Μιλήσαμε με τον Frenic, τον dj με το μικρόβιο του πειραματισμού, λίγες ώρες πριν το set του
Και να που έφτασε η στιγμή ένας από τους σημαντικότερους Dj - παραγωγούς ηλεκτρονικής μουσικής και λάτρης της Ελλάδας, να ανέβει στη σκηνή του Gazarte και να προξενήσει φρενίτιδα.
Συμμετέχοντας σε μεγάλα φεστιβάλ και parties, όπως αυτά της F1 Grand Prix και του Moto G.P. κι έχοντας τις παραγωγές του στις πρώτες θέσεις των charts και airplays των σημαντικότερων ραδιοσταθμών της Ευρώπης, ο Sam Fergusson - aka DJ Frenic - δικαίως θεωρείται τα τελευταία 18 χρόνια ένας από τους καλύτερους Party DJ’s της Μεγάλης Βρετανίας. Τrip-hop, funk, soul, electric beats συνδυάζονται με έναν μοναδικό τρόπο στα show του.
Όλα ξεκίνησαν τη δεκαετία του '90, φτιάχνοντας beats για hip hop MCs, έχοντας ως μουσικές επιρροές ιερά τέρατα της rap σκηνής. Λίγο αργότερα, έχοντας μέσα του το "μικρόβιο" του πειραματισμού, αγοράζει δυο πικάπ και εξελίσσοντας την ικανότητα του scratching δημιουργεί το «Lost Project», το οποίο έφερε τη συνεργασία με μεγάλα ονόματα της βρετανικής hip hop σκηνής, όπως οι The Pharcyde, Task Force, The Beatnuts, και Afrika Bambaataa.
Τα τελευταία χρόνια έχει ως έδρα του το Bristol, μια πόλη με τεράστιο μουσικό υπόβαθρο, την πόλη που εκπροσώπησε και χαρακτήρισε όσο καμιά άλλη το βρετανικό trip hop ήχο παγκοσμίως, στοχεύοντας πάντα στον πειραματισμό και τη διαρκή μουσική εξέλιξή του.
Ας τον γνωρίσουμε...
«Κυρίως η Hip Hop σκηνή. Ενεπλάκειν με το χώρο της, όπως οι Wu-Tang, Mob Deep, Dr. Dre και Gangstarr και στη συνέχεια ήθελα να εισέλθω πιο δυναμικά στο χώρο. Στην αρχή βέβαια δεν είχα ιδέα, ούτε μπορούσα να συνειδητοποιήσω πώς παράγει κάποιος μουσική και ήμουν σε φάση “do I need a guitar or what?”. Ένας φίλος με διαφώτισε λέγοντάς μου πως αρχικά χρειαζόμουν ν' αγοράσω μερικά turntables, οπότε αυτό κι έκανα».
Τι ρόλο παίζει η μουσική στη ζωή σου;
«Όταν κάνω flash back, αναλογίζομαι ότι στον περιβάλλοντά μου χώρο δεν υπήρχε πολλή μουσική όταν ήμουν παιδί. Αυτό βέβαια κράτησε μέχρι τα 12 μου χρόνια, όταν και άρχισα να αντιλαμβάνομαι πως αυτό τελικά μ' αρέσει και πρέπει να το ψάξω. Όταν βέβαια το ανακάλυψα μου άλλαξε ριζικά τη ζωή μου. Ήταν σαν να ανακάλυπτα το Άγιο Δισκοπότηρο. Δεν μπορώ να φανταστώ με τίποτα τη ζωή μου χωρίς μουσική. Η μουσική ήταν ο οδηγός μου κι απλά ακολούθησα το πάθος μου, ανεξαρτήτως των χρημάτων. Τελικά αποδείχθηκε η καλύτερη απόφαση που έχω πάρει στη ζωή μου».
Τι συναισθήματα θες να δημιουργούνται στο κοινό με τα set ή τις παραγωγές σου; Και τι είναι αυτό που σε εμπνέει κάθε φορά;
«Νομίζω ότι τα dj sets και οι εκάστοτε παραγωγές μου συνδυάζουν διαφορετικά πράγματα. Θα ξεκινήσω με το κομμάτι "παραγωγή". Στη μουσική μου αναζητώ κομμάτια του εαυτού μου και προσπαθώ στη συνέχεια να εξωτερικεύσω αυτή την ιδέα, το feeling και τον ήχο. Πιστεύω γενικά ότι το πιο σημαντικό πράγμα όσον αφορά στη μουσική είναι όταν ο καλλιτέχνης "ενώνεται" με το κοινό, σαν να ήταν εξαρχής κάτι ...συμφωνημένο. Οπότε ουσιαστικά προσπαθώ να δημιουργώ σε όλους αυτά ακριβώς που αισθανόμουν κι εγώ ο ίδιος κατά τη διάρκεια της ετοιμασίας του εκάστοτε κομματιού ή άλμπουμ.
Παίζοντας μουσική στοχεύω στο να κάνω τους ανθρώπους να διασκεδάσουν με την ψυχή τους και να χορέψουν. Πρώτα υπήρξα dj και μετά listener, οπότε ξέρω τι θέλω να ακούω όταν βγαίνω έξω για διασκέδαση. Αισθάνομαι μέρος του κοινού μόνο όταν έχω αίσθηση του vibe. Και όταν βρίσκομαι με την ιδιότητα του dj σε κάποιον χώρο αυτό που θέλω, είναι να διαχέεται παντού ευτυχία. Στην αρχή δεν έπαιζα και πολλά από τα δικά μου κομμάτια. Από την πρώτη φορά που επιλέχθηκα να παίξω στην Ελλάδα με γνώμονα τη δύναμη της δικής μου μουσικής, τα dj sets μου άρχισαν να αλλάζουν. Επιλέγω το vibe και το tempo με βάση τα πιο ξεσηκωτικά μου tracks και μετά υπάρχει κάποιο σημείο στη διάρκεια της βραδιάς, όπου ξέρω ότι απλά πρέπει να διασκεδάσουμε και ποτέ δεν ξέρω που θα καταλήξει όλο αυτό!».
«Μεγάλωσα σε ένα μικρό χωριό κοντά στην Οξφόρδη, όπου δεν υπήρχαν πολλοί μουσικοί ή djs για να μάθω από αυτούς. Φυσικά, αυτό ίσχυε πριν την εποχή του youtube, οπότε μπορείς να πεις όταν ήμουν κυρίως αυτοδίδακτος. Είχα πάει σ’ ένα πάρτι σε ένα σπίτι με κάτι μεγαλύτερα παιδιά λοιπόν, κι εκεί ήταν ένας άντρας DJ που ονομαζόταν Andy Parker. Ήταν ο χειρότερος dj που είχα δει ποτέ μου. «Scratch-αρε» κι έπαιζε πολλά είδη μουσικής. Επειδή όμως, δεν είχα δει ποτέ στη ζωή μου κάτι τέτοιο, ήθελα πολύ να μου το διδάξει αυτό! Έτσι ξεκινήσαμε να κάνουμε παρέα, αγοράζαμε δίσκους και «scratch-άραμε». Με τον καιρό γινόμουν καλύτερος και αποφασίσαμε να κάνουμε μια ομάδα scratching. Εκείνος λεγόταν Dj Itch, εγώ δεν είχα ακόμα κάποιο όνομα και έτσι σκεφτήκαμε να λεγόμαστε «Itch & Frenic», όπως το Schizophrenic Scratch Crew. Εγώ απλά κράτησα το δικό μου μέρος του ονόματος».
Το «Before You Leave» είναι βασισμένο στο ελληνικό «Αγόρι μου» της Τάμμυ, που πολλοί Έλληνες - οι νεότεροι τουλάχιστον - δεν γνωρίζουν καν. Θα ήθελα να μας πεις τι σε ενέπνευσε να καταπιαστείς με αυτό.
«Στη διάρκεια της πρώτης μου περιοδείας στην Ελλάδα αποφάσισα να ψάξω για δίσκους στα μέρη που επισκεπτόμουν, ελπίζοντας να δημιουργήσω μια παραγωγή από αυτούς και η ιδέα αυτή εξελίχθηκε στο δίσκο «Monomyth: Separation». Αγόρασα αρκετούς δίσκους με ελληνική μουσική και αυτό το κομμάτι το ξεχώρισα αμέσως, γιατί αποτελούσε για μένα μια σύνοψη πολλών εμπειριών από αυτό το ταξίδι. Ήταν πολύ δύσκολο να ερμηνεύσουμε σωστά το κομμάτι ώστε να κάνουμε το απαραίτητο μιξάρισμα. Πρέπει να το προσπάθησα 20 φορές, μπορεί και περισσότερες, και συνέχιζα γιατί ήξερα ότι στο τέλος θα βγει ένα πολύ καλό κομμάτι. Χαίρομαι που έχει θετική ανταπόκριση στην Ελλάδα κι ελπίζω να αναγνωρισθεί και η Tammy για ένα τόσο σπουδαίο κομμάτι».
«Φυσικά και θέλω να παίζω στην Αθήνα, όταν έρχομαι στην Ελλάδα. Είναι ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα να εμφανίζομαι σ’ αυτή την πόλη. Για μια πόλη τόσο μεγάλη, τη βρίσκω πολύ φιλόξενη, σε σχέση με το Λονδίνο. Το μέρος είναι γεμάτο ενέργεια, αλλά μπορείς πάντα να βρεις ένα σημείο πιο ήρεμο. Μερικές από τις καλύτερες στιγμές της ζωής μου τις έχω ζήσει στην Αθήνα».
Τι είναι αυτό που σε κάνει να επιστρέφεις στη χώρα μας για να παίζεις μουσική;
«Δύσκολη ερώτηση, καθώς είναι πάρα πολλά αυτά που μου αρέσουν στην Ελλάδα. Λατρεύω το πνεύμα που υπάρχει εδώ, είναι πολύ ιδιαίτερο καθώς δεν είναι ούτε ευρωπαϊκό, ούτε ασιατικό, ούτε ανατολίτικο. Είναι απλά ελληνικό!».
Ποια η σχέση που έχεις αναπτύξει με τους Έλληνες; Έχεις αποκτήσει φίλους εδώ;
«Fisika! Έρχομαι σαν dj στην Ελλάδα από το 2012 κι έχω αποκτήσει πάρα πολλούς φίλους. Αλλά και πριν από αυτό, η γυναίκα μου είναι μισή Ελληνίδα, αλλά και ένας από τους καλύτερούς μου φίλους ο «Fonzy». Έχω ένα δυνατό δέσιμο με την Ελλάδα και την λατρεύω».
Ποια είναι η πιο δυνατή σου ανάμνηση γενικά από την μέχρι τώρα πορεία σου;
«Η πρώτη φορά που έπαιξα στην Αθήνα και είδα την ανταπόκριση που είχε η μουσική μου, σε μία χώρα που ήταν καινούργια για μένα τότε. Η γυναίκα μου ήταν εκεί κι έκλαιγε βλέποντας με ζωντανά στη σκηνή, εκπληρώνοντας τα όνειρά μου, στη χώρα από την οποία καταγόταν ο πατέρας μου. Ήταν μια πολύ ιδιαίτερη στιγμή».
«Λατρεύω τη δουλειά μου ως παραγωγός ηλεκτρονικής μουσικής στη dBs Music, αλλά ελπίζω ότι θα μπορέσω να αποκτήσω περισσότερα έσοδα από την παραγωγή, έτσι ώστε να μπορώ να διδάσκω λιγότερο και να αφιερώνω περισσότερο χρόνο στη δημιουργία μουσικής. Ωστόσο, είμαι πολύ ευτυχισμένος εδώ που είμαι τώρα. Διατηρώ μια καλή ισορροπία μεταξύ της δουλειάς, της μουσικής και της οικογένειάς μου και θα δω πού θα με οδηγήσει η μουσική».
Τι να περιμένουμε από το dj set σου στο Gazarte;
«Αρχικά, θα παίξω μια επιλογή από τα δικά μου κομμάτια, με scratch-αρισμα και πικ απ και μετά θα διασκεδάσουμε. Αυτό πραγματικά θα εξαρτηθεί από το κοινό και από το πώς θα αντιδράσει στη μουσική. Θα υπάρχει hip hop, trip hop, funk, soul, disco, afro beat, drum 'n' bass και κανείς δεν ξέρει εκ των προτέρων πού θα καταλήξει, αλλά σίγουρα θα είναι μια πολύ διασκεδαστική βραδιά!».
Με τι μήνυμα – σχόλιο προς όλους θα ήθελες να κλείσουμε τη συνέντευξη;
«Θα ήθελα απλώς να τονίσω πόσο ευγνώμων είμαι στους Έλληνες fans μου, που έχουν αναγνωρίσει τη δουλειά μου και με έχουν ανταμείψει. Θα ήθελα να ευχαριστήσω πολύ όποιον έχει μοιραστεί τη μουσική μου ή όποιον με έχει υποστηρίξει με οποιοδήποτε τρόπο. Ελπίζω ότι μπορώ να εμπνεύσω ανθρώπους να ακολουθούν την καρδιά τους και να ανακαλύπτουν το μεγάλο τους πάθος».
Ακολουθήστε τον «Frenic» σε Facebook, Twitter, Soundcloud και Instagram.
Μαρία Πορτοκαλάκη
[email protected]