούνδουρου προβάλλονται εδώ και χρόνια κατ' επανάληψη στα σπίτια της Ελλάδας, της Γαλλίας και της Αγγλίας μέσα από την τηλεόραση. Έπιπλέον, κόπιες πολλών ταινιών του βρίσκονται στο Ευρωπαϊκό Μουσείο Κινηματογράφου, στη Γαλλική Ταινιοθήκη καθώς και στο Μητροπολιτικό (Μητροπόλιταν) Μουσείο της Νέας Υόρκης.