Φαινομενικά απλό, εξόχως δροσιστικό και με «μυστηριώδες» παρελθόν, η margarita ξέρει καλά να γοητεύει τους λάτρεις και μη του αλκοόλ και τώρα φτάνει σιγά σιγά στην εποχή της, το καλοκαίρι.

Φρέσκο και γευστικό κοκτέιλ, συνδυάζει την πικρή γεύση του lime με τη γλυκιά φρουτένια γεύση του λικέρ πορτοκάλι αλλά και την αψάδα της τεκίλας και την αλμύρα του αλατιού. Μπορεί να μετράει αρκετές δεκαετίες ζωής και να έχει να «αναμετρηθεί» με κοκτέιλ νέας κοπής, η Margarita όμως, παραμένει διαχρονικά στις πρώτες θέσεις των προτιμήσεών μας.

Την επόμενη φορά που θα παραγγείλετε το απολαυστικό αυτό κοκτέιλ, καλό είναι να γνωρίζετε μερικά πράγματα για την ιστορία του... έτσι για να εντυπωσιάσετε την παρέα σας.

Η ιστορία της… «Μαργαρίτας»

Κανείς δεν μπορεί να μας πει με ακρίβεια ποιος «ανακάλυψε» τη Μargarita. Αν επισκεφτείτε την παλιότερη και πιο φημισμένη καντίνα στο Μεξικό, την «Hussong's», οι bartenders του μαγαζιού θα σας διηγηθούν θρύλους και παλιές ιστορίες γύρω από το αγαπημένο αυτό κοκτέιλ. Καταλήγουν δε, στο ότι η Margarita παρασκευάστηκε για πρώτη φορά στην εν λόγω καντίνα το 1941.

Εμπνευστής της λένε ότι ήταν ένας bartender με το όνομα Charlie (ή Carlos) Orozco, που «βάφτισε» το δημιούργημα του «Margarita» προς τιμήν μιας γερμανίδας κοπέλας, που πιθανολογείται ότι αποτέλεσε την πηγή έμπνευσης του ποτού.

Στην αρχική συνταγή του ο Orozco, δεν χρησιμοποιούσε λικέρ από πορτοκάλι, αλλά ένα λικέρ που παράγεται από τα εκχυλίσματα του φυτού δαμιάνα (φημίζεται για τις θεραπευτικές και αφροδισιακές του ιδιότητες).

Την πατρότητα διεκδικούν όμως και πόλεις, όπως η Baja στην Καλιφόρνια και το κέντρο «Balinese Room» στην πόλη Galveston, στο Τέξας. Πολλές και διαφορετικές ρομαντικές ιστορίες πλάθονται και νέοι μύθοι πλέκονται γύρω από τη Μargarita. Η αλήθεια πρέπει να βρίσκεται κάπου στη μέση όλων αυτών των θρύλων.

Κοινό σημείο αναφοράς όλων των ιστοριών, είναι κάποια γυναίκα που φέρει το όνομα «Margarita». Ιδιαίτερης ομορφιάς και με εκρηκτική παρουσία, η Margarita πυροδότησε πάθη και σαγήνευσε δημιουργούς, που για χάρη της βάφτισαν το ποτό τους με το όνομά της.

Οι… παραλλαγές του μύθου

Μια διαφορετική εκδοχή του μύθου της δημιουργίας του ποτού, που δεν εμπλέκει κάποιο γυναικείο πρόσωπο, αποδίδεται σε έναν ανώνυμο μεξικανό μπάρμαν κάπου στα σύνορα του Μεξικού, ο οποίος δημιούργησε ένα από τα πιο δημοφιλή κοκτέιλ του 19ου αιώνα και το ονόμασε «daisy» (που θα πει μαργαρίτα). Εικάζεται ότι ο συγκεκριμένος μπάρμαν χρησιμοποίησε κονιάκ, ρούμι, λικέρ Curaçao, χυμό από λεμόνι και σιρόπι φρουκτόζης.

Άλλοι πάλι θεωρούν ότι η Margarita προέρχεται από το κλασικό κοκτέιλ Sidecar, ένα εξαιρετικά γευστικό κοκτέιλ, του οποίου η παρασκευή χρονολογείται κάπου ανάμεσα στον Α’ και Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Harry MacElhone, ο ιδρυτής του θρυλικού μπαρ Harry's, στο Παρίσι, διεκδικεί τα «πρωτεία» της ανακάλυψης του κοκτέιλ Sidecar. Το όνομα κατά τον αστικό μύθο προέρχεται από το χαρακτηριστικό καλάθι της τρίκυκλης μηχανής στην οποία συνήθιζε να επιβιβάζεται ένας τακτικός θαμώνας του μαγαζιού και ο οποίος έπινε τόσο πολύ, ώστε πάντοτε κανόνιζε να έρχεται και να αποχωρεί από το μαγαζί με το χαρακτηριστικό μοτοσακό ενός φίλου του…

Άλλοι βέβαια πιστώνουν τα πρωτεία του κοκτέιλ Sidecar -από το οποίο κάποιοι υποστηρίζουν ότι προέκυψε η Margarita- στο ιστορικό μπαρ του ξενοδοχείου Ritz στο Παρίσι ή σε ένα ιδιωτικό club του Λονδίνου. Ανεξαρτήτως πάντως από τις έριδες ως προς την καταγωγή του Sidecar, η βάση παρασκευής τους παραμένει κοινή και μοιάζει πράγματι πολύ με τη συνταγή της Margarita: κονιάκ, λικέρ πορτοκαλιού (κατά προτίμηση Cointreau ή Grand Marnier), χυμός λεμονιού και το χείλος του ποτηριού πασπαλισμένο με ζάχαρη.

Τα κλασικά συστατικά

Κάθε ποτό και ο μύθος του, κάθε ποτό και τα συστατικά του! Δεν χρειάζεται να είμαστε ειδικοί, ούτε να ξημεροβραδιαζόμαστε στα μπαρ για να γνωρίζουμε ότι το Martini φτιάχνεται με τζιν και ξηρό βερμούτ ή ότι το κοκτέιλ Manhattan απαιτεί γλυκό βερμούτ, bitters και ουίσκι.

Αντίστοιχα, η κλασική Margarita φτιάχνεται με τεκίλα, φρέσκο χυμό llime και λικέρ πορτοκαλιού. Η σωστή αναλογία των συστατικών έχει ως εξής: 50% τεκίλα, 30% λικέρ πορτοκαλιού και 20% χυμό lime. Δεν προσθέτουμε σιρόπι, ούτε χρησιμοποιούμε για να ενισχύσουμε τη γεύση της κάποιο εξωτικό φρούτο, όπως μάνγκο ή φράουλες. Αυτά μπορούν να γίνουν σε παραλλαγές του ποτού.

Η τέλεια… Margarita (κλασική συνταγή)

Στύβουμε 3-4 lime και αδειάζουμε τον χυμό τους σε ένα shaker. Γεμίζουμε τα 2/3 του ποτηριού με πάγο και προσθέτουμε 90ml τεκίλα, μικρή δόση από το λικέρ πορτοκάλι (Cointreau ή Grand Marnier μπορείτε να βρείτε εύκολα στο εμπόριο) και μερικές σταγόνες νερού για να αναμιχθούν καλύτερα οι διαφορετικές γεύσεις των συστατικών και να απελευθερωθούν τα αρώματά τους.

Ανακινούμε καλά το μίγμα μέσα στο shaker και αφήνουμε το κοκτέιλ να «ξεκουραστεί» για ένα περίπου λεπτό. Στο μεταξύ βρέχουμε το χείλος του ποτηριού με λίγο lime και το ακουμπάμε σε ένα πιάτο με αλάτι ώστε το χείλος του να γεμίσει με αλάτι. Γαρνίρουμε με μια φέτα λεμόνι ή lime και σερβίρουμε.

Προσοχή: Η ζάχαρη με την οποία αρκετοί προτιμούν να «γλασάρουν» το χείλος του ποτηριού, δεν ενδείκνυται για την κλασική Margarita αλλά ταιριάζει περισσότερο με την παραλλαγή της με φράουλα ή mango.