Ταξιδεύουμε στην Άνδρο από το πρωί μέχρι τη νύχτα παρέα με έναν συγγραφέα.

Στο πλοίο της γραμμής για τις Κυκλάδες. Καλοκαίρι, ο ήλιος να καίει. Απέναντί μου ο ναύτης μετρούσε τις μέρες. Σε λιγότερο από μήνα θα ήταν πάλι πολίτης. Πόση ώρα να πήρε; Μικρή η διαδρομή και ξεμπαρκάραμε στην Μικρά Αγγλία. Από το Γαύριο στη μονή της Παναχράντου, στην άλλη πλευρά του νησιού. Καταλύσαμε τη θαυμαστή μακαρονάδα του ηγούμενου. Περιήγηση στη Χώρα και το μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Μοντερνισμός με εικόνες από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες. Μοντερνισμός και στη διάθεσή μας. Η ζωγραφική περνά στην υποκειμενική απόδοση μιας προσωπικής οπτικής. Περνάει στο αίμα μας, κυκλοφορούμε σαν λερωμένα πινέλα. Βόλτα στην παλιά πόλη. Σπίτια σε ύψος, στοές, καμάρες και κρήνες. Κατάληξη στην Καϊρειο Βιβλιοθήκη και στο εργαστήριο βιβλιοδεσίας και συντηρήσεων. Από εκεί στα ανεμοδαρμένα Αποίκια για να γευτούμε το νερό στη φημισμένη πηγή. Το απόγευμα ξανά ψηλά στο βουνό Γερακώνες. Από το μπαλκόνι κοιτάμε όλη την κοιλάδα της Μεσαριάς και τα γύρω χωριά. Πέφτει η νύχτα και η ποίηση γράφεται ψηλά στον ορίζοντα. Ανάμεσα στη φιλοσοφία, την πολιτική και τον κόσμο, η συντροφιά παρατηρεί τα αστέρια. Χιλιάδες καντήλια αναμμένα στον θόλο. Στρέφομαι πάλι στους ανθρώπους γύρω μου. Ανάμεσά τους δυο μάτια λάμπουν στο σκοτάδι της νύχτας. Κι έπειτα βλέπω τα χείλη, τα χέρια και τις χειρονομίες τους, αέρας που καθαρίζει το μέσα.

 Δείτε περισσότερα για τον Δημήτρη Γ. Μαγριπλή εδώ.