Η Ιωάννα Κλεφτόγιαννη γράφει κριτική για το έργο «Αέρας» του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη που παρουσιάζεται στο θέατρο «Πόλη».

Ένα απολαυστικό σκηνικό κομψοτέχνημα έχει στηθεί στη σκηνή του θεάτρου «Πόλη». Πραγματικά, δεν θα μπορούσε κανείς να  υποπτευθεί ότι η πρώτη σκηνική συνάντηση της Ρένης Πιττακή με τη Ράνια Οικονομίδου –που άργησε τόσο- θα παρήγαγε τέτοιες εκρηκτικές  δόσεις  θεατρικής ευωχίας.

Αφορμή της θαυμαστής συνάντησης των δυο ηθοποιών, σε μια παράσταση- σταθμό για τη θεατρική Αθήνα,  είναι το κείμενο του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη  «Αέρας». Η αρτιότερη μέχρι στιγμής θεατρική κατάθεσή του, ένα χωρίς εθνικότητα κομψοτέχνημα λόγου, δομής και πλοκής, με πολλούς αποήχους από  τον Μπέκετ , που μοιάζει να αντλεί όμως κι απ΄τη «γερή» φλέβα  της βρετανικής κωμωδίας  το φλέγμα  του, ο «Αέρας» σπάει κόκκαλα!

Οι δυο πρωταγωνίστριες αυτοσαρκαστικές, σαρδόνιες,  κωμικές ως το μεδούλι, αλλά και απέραντα μελαγχολικές, αν όχι τραγικές, τέλειες  ανθρώπινες μηχανές, δυο  ζωντανές κούκλες, καθοδηγημένες εμπνευσμένα  από τη  σκηνοθέτιδα Σύλβια Λιούλιου-υπογράφει επίσης την αρτιότερη σκηνοθεσία  της- δίνουν ζωή στο κείμενο -μουσική παρτιτούρα και  σε έναν «άδειο»  σκηνικό χώρο -απαρτίζεται  αποκλειστικά από τρία φύλλα θεόρατων  κουρτινών, που συχνά ανεμίζουν απ΄τον δυνατό αέρα (του τίτλου), ένα τραπέζι και δυο καρέκλες.

Οι αλλόκοτες ηρωίδες μοιάζουν με φιγούρες ενός θεάτρου πέρα και από το θέατρο του παραλόγου, δυο διαταραγμένα αρχέτυπα που  μεταφέρουν με ένα τρόπο που συνδυάζει την αφαίρεση με την ουσία, όλη την ανθρώπινη νεύρωση και  αρρώστια  της ιδιοτέλειας –οι ηρωίδες είναι αδελφές που ενεργούν σαν  άσπονδοι εχθροί ενώπιον ενός  κληροδοτήματος έργων τέχνης αμύθητης αξίας.

Η κίνηση της Αγγελικής Στελλάτου κλείνει το μάτι στις μεγάλες στιγμές  του παγκόσμιου κωμικού κινηματογράφου –θυμίζοντας  μέχρι και Μπάστερ Κίτον. Καίριοι οι μουσικοί νυγμοί –από «θορύβους» μέχρι  πρωτότυπες συνθέσεις-του Γιώργου Πούλιου. Η Εύα Μανιδάκη  δημιούργησε  ως κέλυφος ένα  άχρονο, άτοπο, σκηνικό σύμπαν και έντυσε τις ηρωίδες  με αυστηρά αλλά ταυτόχρονα αφάνταστα  αστεία κοστούμια.

Ιωάννα Κλεφτόγιαννη