«Κόντρα» έχει ξεσπάσει μεταξύ των ειδικών της τέχνης για το αν και κατά πόσο ένα ακόμα πορτραίτο της Μόνα Λίζα δημιουργήθηκε ή όχι από τον ίδιο τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι.

Εκπρόσωποι του Ιδρύματος «Μόνα Λίζα», που έχει την έδρα του στη Ζυρίχη, αναφέρουν ότι ο πίνακας, που ανακαλύφτηκε το 1913, παρουσιάζει μια νεότερη «εκδοχή» της γνωστής Τζοκόντα, που οι φιλότεχνοι -και όχι μόνο- γνώριζαν ως τώρα από το αριστούργημα που εκτίθεται στο μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι.

Οι άνθρωποι του Ιδρύματος, ισχυρίζονται ότι η «νεότερη» Μόνα Λίζα του Isleworth - της μικρής αγγλικής πόλης- ανήκει, επίσης, στον Ντα Βίντσι, και βασίζουν το επιχείρημά τους σε έρευνες 35χρόνων.

Ωστόσο, ο Καθηγητής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, Martin Kemp, επιμένει ότι αυτή η «θεωρία» δεν ευσταθεί.

Ο Ντα Βίντσι ζωγράφισε δύο εκδοχές της Μόνα Λίζα

Ο πίνακας που φυλάσσονταν για περισσότερα από 40 χρόνια στη θυρίδα μιας τράπεζας, αποκαλύφθηκε πρόσφατα σε ειδική εκδήλωση για τον Τύπο στη Γενεύη, και απεικονίζει τη Μόνα Λίζα περίπου δέκα χρόνια νεότερη σε ηλικία, σε σχέση με αυτή που θαυμάζει κανείς στο Λούβρο.

Από τον 16ο αιώνα, πηγές αναφέρουν ότι ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι ζωγράφισε δύο εκδοχές της Μόνα Λίζα. Μια το 1503 για τον σύζυγό της, και μια το 1517, για τον «πελάτη» του, Giuliano de Medici.

«Πού είναι η Μόνα Λίζα;»

Ο πίνακας ανακαλύφθηκε αρχικά, το 1913, στο σπίτι ενός αριστοκράτη, στο Somerset της Αγγλίας και μεταφέρθηκε στο Λονδίνο από το συλλέκτη έργων τέχνης Hugh Blaker.

Τη δεκαετία του '60, ο πίνακας «ταξίδεψε» με πλοίο στις ΗΠΑ από τον Αμερικάνο εκτιμητή έργων τέχνης Henry Pulitzer. Όσο είχε στην κατοχή του το έργο, το οποίο φρόντισε να φυλάξει σε τράπεζα της Ελβετίας, ο ίδιος έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο «Πού είναι η Μόνα Λίζα;», στο οποίο παρουσίασε το ενδεχόμενο να είναι ο πίνακας του μια ημιτελής εκδοχή του πορτραίτου της Lisa del Giocondo από τον Ντα Βίντσι.

Το έργο είναι τώρα στην κατοχή ενός ανώνυμου συνεταιρισμού και παραμένει ακόμα άγνωστο ποιος θα ωφεληθεί αν τελικά αποδειχθεί ότι αυτό φιλοτεχνήθηκε πράγματι από το μεγάλο ζωγράφο και επιστήμονα της Αναγέννησης.

Ενδείξεις

Εκτός από το γεγονός ότι ο πίνακας με τη νεότερη σε ηλικία Μόνα Λίζα είναι ημιτελής και το γεγονός ότι έχει ζωγραφιστεί σε καμβά και όχι σε ξύλο - το οποίο ήταν το αγαπημένο υλικό του Ντα Βίντσι- αποτελεί ενδεχομένως ένδειξη ότι το έργο ίσως και να ζωγραφίστηκε από άλλον δημιουργό.

Βέβαια, τίποτα σχετικό δεν έχει αποδειχθεί ακόμα και οι διαφωνίες μεταξύ των ειδικών φαίνεται ότι θα κρατήσουν για καιρό.