Μυηθήκαμε για τα καλά στον κόσμο του surf με τη βοήθεια μερικών εκλεκτών του είδους.

Οι  Δημήτρης Λιόσης, Ανδρέας Τσαμτσούρης, Μαρία Ζαχαροπούλου και Κώστας Μιάμης, με αφορμή το Surf-Art Festival Vol.3, που θα πραγματοποιηθεί στο Βυρσοδεψείο στις 22 και 23 Απριλίου, μιλούν για όσα τους προσφέρει η ενασχόληση με το surf, την προετοιμασία που απαιτείται, τους κινδύνους που μπορεί να ελλοχεύουν, προτείνουν μέρη στην Ελλάδα με ιδανικές συνθήκες και τελικά μας πείθουν να το τολμήσουμε!

Απολαύστε τους...

Ο Δημήτρης Λιόσης είναι 46 χρονών και ασχολείται με τη ζωγραφική, το design και τη κατασκευή σανίδων surf. Έκανε windsurf από 10 χρονών και όσο βελτιωνόταν αναζητούσε συνθήκες με περισσότερα κύματα, ώσπου κάποια μέρα με πολύ κύμα και χωρίς αέρα δοκίμασε να κάνει σερφ.

"Ήταν στην Ικαρία το 1997 νομίζω. Στην αρχή έπαιρνα τα κύματα στην ευθεία τους και μετά σκέφτηκα για να έχει μεγαλύτερη διάρκεια το σερφάρισμα, θα πρέπει να πάω διαγώνια. Κι έτσι "έπιασα" το πρώτο μου κύμα! Χωρίς να δω από κάπου ποια είναι η σωστή τεχνική. Πορώθηκα και άρχισα να ταξιδεύω στους Ωκεανούς για αναζήτηση κυμάτων", αναφέρει χαρακτηριστικά ο ίδιος.

Μιας και είσαι από τους πιο παλιούς στον χώρο, θα ήθελα να μου μιλήσεις για το surf περασμένων δεκαετιών σε σύγκριση με το surf σήμερα.

Οι διαφορές είναι ότι για να πας στη Δυτική Πελοπόννησο δεν σου παίρνει πλέον 6 ώρες. Έχουν βελτιωθεί πολύ οι δρόμοι, αλλά έχουν ακριβύνει και τα καύσιμα. Τώρα υπάρχουν sites που σου λένε τη πρόγνωση των κυμάτων, (ακόμα και κάμερες σε μερικά σποτς) και δε χρειάζεται να τηλεφωνείς στην ΕΜΥ ή να περιμένεις να δεις την πρόγνωση του καιρού των αγροτών στη τηλεόραση. Επίσης, υπάρχουν και 4-5 μαγαζιά με σερφ στην Αθήνα και πλέον σπανίζουν τα άδεια line ups.

Τι διαφορές και ομοιότητες εντοπίζεις; Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζατε οι φαν του είδους τις προηγούμενες δεκαετίες, γύρω από τον εξοπλισμό, το πού θα πάτε για surf κ.o.κ.;

Οι συνθήκες λόγω της καινούργιας κυβέρνησης έχουν βελτιωθεί πολύ! Έχει κάθε μέρα κύμα σε όλη την Ελλάδα! Χαχαχα
Εγώ πάντα έφτιαχνα τις δικές μου σανίδες και μάθαινα και στους φίλους μου να φτιάχνουν. Επίσης, αγόραζα και σε ταξίδια που πήγαινα, οπότε δεν είχα ποτέ κάποιο πρόβλημα με τον εξοπλισμό. Το πού θα πάμε να βρούμε κύμα ήταν ένα θέμα. Τα βρίσκαμε από ό,τι είχαμε δει, ό,τι είχαμε ακούσει και γενικά το μελετούσαμε σε χάρτες και, όταν φυσούσε, ψάχναμε.
Κάναμε πολλά χιλιόμετρα για πολλές μέρες και πολλές φορές γυρνούσαμε απογοητευμένοι. Το πού θα πάμε στο εξωτερικό το αποφασίζαμε διαβάζοντας περιοδικά και πάλι χάρτες. Είχα τηλεφωνήσει ψάχνοντας πιθανούς κοντινούς προορισμούς σε ένα  ξενοδοχείο στις Μαλδίβες, γιατί φαντάστηκα ότι μπορεί να έχει κύμα και ρώτησα στη reception αν έχει κύμα το συγκεκριμένο νησί και μου απαντάει «too big, too big, no good!». Κι έτσι έκλεισα κατευθείαν ένα δωμάτιο! Δεν είμαι και rider των 60’s που κάνανε χωρίς στολές με τεράστια βαριά σανίδια χωρίς leash… Οπότε οι διαφορές είναι λίγες.

Τι είναι το surf για εσένα; 

Το σερφ για έμενα τον τελευταίο καιρό είναι η ζωή μου. Σχεδιάζω, κατασκευάζω, πειραματίζομαι και δοκιμάζω τις σανίδες που φτιάχνω. Συναισθήματα "wow, yeah, είναι τέλειο". Είναι σαν να πετάς. Με ηρεμεί, με γυμνάζει, είμαι ένα με τη φύση.

Πιστεύεις πως είναι αρκετά διαδεδομένο σπορ στις μέρες μας;

Για τη μικρή συχνότητα και το μικρό μέγεθος των κυμάτων που έχουμε στην Ελλάδα, ναι, είναι υπερβολικά διαδεδομένο!

Πες μου το αγαπημένο σου μέρος στην Ελλάδα για surf, αλλά και κάποιες προτεινόμενες τοποθεσίες.

Το αγαπημένο σποτ στην Ελλάδα είναι το Κάτω Σούλι και τα Αγιαννιώτικα. Τα συνιστώ και τα δύο!

Ανδρέας Τσαμτσούρης - φωτογράφος

Μιας και καταπιάνεσαι φωτογραφικά με το θαλάσσιο αυτό σπορ, θα ήθελα να μου πεις πώς το κάνεις; Πώς εξοπλίζεσαι και φωτογραφίζεις τους surfers;

Θα ξεκινήσω με το πώς το κάνω. Όταν έχει κύμα, το ξέρεις μια μέρα πριν. Κοιτάζω διάφορα sites για τον καιρό, για το πού θα έχει τις καλύτερες συνθήκες για σερφ, μιλάω στο τηλέφωνο με την παρέα και, όταν είναι σίγουρο ότι θα έχει κύμα μερικές ώρες πριν, φεύγουμε ή το ακυρώνουμε. Ανάλογα με το μέρος που θα πάμε και την ένταση του κύματος, επιλεγώ αν θα μπω να τραβήξω ή όχι. Αυτό γίνεται την ώρα που φτάνω στο μέρος και βλέπω ζωντανά τις συνθήκες, αναλόγως τις φωτογραφίες που θέλω να τραβήξω, επιλέγω το πού περίπου θα κινούμαι μέσα στο νερό, αλλά αυτό δεν έχει να κάνει, γιατί η θάλασσα έχει ρεύματα που σε μετακινούν. Οπότε, χρειάζεται συνέχεια να είμαι σε μια κίνηση και σε ένα συνεχόμενο τριπ για να βρω τις γωνίες που θέλω. Παρόλα αυτά, πριν μπω στο νερό, κοιτάζω το σποτ για λίγη ώρα, ώστε να δω πώς λειτουργεί το κύμα και το ρεύμα στη θάλασσα. Και τότε μπαίνω.

Πολλές φορές μοιάζει σαν να χορεύεις μεθυσμένος, ειναι fun! Η αλήθεια είναι πως το ότι επειδή δεν είσαι σταθερός, το κάνει αρκετά δύσκολο, αλλά όσο περισσότερο κάνεις practice σε αυτό, τόσο πιο σταθερός και καλός γίνεσαι. Πρέπει να σέβεσαι τη θάλασσα και τις δυνάμεις σου, γιατί αλλιώς δεν θα σε σεβαστεί. Λόγω των ρευμάτων στην παράλια, υπάρχουν συνθήκες που δεν είναι καθόλου εύκολο να κολυμπήσεις. Πρέπει να ξέρεις πού είναι τα όρια σου και να τα ανεβάζεις step by step. 

Ο εξοπλισμός, πέρα από τις κάμερες, τους φακούς και τα water housings (αδιάβροχες θήκες), είναι τα φινς μου (κοντά βατραχοπέδιλα), το wetsuit (στολή) και το κράνος μου, αν έχει πολύ κόσμο το σποτ.

Τι σε ώθησε να ασχοληθείς με το αντικείμενο αυτό; 

Όταν ξεκίνησα το σερφ, με "κλείδωσαν" κυριολεκτικά οι εικόνες που έβλεπα μέσα και έξω από το νερό. Μετά ήταν θέμα χρόνου να πάρω την πρώτη μου αδιάβροχη θήκη για την κάμερα και να αρχίσω να πειραματίζομαι με έναν εντελώς άγνωστο κόσμο. Αν θυμάμαι καλά, μέσα στο νερό άρχισα να τραβάω το 2010 με 2011, κάπου εκεί άρχισα να βλέπω εντελώς καινούρια προοπτική στη φωτογραφική μου πορεία. Είναι ξεκάθαρο ότι με κάνει να νιώθω φουλ αδρεναλίνη, χαρά, πόρωση, φόβο και να αισθάνομαι ζωντανός! Η φωτογραφία μέσα στο νερό είναι τρομερά εγκεφαλική, πολύ δύσκολη και παρά πολύ εθιστική.

Έχεις αισθανθεί ποτέ να κινδυνεύεις μέσα στη θάλασσα, κατά τη διάρκεια φωτογράφισης;

Πολλές φορές κυνηγάω τις πολύ κοντινές λήψεις και αυτό το κάνει πιο επικίνδυνο Όταν είσαι μέσα στη θάλασσα, πάντα πρέπει να τη σέβεσαι, αλλιώς κινδυνεύεις. Θυμάμαι στις αρχές, που ξεκινούσα να μπαίνω στο νερό με την κάμερα τελείως άσχετος, με πήρε ένα ρεύμα πιο βαθιά από όσο ήθελα να είμαι και επειδή δεν το είχα υπολογίσει, άρχισα να κολυμπώ κόντρα σε αυτό, με αποτέλεσμα να κουραστώ και να αρχίσω να χάνω τον έλεγχο, στην αρχή σωματικά και μετά εγκεφαλικά. Εκεί τα είδα όλα! Έχασα την ψυχραιμία μου, οπότε έζησα λίγη ώρα παράνοιας και τρομοκρατίας (το χειρότερο που μπορείς να κάνεις στο νερό είναι να χάσεις την ψυχραιμία σου), σκέψεις του τύπου "έτσι πνίγεται ο κόσμος, όταν κουραστεί" κτλ. Ε, άρχισα να κάνω σαν ναυαγός, με άκουσε ένας φίλος και ήρθε να με βγάλει. Διαφορετικά, ακόμα θα κολυμπούσα. Αυτή την ημέρα τη θυμάμαι σαν χτες!

Περισσότερο φωτογραφικό υλικό του Αντρέα μπορείτε να θαυμάσετε στο www.tsamphotography.com, στη σελίδα του στο facebook και το instagram.

Η 39χρονη Μαρία Ζαχαροπούλου ασχολείται με το marketing στην Sportservice, που αντιπροσωπεύει τη Billabong, την Element και κάποια άλλα από τα μεγαλύτερα brands στο χώρο του surf, skate και snowboard, ενώ συνδυάζει τη δουλειά της στην εταιρία με μαθήματα surf εδώ στην Αθήνα.

Πόσα χρόνια κάνεις surf;

Ξεκίνησα το surf στην παραλία της Βουλιαγμένης το ‘99, άρα υπολογίστε! Στην αρχή με βοήθησαν κάποιοι φίλοι, όπως και με τα πρώτα σανίδια που τα φτιάχναμε μόνοι μας τότε. Μετά πήγα Πορτογαλία με σκοπό να εξελιχθώ εκεί όπου είχε κύμα κάθε μέρα, ανάλογη υποδομή και κουλτούρα.

Μίλησέ μας για τη δράση σου ως καθηγήτρια surf.

Πήρα το δίπλωμά μου από την Πορτογαλική Ομοσπονδία το 2003.  Άρχισα να δουλεύω σε μια local σχολή στο Sagres, από όπου περνούσε κάθε καλοκαίρι πολύς κόσμος από διάφορες χώρες. Αν και κουραστικό σε βάθος χρόνου, παίρνεις πάρα πολλά, μαθαίνεις συνέχεια και ο ίδιος και αυτός είναι και ο λόγος που συνεχίζω μέχρι τώρα.

Από τι ηλικία και μέχρι ποια μπορεί να ξεκινήσει κάποιος surf;

Θα έλεγα από 5-6 ετών, αφού έχει ήδη επαφή με το νερό (μαθήματα σε πισίνα, bodyboard). Όσο αφορά στους μεγάλους, η καλή φυσική κατάσταση παίζει σημαντικό ρόλο. Μου έχει τύχει και μαθητής 65 ετών, πρώην πρωταθλητής στίβου από Αυστραλία, να τα καταφέρει μια χαρά, οπότε μην πτοείστε. Τολμήστε το.

Πώς θα παρακινούσες κάποιον ν’ ασχοληθεί με αυτό;

Είναι εθιστικό, χωρίς τις κακές συνέπειες!

Τι σου προσφέρει το surf σωματικά και πνευματικά;

Καλή ενέργεια, κάτι που όλοι έχουμε ανάγκη. Το σερφ είναι μαγικό!

Ποιοι κίνδυνοι ελλοχεύουν όταν είσαι μέσα στη θάλασσα, πώς μπορείς να προστατευθείς όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με τα κύματα;

Εκτός από τους "δημοφιλείς" κινδύνους, όπως τα μεγάλα κύματα και τους καρχαρίες, υπάρχουν ένα σωρό άλλα, όπως ρεύματα, κοράλλια ή βράχια που υπάρχουν στο βυθό, το να χτυπήσεις με το ίδιο το σανίδι σου ή με κάποιον άλλο κλπ. Γι αυτό, το καλύτερο που μπορεί να κάνει κανείς για να προστατευτείς, είναι να είναι ενημερωμένος.

Εκτός από τους γενικούς κανόνες ασφαλείας, που θα μάθει ο ενδιαφερόμενος σε μια σχολή ή έστω μέσω διαδικτύου, είναι σοφό σε κάθε παραλία να ενημερώνεται για τις τοπικές συνθήκες από κάποιον local, τον ναυαγοσώστη, αν υπάρχει ή κάποιον πιο έμπειρο, που έχει ξανακάνει σερφ εκεί και γνωρίζει.

Πρέπει πάντα να έχεις συνοδεία στη βόλτα σου;

Μπορείς και μόνος σου, αλλά δε θα το συμβούλευα σε κανέναν για τους λόγους που προαναφέραμε. Άσε που είναι πιο ωραία με παρέα. Έχεις τόση χαρά που θες να την μοιραστείς. Κι αν κάνεις κάτι που δεν έχεις ξανακάνει; Ένα τρικ, κάτι… Να μην το δει κανείς; E όχι, για σκέψου το καλύτερα...

Μπορεί κάποιος να κάνει surf σε όλη τη διάρκεια του χρόνου και ποιος είναι ο απαραίτητος εξοπλισμός;

Ναι,  αλλά όχι κάθε μέρα. Γι αυτό πρέπει να είσαι συνέχεια stand by και να το κυνηγάς. Το κύμα εδώ εξαρτάται από τον αέρα, οπότε, ανάλογα το πώς φυσάει και την εποχή του χρόνου, έχει κύμα σε άλλα σποτ. Όπου σε πάει ο άνεμος δηλαδή. Μετά υπάρχουν και τα ταξίδια στο εξωτερικό, τα μαζεύεις και πας στα σίγουρα.

Ο εξοπλισμός εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Το επίπεδό σου, τον τύπο του κύματος, το τι στυλ σερφ σου αρέσει να κάνεις. Είναι πολλές οι λεπτομέρειες, αλλάζουν διαρκώς και οι συνθήκες, δεν βαριέσαι ποτέ. Τον χειμώνα θες και στολή, γιατί το νερό είναι κρύο.

Γνωρίζω πως πήρες την πρωτοβουλία και άνοιξες κατασκήνωση surf στην Πορτογαλία. Μίλησέ μας γι’ αυτό.

Είχαν περάσει κάποια χρόνια που δούλευα στo International Surf Shcool, έτυχε να έρθει η φίλη μου η Εύη Δρακουλίδου για να κάνει erasmus στο Πόρτο και, αφού τελείωσε, κατέβηκε νότια να με βρει. Συγκατοικήσαμε, κι εκείνο το καλοκαίρι μας επισκέφτηκαν από Ελλάδα τόσοι πολλοί φίλοι και γνωστοί, που καταλήξαμε να κάνουμε τους ξεναγούς τους full time! Κάπως έτσι μας ήρθε η ιδέα και την επόμενη χρονιά ανοίξαμε το Surfing Portugal. Όλο αυτό έγινε σε συνεργασία με τους locals βέβαια, που ήταν πάντα στο πλευρό μας και είχαμε άριστες σχέσεις.

Το ότι πραγματοποιήθηκε τελικά η ιδέα και είχε και επιτυχία  στους Έλληνες, ούτε εμείς το πιστεύαμε. Περάσαμε φανταστικά καλοκαίρια στο camp με όλο τον κόσμο που ήρθε. Νομίζω ότι αυτό είναι αμοιβαίο και τους ευχαριστώ όλους πολύ!

Θα επιχειρούσες να κάνεις κάτι αντίστοιχο στη χώρα μας;

Ναι, και βέβαια μου έχει περάσει αρκετές φορές από το μυαλό και σίγουρα θα μου άρεσε να το πραγματοποιήσω κάποια στιγμή!  Από την άλλη, μου έχουν λείψει τόσο τα ταξίδια, που με βλέπω να κάνω και το άλλο. Να τους παίρνω όλους μαζί και να τους πηγαίνω έξω για σερφ.

Πες μου το αγαπημένο σου μέρος στην Ελλάδα για surf.

Μου αρέσει η Βουλιαγμένη, γιατί είναι κοντά στο σπίτι μου, αλλά έχω πολλά αγαπημένα. Πολύ ωραία κύματα που αξίζει να επισκεφτεί κανείς έχει σε Πελοπόννησο, Πάργα, Κρήτη. Δε θέλω να αφήσω απ’ έξω Τήνο και Ικαρία. Όσο και να φαίνεται περίεργο, πια μπορούμε να πούμε ότι έχουμε ένα σωρό μέρη για σερφ στη χώρα μας και είναι και πανέμορφα. Αξίζει να τα εξερευνήσει κανείς.

Ο Κώστας Μιάμης είναι 35 χρονών και τα τελευταία χρόνια εργάζεται εποχιακά σε τουριστική επιχείρηση, ενώ ασχολείται και με την παραγωγή ελαιολάδου, μαζί με την οικογένειά του.

Πού, πότε και πώς έμαθες να κάνεις surf;

Surf δοκίμασα να κάνω πρώτη φορά το 2001, αλλά τα τελευταία 10 χρόνια περίπου, μπορώ να πω ότι ασχολούμαι περισσότερο. Ξεκίνησε σαν παιχνίδι το καλοκαίρι, κάθε φορά που είχε κύματα στην παραλία κοντά στο σπίτι μου, οπότε καταφέραμε με ένα φίλο να αγοράσουμε το πρώτο μας σανίδι κι ο ένας παρακινούσε τον άλλο. Σιγά σιγά, ανακαλύψαμε κι άλλες παραλίες σχετικά κοντά, που από τότε μαζεύονταν οι πρώτοι surfers, κι έτσι πηγαίναμε, παρακολουθούσαμε και μαθαίναμε να πιάνουμε κι εμείς κύματα.

Τι συναισθήματα σου δημιουργεί η ενασχόληση με αυτό;

Το Surf είναι κάτι πολύ ωραίο. Υπάρχουν πάρα πολλά που μπορεί να πει κάποιος για να περιγράψει τι του προσφέρει. Αυτή η επαφή με το υγρό στοιχείο και μόνο φτάνει να σε ηρεμήσει. Μπαίνοντας στο νερό, αφήνεις  ό,τι έγνοιες έχεις στην παραλία. Αισθάνεσαι πραγματικά ελεύθερος και αφοσιώνεσαι στο να καταφέρεις να πιάσεις κύματα, να ανακαλύπτεις κάθε φορά το όρια σου, τις δυνάμεις και τις δυνατότητες σου, να εναρμονιστείς με κάτι τόσο πιο δυνατό από εσένα, όπως είναι η θάλασσα, και ταυτόχρονα όλο αυτό είναι πολύ διασκεδαστικό. Βγαίνοντας από το νερό, όχι ότι είσαι πιο δυνατός, αλλά πραγματικά βλέπεις με άλλο μάτι οτιδήποτε σε απασχολεί και τι πραγματικά έχει σημασία στην καθημερινότητα μας.

Η ασχολία μου με το surf δεν μπορώ να πω ότι είναι μόνο ένα χόμπι. Είναι διασκεδαστικό, μου αρέσει, και νιώθω ότι μου κάνει καλό, οπότε έχει θέση στην ζωή μου, όσο μπορώ να το υποστηρίζω. Ίσως το surf αποτελεί κι έναν από τους λόγους που αποφάσισα να επιστρέψω στην επαρχία.

Μίλησέ μας γι αυτή σου την απόφαση.

Σε συνδυασμό με τον πιο απλό τρόπο ζωής, τον καθαρό αέρα και  την καλύτερη διατροφή, η απόφαση να αφήσω την Αθήνα για το χωριό μου, πάρθηκε σχεδόν χωρίς δεύτερη σκέψη. Έτσι, βρίσκομαι εδώ, σε ένα χωριουδάκι κοντά στην Κυπαρισσία, στην δυτική Πελοπόννησο, τα τελευταία έξι χρόνια. Με την υποστήριξη της “Descent Stories”, που μου παρέχει τα βασικά, και εκμεταλλευόμενος τις συνθήκες για surf στα διάφορα μέρη που υπάρχουν τριγύρω, αισθάνομαι ότι έκανα την σωστή επιλογή, όταν έπρεπε.

Υπάρχουν σχολές surf στην Ελλάδα;

Το surf “ανεβαίνει” όλο και περισσότερο. Ο κόσμος το μαθαίνει και τελευταία έχουν ανοίξει αρκετές σχολές εκμάθησης σε διάφορα μέρη στην Ελλάδα. Αν και δεν έχω καταφέρει να πάω ο ίδιος, ξέρω ότι σε Ικαρία, Τήνο, Κρήτη, καθώς κι στα δυτικά λειτουργούν σχολές που κάνουν πολύ καλή δουλειά.

Είναι ακριβό σπορ; 

Το surf είναι πολύ απλό, καθώς χρειάζεσαι τον βασικό εξοπλισμό και το κύμα, αλλά έχει κι αυτό το κόστος του. Ο εξοπλισμός περιλαμβάνει την σανίδα-fins-leash (300-800 ευρώ), μια στολή neoprene για τις χειμωνιάτικες μέρες (150-400 ευρώ), μαγιώ για τις καλοκαιρινές (50-100 ευρώ) και το απαραίτητο wax (2-3 ευρώ) για το κέρωμα της σανίδας. Πολύ βασικό είναι επίσης, για κάποιον που ξεκινάει και θα ήθελε να μάθει σωστά, να επισκεφθεί μια σχολή, όπου θα μάθει τα βασικά και σίγουρα θα δει καλύτερη και πιο γρήγορη εξέλιξη. Έχει σίγουρα κάποιο κόστος, αλλά αξίζει.

Χρειάζονται συγκεκριμένη συντήρηση οι σανίδες ή αλλαγή μετά από κάποιο διάστημα;

Σχετικά με τις σανίδες, είναι απαραίτητες για να κάνουμε surf, είναι όμως και αναλώσιμες. Γενικά επιλέγουμε σανίδα ανάλογα με το επίπεδο και την σωματική μας διάπλαση. Οπότε, με τον καιρό, όσο κάποιος γίνεται καλύτερος και μπορεί να κάνει σε μεγαλύτερα και πιο ποιοτικά κύματα, θα χρειαστεί να αλλάξει και σανίδα για να ανταποκριθεί καλύτερα στις συνθήκες.

Κάποια ιδιαίτερη συντήρηση δεν χρειάζονται, αρκεί να τις φυλάμε σε σκιερό μέρος, μακριά από υψηλές θερμοκρασίες, ειδικά  το καλοκαίρι. Κι επειδή ατυχήματα συμβαίνουν και μπορεί να σπάσει κάποια στιγμή, μια καλή επισκευή αρκεί για να είναι το σανίδι μας έτοιμο να ξαναμπεί στο νερό.

Ποιες είναι οι ιδανικές καιρικές συνθήκες για surf;

Ο καιρός είναι το μεγαλύτερο στοίχημα για το surf στην Ελλάδα. Η Μεσόγειος είναι μια κλειστή θάλασσα και σχετικά μικρή σε επιφάνεια συγκριτικά με τους ωκεανούς, για να δημιουργηθούν παρόμοια κύματα. Ωστόσο, υπάρχουν οι μέρες εκείνες που ο καιρός κάνει τα δικά του κι έχουμε κύματα στις ακτές μας.

Γενικά, ψάχνουμε δυνατές καταιγίδες σε απόσταση από την ακτή, που σε συνδυασμό με τους δυνατούς ανέμους προκαλούν τα κύματα (swell), τα οποία ταξιδεύουν, μέχρι να βρουν αντίσταση σε κάποιον ύφαλο ή σε κάποια αμμώδη παραλία, όπου σπάνε και είναι ιδανικά για surf. Οι καλύτερες συνθήκες είναι φυσικά όταν έχουμε αρκετά μεγάλα κύματα χωρίς καθόλου αέρα ή με άνεμο να φυσά από την στεριά προς την θάλασσα (offshore wind). Δεν συμβαίνει συχνά, αλλά όταν έχουμε τέτοιες συνθήκες είναι μαγικά.

Με την Ελλάδα να έχει τόσα νησιά και μια τεράστια ακτογραμμή, όταν ο καιρός βοηθά, τα μέρη που μπορεί κάποιος να κάνει surf είναι πάρα πολλά. Δυτική Ελλάδα, Πελοπόννησος, Κρήτη, αρκετά νησιά στο Αιγαίο, Εύβοια, ακόμα και στη Αττική υπάρχουν αρκετά μέρη, περισσότερα από αυτά που ξέρει ο περισσότερος κόσμος. Εγώ, μιας και ζω και κινούμαι εδώ, μπορώ να ξεχωρίσω την παραλία του Λαγκούβαρδου, που είναι κοντά στο σπίτι μου και έχει κύμα αρκετά συχνά».

Μαρία Πορτοκαλάκη
[email protected]