Όσοι ταξιδεύουν και γεύονται διάφορες κουζίνες του εξωτερικού, σίγουρα θα έχουν βρεθεί κάποιες φορές απέναντι σε πιάτα που είναι προσβλητικά έως… σοκαριστικά. Πάμε να τους ρίξουμε μια ματιά (από μακριά);

Ο τουρισμός με επίκεντρο το φαγητό κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος τα τελευταία χρόνια, όσο οι αποστάσεις… «μικραίνουν» και οι γευστικοί ορίζοντες ανοίγουν. Πολλοί είναι αυτοί που αναζητούν το διαφορετικό, το ιδιαίτερο, αυτό που οι άλλοι δεν έχουν δοκιμάσει κι αυτό που θα αναστατώσει τους γευστικούς τους κάλυκες. Πολλές φορές, όμως, σε αυτές τις γευστικές εμπειρίες, μπορεί κάποιος να βρεθεί απέναντι σε πιάτα που ξεπερνούν τα όρια, που δεν είναι απλώς παράξενα, αλλά σοκαριστικά και δυνητικά προσβλητικά για κάποιους ανθρώπους, που δεν τα έχουν στην κουλτούρα τους, αφού μπορεί –μεταξύ άλλων- να περιλαμβάνουν βάρβαρες πρακτικές στη διαδικασία δημιουργίας τους, οι οποίες να ταράζουν όχι μόνο τους ακτιβιστές, αλλά και τους υπόλοιπους ανθρώπους, εγείροντας ηθικούς ενδοιασμούς στην κατανάλωσή τους.

Παρακάτω θα βρείτε κάποια από αυτά, προκειμένου να σκεφτείτε πώς αισθάνεστε για αυτά και αν θα αφήνατε ποτέ τον εαυτό σας να τα δοκιμάσει.

Ινδικό χοιρίδιο
Αυτά τα χνουδωτά και αγαπησιάρικα πλασματάκια, είναι ιδανικά κατοικίδια για παιδάκια, στη Νότια Αμερική, όμως, παίρνουν άλλο χαρακτήρα. Το κρέας τους (γνωστό και ως cuy) καταναλώθηκε πρώτη φορά από τους ιθαγενείς των Άνδεων και από τη δεκαετία του ’60 αποτελούν ένα συνηθισμένο γεύμα σε χώρες όπως το Περού, η Βολιβία, η Κολομβία και το Εκουαδόρ. Στο Περού, μάλιστα, εκτιμάται ότι καταναλώνουν 65 εκατομμύρια ινδικά χοιρίδια κάθε χρόνο, ενώ το πιάτο αυτό συναντάται και σε μέρη της υποσαχάριας Αφρικής. Στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη, πάντως, το σερβίρισμα ενός τέτοιου πιάτου θεωρείται ταμπού.

Κρέας αλόγου
Το κρέας αλόγου καταναλώνεται με μεγάλη προθυμία σε πολλά μέρη της Ευρώπης και της Ιαπωνίας, την ίδια στιγμή, όμως, στις περισσότερες αγγλόφωνες χώρες όπως η Μ. Βρετανία, οι Η.Π.Α, ο Καναδάς και η Αυστραλία, αντιμετωπίζεται με... μισό μάτι. Το καπνιστό κρέας αλόγου είναι δημοφιλές στο Βέλγιο και την Ολλανδία, ενώ στη Γερμανία το κρέας του χρησιμοποιείται στο sauerbraten, που είναι ψητό κατσαρόλας. Συχνά διατηρείται σε αλάτι και σερβίρεται κρύο σε διάφορα μέρη της Σκανδιναβίας, ενώ στην Ιαπωνία σερβίρεται ωμό και είναι γνωστό ως basashi. Η ειρωνεία είναι ότι το περισσότερο κρέας αλόγου της Ιαπωνίας έρχεται από τον δυτικό Καναδά, όπου η κατανάλωσή του θεωρείται ταμπού και μόνο στο Κεμπέκ αλλάζει λίγο αυτή η νοοτροπία.

Φουά γκρα
Η κατακραυγή σχετικά με τον τρόπο που παράγεται το φουά γκρα είναι μεγάλη σε διάφορα μέρη του κόσμου. Για όσους δεν γνωρίζουν, πρόκειται για συκώτι χήνας ή πάπιας, την οποία έχουν μεγαλώσει έτσι ώστε να παχύνει όσο το δυνατόν περισσότερο και να δώσει ένα λιπαρό συκώτι. Αυτό το πετυχαίνουν ταΐζοντάς το ζώο με το ζόρι με χωνί και περιορίζοντάς το σε κλουβί, ώστε να μην περπατά ή τρέχει. Στη Γαλλία, φουά γκρα θεωρείται μόνο το συκώτι που προέρχεται από τέτοιες συνθήκες, σε άλλα μέρη του κόσμου, όμως, χρησιμοποιούνται πιο φυσικοί τρόποι –αν και πολλοί ισχυρίζονται ότι η γεύση δεν είναι η ίδια.

Κρέας γάτας
Το κρέας της γάτας δεν είναι πολύ συνηθισμένο και παρά την έκπληξη πολλών, το κρέας του σκύλου καταναλώνεται πιο συχνά. Το γατίσιο κρέας καταναλώνεται σε συγκεκριμένες περιοχές της νότιας Κίνας και σε κάποια μέρη του Περού, ενώ κυρίως μεγάλοι άνθρωποι το καταναλώνουν στο Guangdong και το Guangxi της Κίνας. Το εστιατόριο Fangji Cat Meatball στο Shenzhen της Κίνας αναγκάστηκε να κλείσει μετά τις διαδηλώσεις του κόσμου το 2006 και το 2010, η κινέζικη κυβέρνηση ετοίμασε μια πρόχειρη πρόταση φυλάκισης μέχρι και 15 μέρες, όσων καταναλώνουν κρέας είτε σκύλου, είτε γάτας. Μικρές ομάδες ατόμων τρώνε επίσης κρέας γάτας στην Chincha Alta και στο Huari στο Περού, η κατανάλωσή του, όμως, δεν αφορά ολόκληρη τη χώρα.

Κρέας δελφινιού
Το δελφίνι καταναλώνεται στην Ιαπωνία, αλλά είναι εξαιρετικά σπάνιο και καταναλώνεται σχεδόν αποκλειστικά στο μικρό γιαπωνέζικο χωριό Taiji, στο νότιο Honshu, το μεγαλύτερο και πολυπληθέστερο νησί της Ιαπωνίας –αν και πρέπει να πούμε ότι οι περισσότεροι Ιάπωνες δεν έχουν φάει ποτέ δελφίνι. Οι ψαράδες, οι ντόπιοι και οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι του Taiji βρίσκονται υπό σκληρή επιτήρηση σχετικά με το κυνήγι δελφινιών, κατά το οποίο κατεύθυναν τα κοπάδια σε κόλπο κι έπειτα τα παγίδευαν, ώστε να τα σκοτώσουν. Ενάντια σε αυτή την πρακτική είναι πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι διαδηλώνουν, όπως παρουσιάζει και τη ταινία The Cove.

Κρέας σκύλου
Στη Νότια Κορέα το κρέας σκύλου καταναλώνεται σε όλη τη διάρκεια του χρόνου και, μάλιστα, είναι ιδιαιτέρως δημοφιλές τους καλοκαιρινούς μήνες σε ζωμούς και σούπες. Μερικά παραδείγματα πιάτων που το περιλαμβάνουν είναι το bosintang, ένας πικάντικος ζωμός βραστού κρέατος με λαχανικά και το Gaegogi Muchim, που είναι κρέας στον ατμό. Το κρέας έρχεται από μια συγκεκριμένη ράτσα σκυλιών (Nureongi) που ανατρέφονται με σκοπό την κατανάλωση και αποτελεί μια πρακτική που συγκρούεται με τις περισσότερες κουλτούρες του πλανήτη, όπου τα σκυλιά θεωρούνται μόνο κατοικίδια ή χρήσιμα εργαζόμενα και ευαίσθητα ζώα.