Τι φοράμε στις 14 Φεβρουαρίου (όπου κι αν πάμε)
Δεν είναι εύκολο να είσαι ερωτευμένος, ούτε να το δηλώνεις. Δεν περιμένουμε μια μέρα τον χρόνο για να το εκφράσουμε αλλά είναι μια μέρα, και μια νύχτα, που οι γυναίκες τουλάχιστον μπορούμε να παίξουμε έναν ρόλο, μέχρι τέλους. της Σάντυς Τσαντάκη
Kόκκινη στολή
Αν σκέφτεστε ότι το υπεραναλύουμε, μάλλον δεν έχετε σταθεί ακόμη μπροστά στον καθρέφτη. Γιατί να βάλουμε το πρώτο μαύρο φόρεμα που θα βρούμε μπροστά μας; Ή να πάμε στην απόλυτα, προβλέψιμη επιλογής της κόκκινης στολής; Όχι πάλι. Αυτή τη φορά μπορούμε να εκπλήξουμε και τον σύντροφο μας, κι εμάς κυρίως. Γι'αυτό και δεν θα φορέσουμε οποιοδήποτε φόρεμα για να το παίξουμε άνετες, και θα αντισταθούμε στα γλυκανάλατα κοσμήματα.
Αποστήθιση τώρα
Ήρθε η στιγμή του ρόλου. Έχουμε διαβάσει το σενάριο, καλύτερα ακόμη το έχουμε γράψει, τώρα μένει η σκηνοθεσία. Για να περνάμε καλά. Και να διασκεδάζουμε. Να κάνουμε αυτό ακριβώς δηλαδή που μας υπαγορεύει η μόδα όταν δεν την φοβόμαστε και ξέρουμε να την χρησιμοποιούμε σωστά.
Αν πάτε για φαγητό, ένα εμπριμέ φόρεμα, μέχρι το γόνατο, με κίνηση, αυστηρό, νεορομαντικό, καθόλου αποκαλυπτικό, με ρετρό γόβες και ίσως κάλτσες, και ένα καμηλό, κλασικό παλτό, θα σας φτιάξει σίγουρα τη διάθεση. Και αν δεν πάτε για φαγητό, αλλά σινεμά, μπορείτε πάντα να προτιμήσετε ένα τζιν με ένα τοπ από δαντέλα και σκουλαρίκια που σας βοηθούν στις ατάκες του ρόλου. Ξεχάστε τις φλατ μπότες ή τις μπαλαρίνες, και παίξτε με χρωματιστά παπούτσια με τακούνια. Ποιο σκοτάδι; Όλες οι γυναίκες, ανεξαρτήτου ηλικίας, νιώθουμε καλύτερα όταν είμαστε πιο ψηλά. Στο ύψος των περιστάσεων.
Κι αν δεν έχετε κανονίσει τίποτα συγκεκριμένο και έχετε πει μόνο να βγείτε έξω; Xωρίς συνοδό; Με έναν φίλο ή μια φίλη; Επενδύστε σε κάτι από την γκαρνταρόμπα σας που δεν έχει φορεθεί ποτέ ή το πολύ μια φορά. Αυτό αυτομάτως θα σας ανανεώσει. Φόρεμα, παντελόνι, φούστα, δεν έχει σημασία. Για το χαριτωμένο της υπόθεσης, παίξτε με καρδιές. Ένα δαχτυλίδι, ένα φουλάρι, ένα πουκάμισο... Δεν μπορεί, κάπου θα έχετε κρυμένη μια μίνι καρδιά. Που να είναι άραγε το χρυσό μου δαχτυλίδι με την καρδιά που στριφογυρίζει, δώρο στον εαυτό μου, πριν από χρόνια, από ένα μικρό κοσμηματοπωλείο στην Πάρο;
Σάντυ Τσαντάκη