Τα καλύτερα γλυκά του Μουμπάι
Στη νότια Ασία υπάρχει ένα ξεχωριστό είδος τροφών, γνωστό και ως «mithai», που θα πει «γλυκό». Μερικά από τα τοπικά αυτά γλυκά έχουν τις ρίζες τους στις κουζίνες των αρχαίων παλατιών και άλλα ταξίδεψαν στα σακίδια των στρατιωτών για να φτάσουν και να ενσωματωθούν στη γαστρονομία της χώρας. Ας γνωρίσουμε τα πιο νόστιμα από αυτά.
Πολλά από τα γλυκά που θα γνωρίσετε παρακάτω θεωρούνται αγαπημένα των διάφορων θεοτήτων και προσφέρονται σε αυτούς. Κάποια έχουν ως βάση τους το γάλα που συνδυάζεται με ένα είδος βουτύρου γνωστό ως ghee, με ζάχαρη ή ανεπεξέργαστη ζάχαρη, καρύδα, αμύγδαλο ή άλλα συστατικά. Και επειδή τα γλυκά είναι αριστοκρατικά, πολλά είναι ντυμένα με ένα λεπτό στρώμα από ασήμι γνωστό και ως varkha.
Κάθε περιοχή έχει τις τοπικές της συνταγές και δεν είναι λίγοι εκείνοι που πάνε στη Βομβάη για να γευτούν τα ξακουστά, λαχταριστά γλυκά της πόλης.
Χαλβάς (Halva)
Πολλές τοπικές συνταγές του χαλβά στην Ινδία διαφέρουν πολύ από τις σουσαμένιες εκδοχές του στην Κεντρική Ανατολή. Οι πιο συχνές συνταγές που θα βρει κανείς στο Μουμπάι αποτελούνται από μαγειρεμένο σιτάρι, ζάχαρη και ghee, τα οποία αναμειγνύονται, παίρνουν τη μορφή πράσινης ζελατίνης και κόβονται σε κύβους. Πολλές φορές, τους προστίθενται, μάλιστα, αμύγδαλα και κάσιους, ενώ υπάρχουν και άλλες εκδοχές όπως… παγωτό-χαλβάς.
Γλυκά από το δυτικό Bengal και Orissa, γνωστά για τη γλυκιά και γαλακτώδη γεύση τους. Το Bengali rasmalai, γνωστό και ως «ζουμερή κρέμα», αποτελείται από στρογγυλά και πλακουτσωτά κομμάτια τυριού, που έχουν εμποτιστεί με σιρόπι και συνοδεύεται με κρέμα αρωματισμένη με κάρδαμο.
Κάποιες μικρές κοινότητες στη Νότια Αφρική φτιάχνουν διάφορες εκτελέσεις του. Γενικά, αποτελείται από rava (σιμιγδάλι) ή besan (αλεύρι ρεβιθιού), ζάχαρη και ghee, ενώ η καλύτερη εκδοχή του ίσως είναι το λεγόμενο «Tirupathi laddoo». Η αυθεντική συνταγή του laddoo είναι αυστηρά μυστική και στο Μουμπάι θα συναντήσετε μια πεντανόστιμη εκδοχή του με κάσιους και σταφίδες.
Το υπερ-γλυκό Jalebi είναι τραγανά κομμάτια από τηγανητό αλεύρι εμποτισμένα με σιρόπι. Αποτελεί ένα αρχαίο γλυκό με ρίζες από το Βορρά και πωλείται σε ζαχαροπλαστεία αλλά και στο δρόμο, σερβιρισμένο με γλυκό τσάι με γάλα.
Αν και υπάρχουν εκατομμύρια εναλλαγές του γλυκού αυτού, η βάση του είναι η κρέμα (malai barfi) ή το συμπυκνωμένο γάλα (mawa barfi) με ζάχαρη. Το pista barfi φτιάχνεται με φιστίκια και το kaju katli είναι barfi φτιαγμένο με κάσιους. Συχνά έχουν το σχήμα διαμαντιού και περιχύνονται με ασήμι –μπορεί να έχουν περίεργο όνομα, αλλά παραμένουν αριστοκρατικά.
Πρόκειται για ένα είδος Barfi στο οποίο αναφέρονται συχνά ως «ινδικό fudge», που έχει περισσότερη ζύμη. Παρ’ όλο που ψήνεται, έχει μαλακιά υφή που λιώνει στο στόμα με το malai peda να είναι μια μπάλα ζύμης με γλυκιά κρέμα και λίγο σαφράν ή κάρδαμο και το σπέσιαλ peda να έχει γέμιση με αμύγδαλα και κάσιους –τα οποία φαίνεται να μην λείπουν εύκολα από τα γλυκά τους.
Ο μύθος λέει ότι αυτό το εξαιρετικά απλό γλυκό από το Νότο (αποτελείται μόνο από besan, ghee και ζάχαρη) προέρχεται από τις βασιλικές κουζίνες του Παλατιού Mysore στην Karnataka. Όπως και να ’χει είναι ένα βολικό και γρήγορο γλυκό, ό,τι πρέπει για μετά το φαγητό.
Έχει υφή που θυμίζει αποξηραμένο χόρτο και λιώνει στο στόμα, αφήνοντας την επίγευση για την οποία φημίζεται, η οποία συνδυάζει φιστίκι, αμύγδαλο, κάρδαμο, ghee και besan. Συνήθως καταναλώνεται σε μεγάλες ποσότητες στο Diwali (φεστιβάλ των Φώτων), αλλά πωλείται και συσκευασμένο, έτσι ώστε να μπορέσετε να φέρετε λίγο πίσω στους φίλους σας να δοκιμάσουν.