8 βιβλία που ταιριάζουν στον Οκτώβρη

andras-kafes-biblio
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 13 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2017

Έλληνες συγγραφείς μας κρατούν παρέα όσο προχωράμε προς το φθινόπωρο.

Άμμος στο βυθό
Χασάνδρα Βίκυ
Τόπος

Ένα πεντάχρονο αγόρι εξαφανίζεται με το ποδήλατό του. Τρία πρόσωπα σε ένα κτήμα θα υποχρεωθούν να συνωμοτήσουν μεταξύ τους. Ένας ιδιωτικός ντετέκτιβ θα δεχθεί να συνεργαστεί μαζί τους σε συνθήκες απόλυτης εχεμύθειας.

Όσο η έρευνα προχωράει, όσο η αγωνία για την τύχη του παιδιού κορυφώνεται, το ερώτημα προκύπτει αδυσώπητο: Θέλει ο Τόνυ, ο φιλόδοξος ψυχολόγος –που σε λίγο καιρό θα γινόταν ο πατέρας του μικρού–, θέλει η γυναίκα του, η Μαίρη –που δική της ιδέα ήταν η υιοθεσία ενός παιδιού–, θέλει η νεαρή Τζίνα –που η ζήλια της για το ορφανό αγόρι που του διάβαζε παραμύθια δεν μπόρεσε να μείνει κρυφή–, θέλει κανείς να γυρίσει πίσω ο πεντάχρονος Μάρκος;

Γνωρίζει κανείς πού μπορεί να βρίσκεται αυτό το άτυχο παιδάκι που για μια στιγμή η τύχη φάνηκε να του χαμογελάει; Ο Ιωσήφ Κρήνος, ο φιλόδοξος και ανασφαλής νεαρός ντετέκτιβ, άραγε θα συγκεντρώσει ποτέ όλα τα κομμάτια της αλήθειας;

Μετά όμως, μετά...
Γιάννης Μεταξάς
Ίκαρος

ΕΤΣΙ ΝΟΜΙΖΕ

Ήταν σ' απόσταση ψιθύρου. 

Κι έτσι νόμιζε πως όλα θα μπορούσε να τα πει. 

Χωρίς ν' ακουσθεί 
απ' όσους βέβαια δεν θα έπρεπε να μάθουνε 
το μυστικό προώρως. 

Τα χαμηλόφωνα όμως, ακριβώς, τόσο πολύ προφυλαγμένα 
και με τα σώματα κοντά να τα μιλάνε 
μεγάλη περιέργεια γεννάνε 
για όλα αυτά τα έτσι ειπωμένα. 

Γι' αυτό σε απόσταση ψιθύρου όσα λέγονται 
τη φαντασία ακόμα πιο πολύ την προκαλούνε. 

Μιλάτε δυνατά όσοι θα θέλατε 
κάποια να μη φανούν, και ακουσθούνε.

Το κυνήγι του βασιλιά Ματθία
Νίκος Ξένιος
Κριτική

Μοιράζοντας την αφήγηση ανάμεσα στη σύγχρονη εποχή και στον 16ο αιώνα, στο νέο του βιβλίο ο Νίκος Ξένιος στήνει ένα παραμύθι της Ουγγαρίας που διατρέχει την ιστορία της Ευρώπης. Πρωταγωνιστές, μια ομάδα μεταναστών που ξεκινούν από το Κουρδιστάν και, περνώντας από την Τουρκία, την Ελλάδα και τη Σερβία, φτάνουν στη Βουδαπέστη. Στην αφήγηση αυτού του οδοιπορικού, ο συγγραφέας προσθέτει μια δεύτερη, την αφήγηση του Μπίρκα, του γηραιότερου και σοφότερου της ομάδας, με κεντρικό πρόσωπο την πριγκίπισσα Μερσούδα που αναγκάζεται να παντρευτεί τον βασιλιά Ματθία. Κατατρεγμένοι οι μετανάστες, κυνηγημένη και η πριγκίπισσα από τον αυταρχισμό ενός αδυσώπητου εξουσιαστή. Οι δύο ιστορίες σταδιακά αλληλοσυμπληρώνονται. Πίσω από τα πρόσωπα, τα παραμυθένια ή εκείνα που μας περιβάλλουν καθημερινά, μπορεί να κρύβεται μια ιστορία ίδια με τη δική μας.

Η νουβέλα του Νίκου Ξένιου αποτελεί μια αλληγορία για την ικανότητα προσαρμογής, για την αναγκαστική αλλαγή πλεύσης στην οποία εξωθεί ανέκαθεν τον άνθρωπο η ενστικτώδης λαχτάρα για τη ζωή και την ελευθερία.

Η κυρά της Ρω
Γιάννης Σκαραγκάς
Κριτική

Ο Γιάννης Σκαραγκάς αφηγείται την ιστορία ενός ξεχωριστού ανθρώπου με αφορμή τη ζωή της Δέσποινας Αχλαδιώτη στο ακριτικό νησί της Ρω. 

Η κυρά της Ρω ανεβοκατεβάζει μια σημαία με το βάρος της προσωπικής αποστολής, πράξη που μπορεί να μην αλλάζει τον κόσμο, τουλάχιστον όμως του δίνει νόημα.

Συμβολίζει ένα κομμάτι της ελληνικής ψυχής που αντλεί δύναμη από τα ελάχιστα, και ανανεώνει τις αντοχές του μέσα από την αλήθεια και το θάρρος να την αντιμετωπίσει. 
 

Η Δέσποινα Αχλαδιώτη (1890-1982), η επονομαζόμενη «Κυρά της Ρω», υπήρξε μέλος της Αντίστασης κατά την περίοδο της Κατοχής και από το 1924 εγκαταστάθηκε στην ακριτική νησίδα Ρω, δυτικά του Καστελλόριζου, με τον άντρα της και την τυφλή μητέρα της.

Επί σαράντα χρόνια (από το 1943 μέχρι και τον θάνατό της) ύψωνε την ελληνική σημαία κάθε πρωί και την κατέβαζε με τη δύση του ήλιου.

Ο αίλουρος τη νύχτα
Ειρήνη Κουρουπάκη
Βιβλιοπωλείον της Εστίας

Ας είναι, πάμε παρακάτω. Η Ευθαλία με τον Σήφη, βγάλανε την Κατοχή υποφερτά στο χωριό ως νιόπαντρο ζευγάρι. Αμέσως μετά, με την Απελευθέρωση, τα πράγματα άρχισαν να πηγαίνουν καλύτερα. Ο Σήφης ότι κι αν ήταν, ήξερε πάντως νοικοκυρλίκι. Σε Ηράκλειο και Αρχάνες το χειμώνα, εμπορευότανε λάδι και κρασί. Η ευρύτερη περιοχή, σημειωτέον, ξακουστή παλαιόθεν και για τα δύο. Και στη Βλυχιά όπου είχε ένα μικρό κτηματάκι με μποστάνι, έβαλε μελίσσια. Ο εν λόγω τόπος, μικρός συνοικισμός λίγο έξω απ' την Κνωσό. Μερικά σκόρπια χαμηλά σπίτια δηλαδή, στα Σπήλια κοντά, για να σου δώσω να καταλάβεις, λίγο πριν το γιοφύρι της Αγιάς Ερήνης. Ήμερος τόπος αυτός, με καλό χώμα, απ' όπου αν στρέψεις το βλέμμα στον ορίζοντα, βλέπεις ακόμη και σήμερα να διαγράφονται καθαρά πάνω στο μπλάβο τ' ουρανού, σαν έργο χαρτοκολλητικής, τα ελλιπή μέλη του μινωικού ανακτόρου.

Ο Φοίβος Μαυρίδης, διάσημος ζωγράφος, μετά από δισταγμούς και πολλή σκέψη, δέχεται να μιλήσει για τον πολυκύμαντο βίο του. Με ευθύτητα και αφοπλιστική ειλικρίνεια, ξετυλίγει το νήμα της ζωής του, ξεκινώντας από τα δύσκολα παιδικά του χρόνια. Ανακαλεί στη μνήμη του την εποχή της φλογερής του νιότης, τότε που, με μοναδικό όπλο το ταλέντο του και την ακτινοβόλα προσωπικότητά του, αγωνίστηκε ενάντια σε αντίξοες συνθήκες να κερδίσει μια θέση στον εικαστικό χώρο. Παράλληλα έξι φίλοι του μιλούν για τον ιδιότυπο χαρακτήρα του ζωγράφου, που ξεκίνησε από ένα μικρό χωριό της Κρήτης και κατόρθωσε να γίνει ένας ζωντανός θρύλος.

Γαλάζιος λαβύρινθος
Έλση Τσουκαράκη
Ψυχογιός

Ο αιφνίδιος και ύποπτος θάνατος ενός μικρού αγοριού έρχεται να ταράξει την καθημερινότητα του εισαγγελέα Σάββα Νίκα, ο οποίος βιώνει για πρώτη φορά στη ζωή του τον έρωτα με τη φλογερή κοκκινομάλλα Λούσι. 

Την ίδια ταραχή νιώθει κι ο έμπειρος ιατροδικαστής Βλάσης Φωτίου, κοντά στη δύση της καριέρας του, γεγονός που εγείρει μέσα του πολλά αναπάντητα ερωτήματα. 

Το τραγικό γεγονός αναστατώνει και τον αστυνόμο Ανέστη Βαγενά, φέρνοντάς τον αντιμέτωπο με την αληθινή αγάπη. 

Όταν ακόμα ένα παιδί χάνει με τον ίδιο παράξενο τρόπο τη ζωή του, οι τρεις άντρες συνεργάζονται για να εξιχνιάσουν αυτούς τους αποτρόπαιους θανάτους. 

Ποιο άρρωστο μυαλό οργανώνει την εξόντωση μικρών παιδιών; Ποιες είναι οι αιτίες μιας τόσο αποκρουστικής πράξης; Πόσο εύκολη είναι σύμφωνα με τις επιταγές του Νόμου η ανακάλυψη της αλήθειας και η σύλληψη του δολοφόνου;

Ο μεγάλος δρόμος
Αφηγήματα
Χριστόφορος Λιοντάκης
Γαβριηλίδης

Μια συγκινητική καταγραφή των παιδικών του χρόνων επιχειρεί ο ποιητής Χριστόφορος Λιοντάκης στα πεζογραφήματά του με τίτλο "Ο μεγάλος δρόμος", όπως τα έζησε στον γενέθλιο τόπο του, το Ίνι, ένα χωριό στην ανατολική Μεσσαρά στην Κρήτη από το 1945 ως το 1956, δηλαδή τα μεταπολεμικά χρόνια, τα φορτισμένα από την κατοχή, τον εμφύλιο και τις δύσκολες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες της εποχής.

Μέσα από τα διάφορα flash-back συναιρείται με θαυμαστό τρόπο το ιστορικό παρόν με το παρελθόν δημιουργώντας μια τοιχογραφία της μεταπολεμικής ελληνικής επαρχίας.

Τα προσωπικά του βιώματα καταγράφονται με λιτό και επιγραμματικό τρόπο. Ανεξίτηλες μνήμες ζωντανεύουν μέσα από λυρικές και κατανυκτικές περιγραφές. Το φαινομενικά ασήμαντο μεγαλύνεται, η φύση δοξολογείται.

Μια ιεροτελεστία αθωότητας μέσα σε μια φύση κατάσπαρτη από τα αρχαιολογικά ερείπια της αρχαίας πόλης των Αρκάδων, όπου κυκλοφορούν αγαπημένα πρόσωπα, νεαρά παιδιά, εμβληματικές μορφές γερόντων. Ένα συναξάρι ανώνυμων προσώπων και πραγμάτων.

Πόσο θα ζήσεις ακόμα, γιαγιά;
Άλκη Ζέη
Μεταίχμιο

Η Άλκη Ζέη μόνο ενδιαφέρουσες, ανατρεπτικές, με χιούμορ και ζωντάνια ιστορίες μπορεί να μας αφηγηθεί.

Και μεις να κρεμόμαστε από τα χείλη της. 

Ή μάλλον από το μολύβι της για να τις διαβάσουμε.

Ο τίτλος είναι δανεισμένος από μια ερώτηση της εγγονής της...