Ύστερα από μια σκληρή μάχη με τον καρκίνο του παγκρέατος, η τραγουδίστρια των Dap Kings έφυγε σε ηλικία 60 ετών.

Η Τζόουνς ήταν γνωστή για τη δυναμική της παρουσία επί σκηνής, και ξεκίνησε την καριέρα της στη δεκαετία του ’70, δημιουργώντας το δικό της στυλ. Στην αρχή της πορείας της, οι πόρτες των studios ήταν κλειστές. «Δεν ήμουν αυτό που έψαχναν. Με κοιτούσαν και απλά δεν τους άρεσε αυτό που έβλεπαν. Μια κοντή, μαύρη γυναίκα».

Έκανε ένα διάλλειμα από τη μουσική, όπου δούλεψε σε πολλές δουλειές, από οδηγός έως υπάλληλος φυλακών. Η αναγνώριση τού ταλέντου της άργησε αλλά τελικά ήρθε. Το 1996, ο Γκάμπριελ Ροθ, των Dap-Kings, και ιδρυτής της δισκογραφικής Desco Records, δούλευε με τον τότε αρραβωνιαστικό της Τζόουνς, και ήθελε μια τραγουδίστρια για backing vocals. Έτσι ξεκίνησε ξανά την καριέρα της ως back up singer, ενώ το πρώτο της κομμάτι ως frontwoman, το “Damn It’s Hot”, κυκλοφόρησε όταν ήταν σε ηλικία 40 ετών.

Η Τζόουνς γεννήθηκε το 1956 στη Georgia, και ήταν η μικρότερη από έξι παιδιά. Διαγνώστηκε με καρκίνο του παγκρέατος το 2013, λίγο πριν την κυκλοφορία του album “Give the People What they Want”. Η ίδια δήλωνε ότι ήθελε πολύ να το παλέψει, και υπεβλήθη σε πολλές χειρουργικές επεμβάσεις και χημειοθεραπείες. Το 2014 επέστρεψε στη σκηνή με τους Dap Kings. H αρρώστια της όμως επέστρεψε, και η ίδια, παρότι ήταν αρκετά αδύναμη, δεν ήθελε να κατέβει με τίποτα από τη σκηνή. Το τελευταίο album των Dap-Kings κυκλοφόρησε το 2015 και ήταν το εορταστικό “It’s a Holiday Soul Party”. Πριν τον θάνατο της, η Jones ήθελε να κυκλοφορήσει και ένα gospel album. Το mantra της στην πορεία της αρρώστιας της και του γενναίου αγώνα της, ήταν «Έχω καρκίνο. Ο καρκίνος δεν έχει εμένα».