Από τους «Τρανφόρμερς», στον Λαρς Φον Τρίερ. Ο Σάια Λαμπέφ μάλλον έχει καβαλήσει τόσο πολύ το καλάμι, που αδυνατεί να δει τι γίνεται γύρω του.

Πώς ένα πιτσιρίκι (σχεδόν) που έγινε γνωστό από το κανάλι της Ντίσνεϋ (και το σκάνδαλο που ο ίδιος προκάλεσε με δηλώσεις περί σχέσης του με τη συμπρωταγωνίστριά του στο «Τρανσφόρμερς» Μέγκαν Φοξ), φτάνει στο σημείο να τραβά τα φλας των φωτογράφων και να μονοπωλεί το ενδιαφέρον όλων στην 64η Μπερλινάλε;

Πώς κατάφερε ο νεαρός αυτός ηθοποιός (που η μόνη σοβαρή του ταινία είναι το «Nympomaniac», είτε αρέσει είτε όχι)  να νομίζει ότι με ό,τι βλακεία και αν κάνει μπορεί να απασχολεί μία καθ’ όλα αξιόλογη κινηματογραφική διοργάνωση παγκόσμιου ενδιαφέροντος;

Μπορεί να ξεκίνησε ως stand up κωμικός, αλλά μάλλον ο 27χρονος τυχερός (επειδή τον επέλεξε ο Τρίερ για την ταινία του και έτσι συνεργάστηκε με ονόματα του Χόλιγουντ) πρέπει να ακούσει όσους του λένε ότι μία χαρτοσακούλα που αναγράφει «δεν είμαι πια διάσημος» δεν είναι αστείο.

Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ως υποκριτικό ταλέντο ο Λαμπέφ. Μάλιστα, στο Τρανσφόρμερς απόρησα τι του βρήκαν, για να μην πω για το τεράστιο ερωτηματικό που ακόμη έχω αναφορικά με την απόφαση του Τρίερ να τον συμπεριλάβει στην ταινία του. Αλλά αυτή είναι μία προσωπική εκτίμηση, που δε χρειάζεται να ασπαστεί κανείς.

Το θέμα βέβαια, του να εμφανίζεται ο celebrity Λαμπέφ με σμόκιν και χαρτοσακούλα στο κεφάλι, να αποχωρεί από τη συνέντευξη τύπου 10 λεπτά μετά την έναρξή της επικαλούμενος μάλιστα την ατάκα του Ερίκ Καντονά, «Όταν οι γλάροι ακολουθούν την τράτα, είναι γιατί νομίζουν ότι θα πεταχτούν σαρδέλες στη θάλασσα» είναι μία υπόθεση που καλώς ή κακώς απασχολεί.

Ο Λαμπέφ ήρθε, είδε και απήλθε αλά Καντονά όταν τον ρώτησαν οι δημοσιογράφοι για τις ερωτικές σκηνές. Την ίδια στιγμή, οι συμπρωταγωνιστές του παρέμειναν και προφανώς αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στο χωρίς νόημα πανηγύρι του νεαρού. Απόδειξη; Τα αμήχανα γελάκια.

Εάν το έκανε για να διαφημίσει την ταινία, μέγα λάθος. Ο Τρίερ σίγουρα δε χρειάζεται έναν Λαμπέφ για να προμοτάρει την ταινία του. Μπορεί κάλλιστα και ο ίδιος να το κάνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Βλέπε Κάννες και ατάκες περί συμπάθειας προς τον Χίτλερ.

Εάν πάλι το έκανε από χιούμορ (κακό μεν αλλά χιούμορ) μάλλον δεν πείθει. Εάν όντως το θεωρούσε αστείο, θα αντιλαμβανόταν ότι το κακόγουστο χιούμορ του δεν άρεσε σε κανέναν και θα το έληγε. Αντ’ αυτού το συνέχισε. Κατάσταση που δε σώζεται δηλαδή όσο και αν προσπαθείς.

Η πιο καλή εκδοχή για αυτόν είναι ίσως ότι έχει αντιληφθεί ότι δεν είναι τόσο καλός ώστε να του ξαναδοθεί η ευκαιρία να συμμετάσχει σε μία τέτοια ταινία με τέτοιους συντελεστές και τα έπαιξε όλα για όλα, μπας και του προταθεί κάποιος νέος ρόλος. Και αυτή είναι η εκδοχή, που αν μη τι άλλο τον κάνει να φαίνεται έξυπνος.

Οποιαδήποτε άλλη περίπτωση (που δεν περιλαμβάνει τη χρήση ουσιών ή τη λοβοτομή, που θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν έστω και λίγο τη συμπεριφορά του) μάλλον δεν είναι αποδεκτή. Δυστυχώς το νεαρό της ηλικίας ως δικαιολογία δεν ισχύει πλέον στην περίπτωσή του.

Όπως και να έχει πάντως τα «καραγκιοζιλίκια» δεν θα πάψουν να υπάρχουν ποτέ σε μεγάλες διοργανώσεις. Το θέμα είναι ποιός είναι διατεθειμένος να εκτεθεί και πόσο.

Σόφη Ζιώγου
[email protected]