Από τις εκδόσεις Ίκαρος.

Η μέρα που τα κραγιόνια γύρισαν σπίτι,
Drew Daywalt & Oliver Jeffers, σε απόδοση του Φίλιππου Μανδηλαρά

Το δεύτερο βιβλίο από το ευφάνταστο σύμπαν των κραγιονιών με την υπογραφή του Drew Daywalt και του Oliver Jeffers. Το έξυπνο χιούμορ και οι ανατρεπτικές ιστορίες των πολύχρωμων ηρώων θα αλλάξουν για μια ακόμη φορά τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τα κραγιόνια αλλά και κάθε προσωπικό μας αντικείμενο από εδώ και στο εξής! Το βιβλίο απέσπασε το Βραβείο Καλύτερου Εικονογραφημένου Βιβλίου (2015) από τους αναγνώστες του Goodreads, και διακρίθηκε ως το καλύτερο παιδικό βιβλίο του 2015 από τη Wall Street Journal και το Publishers Weekly.

Ο Ντάνκαν έχει μια απίθανη χρωματιστή παρέα: τα κραγιόνια του! Έχει ήδη περάσει μια περιπέτεια μαζί τους, όταν αυτά απειλούσαν ότι θα παραιτηθούν. Σε αυτή τη νέα ιστορία, ο Ντάνκαν λαμβάνει ένα καινούργιο πακέτο από καρτ ποστάλ, από τα κραγιόνια που έχει παρατήσει σε διάφορα σημεία και του ζητούν να τα σώσει: το Βυσσινί Κραγιόνι χάθηκε κάτω από τα μαξιλάρια του καναπέ κι έσπασε στα δύο όταν κάθισε πάνω του ο μπαμπάς· το Τυρκουάζ, κόλλησε σε μια άπλυτη κάλτσα μέσα στο στεγνωτήριο. Κάθε κραγιόνι έχει τη δική του λυπητερή ιστορία να αφηγηθεί, ζητώντας από τον Ντάνκαν να το βοηθήσει να γυρίσει σπίτι, στο κουτί με τα κραγιόνια.

Ένας έρωτας
Sara Mesa σε μετάφραση της Μαρίας Παλαιολόγου

Η Sara Mesa στο νέο της φιλόδοξο μυθιστόρημα προσεγγίζει την ιδέα της άφιξης ενός νέου ατόμου σε μια κλειστή κοινότητα και τη μετατροπή του, σταδιακά, σε αποδιοπομπαίο τράγο. Οι ψυχολογικές λεπτομέρειες και το κρυστάλλινο ύφος της Sara Mesa, ήδη γνώριμο από το βιβλίο της Πίσω από τους θάμνους (Ίκαρος, 2019), προσφέρουν στον αναγνώστη ένα ιδιαίτερο πορτραίτο του πώς μια κοινότητα συμπεριφέρεται όταν έρχεται αντιμέτωπη με το άγνωστο αλλά και με όσους απειθαρχούν.

Η Νατ, μια νέα, άπειρη μεταφράστρια, έχει μόλις μετακομίσει στη μικρή αγροτική περιοχή Εσκάπα. Ο σπιτονοικοκύρης της δεν θ’ αργήσει να της δείξει το πραγματικό του πρόσωπο και οι συγκρούσεις γύρω από το ετοιμόρροπο νοικιασμένο σπίτι θα εξελιχθούν σε μια πραγματική εμμονή για τη Νατ. Οι υπόλοιποι κάτοικοι της περιοχής την υποδέχονται με φαινομενική φυσικότητα, ενώ στην πραγματικότητα υποβόσκει έλλειψη κατανόησης στη διαφορετικότητα και μια παράξενη επιθετικότητα. Η Νατ έρχεται αντιμέτωπη με την καταπίεση της τοπικής κοινωνίας αλλά και με τον ίδιο της τον εαυτό και τις αποτυχίες της. Το μυθιστόρημα της Sara Mesa, γεμάτο σιωπές και παρεξηγήσεις, προκαταλήψεις και υπονοούμενα, ταμπού και παραβιάσεις, φέρνει τον αναγνώστη αντιμέτωπο με τα όρια της ηθικής του. Ακριβώς όπως σε μια ελληνική τραγωδία, έτσι κι εδώ, οι πιο κρυφές κι απρόσμενες επιθυμίες των πρωταγωνιστών αναδύονται καθώς η κλειστή κοινωνία βρίσκει τον αποδιοπομπαίο τράγο της.

Τα αγόρια του Νίκελ
Colson Whitehead, σε μετάφραση της Μυρσίνης Γκανά

Το βραβευμένο με το Pulitzer 2020 μυθιστόρημα του Colson Whitehead είναι βασισμένο σε μια πραγματική ιστορία ενός αναμορφωτηρίου στη Φλόριντα, που λειτούργησε για εκατόν έντεκα χρόνια και σημάδεψε τη ζωή χιλιάδων παιδιών. Μια συγκλονιστική, ορμητική αφήγηση ενός εξαιρετικού Αμερικανού μυθιστοριογράφου. Το βιβλίο τιμήθηκε επίσης με το Kirkus Prize 2019, βρέθηκε στη μακρά λίστα του National Book Award 2019, και διακρίθηκε στα 10 σημαντικότερα μυθιστορήματα της δεκαετίας σύμφωνα με το Time.

Ο Έλγουντ Κέρτις ζει στο Ταλαχάσι της Φλόριντα με τη για­γιά του και πρόκειται να σπουδάσει στο τοπικό κολέγιο. Όμως για ένα μαύρο αγόρι στον Νότο των νόμων του Τζιμ Κρόου, στις αρχές της δεκαετίας του 1960, ένα αθώο λάθος είναι αρκετό για να καταστρέψει το μέλλον. Ο Έλγουντ καταδικάζεται σε εγκλεισμό στο αναμορφωτήριο νέων Νίκελ, που παρέχει «σω­ματική, πνευματική και ηθική εκπαίδευση», έτσι ώστε οι ανήλι­κοι εγκληματίες που βρίσκονται υπό την ευθύνη του να γίνουν «έντιμοι και ειλικρινείς πολίτες». 

Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα κολαστήριο: το σαδιστικό προσωπικό κακοποιεί σωματικά και σεξουαλικά τους μαθητές, οι διεφθαρμένοι αξιωματούχοι και οι ντόπιοι κλέβουν τα τρόφιμα και τις προμήθειες και κάθε αγόρι που αντιστέκεται είναι πιθανόν να εξαφανιστεί. Ο Έλγουντ έχει βαθιά ριζωμένες μέσα του τις ιδέες του δρ. Μάρτιν Λούθερ Κινγκ – «Ρίξτε μας στη φυλακή, και θα σας αγαπάμε και πάλι». Ο φίλος του ο Τέρνερ πιστεύει ότι ο Έλγουντ είναι κάτι παραπάνω από αφελής και ότι ο μόνος τρόπος για να επιβιώσουν είναι να έχουν ένα σχέδιο και να αποφεύγουν τα προβλήματα.

Η διάσταση των απόψεων των δύο παιδιών καταλήγει σε μια απόφαση, οι επιπτώσεις της οποίας θα γίνονται αισθητές για πολλές δεκαετίες. Η μοίρα των παιδιών αυτών, που διαμορφώθηκαν από τα δεινά που επέφερε η νομοθεσία του Τζιμ Κρόου, καθορίστηκε από τα όσα υπέμειναν σε αυτό το αναμορφωτήριο.

Αντιχάρισμα στον Νίτσε
Χρήστος Γιανναράς 

Ο Νίτσε έφυγε νωρίς. Δεν πρόλαβε να δει γονιμοποιημένη την προφητική του οργή, καρποφόρο τον ρεαλισμό των διορατικών του διαγνώσεων. «Πολύ πρώιμος πρόδρομος μιας πολύ όψιμης άνοιξης». Ευδιάκριτη δεν είναι ακόμα ούτε και η άνοιξη, όμως οι πρόδρομοι πληθύνονται — τα σημάδια ότι κυοφορούνται επιγνώσεις εκρηκτικής δυναμικής ξεμυτίζουν ασταμάτητα στον παγετώνα τριών αιώνων κυριαρχίας του Διαφωτισμού-μηδενισμού.

Συνεχιστές της νιτσεϊκής επαναστατικής διαύγασης του «ενός, ούτινός έστι χρεία», καθένας με διαφορετικό απόθεμα ωριμότητας, σίγουρα ο Ντοστογιέφσκι, ο Χάιντεγγερ, ο Σάρτρ, ο Αλμπέρ Καμύ, ο Βίτκενστάιν, ο Βλαδίμηρος Λόσσκυ, ο Τ.Σ. Έλιοτ, ο Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, η Φλάννερυ Ο’Κόννορ. «Με κυνισμό και αθωότητα».