Ταξιδεύουμε στον κόσμο μέσα από 8 παράξενα πιάτα
Σουβλάκια... balut
Δεν ξέρουμε αν είναι πιάτα που πρέπει να δοκιμάσει κανείς πριν πεθάνει ή που (κάποια από αυτά) αν τα δοκιμάσει… πεθαίνει, πάντως σίγουρα κινούν το ενδιαφέρον.
Balut, Φιλιππίνες
Βαρεθήκατε τα κλασικά βραστά ή τηγανητά αβγά; Το balut διαφέρει από τα συνηθισμένα και θα σας συναρπάσει, αφού είναι ένα γονιμοποιημένο έμβρυο πάπιας που βράζεται μέσα στο κέλυφός του.
Κρασί με μωρά ποντικών, Κίνα/Κορέα
Άλλο ένα ποτό που υποτίθεται πως έχει ευεργετικές ιδιότητες για την υγεία είναι το κρασί με μωρά ποντικών, το οποίο βασικά είναι κρασί που περιέχει… μωρά ποντικών.
Κρέας καρχαρία σε... αποσύνθεση
Το hakarl είναι καρχαρίας σε αποσύνθεση. Ο καρχαρίας θάβεται για αρκετούς μήνες, ώστε να «ζυμωθεί» με τα υγρά του και στη συνέχεια κόβεται σε λωρίδες που κρεμιούνται για να στεγνώσουν.
Surströmming, Σουηδία
Οι Σουηδοί έχουν σε ιδιαίτερη εκτίμηση τη ρέγκα –όσο πιο ξινή και υπό ζύμωση, τόσο το καλύτερο γι’ αυτούς. Το surströmming είναι ρέγκα σε κονσέρβα, που έχει τόσο έντονη μυρωδιά, ώστε όταν ανοίγεται, η κατανάλωση γίνεται σε εξωτερικούς χώρους.
Στρείδια από τα Βραχώδη όρη, ΗΠΑ
Αυτό το αμερικανικό πιάτο, παρά το όνομά του, δεν είναι τίποτα περισσότερο από τηγανισμένοι όρχεις ταύρου. Ήταν αγαπημένη λιχουδιά των καουμπόηδων της Δύσης και συναντάται σε διάφορα φεστιβάλ.
Το σαρκώδες λειρί ενός κόκορα μπορεί να μη μοιάζει ως συστατικό πιάτου εκ πρώτης όψεως, αλλά στην Ιταλία είναι ένα βασικό συστατικό της διάσημης σάλτσας cibreo. Το λειρί έχει, επίσης, παραδοσιακά θέση στη γαλλική κουζίνα ως γαρνιτούρα.
Καφές μαύρου ελεφαντόδοντου, σε όλο τον κόσμο
Το 2014, ένας καφές που ονομαζόταν Black Ivory (Μαύρο Ελεφαντόδοντο) έγινε ένα από τα πιο ακριβά είδη στον κόσμο, με κόστος 1.100 δολάρια το κιλό. Αυτό ίσως κάνει εντύπωση αν σκεφτείτε ότι ουσιαστικά πρόκειται για… κοπριά ελεφάντων. Αυτός ο καφές παρασκευάζεται από κόκκους που καταναλώνονται από ελέφαντες της Ταϊλάνδης και στη συνέχεια βγαίνουν από τα περιττώματά τους.
Tepa, Αλάσκα
Αυτό το παραδοσιακό σνακ στην Αλάσκα τρώγεται από τους ιθαγενείς Yupik και περιλαμβάνει την κοπή των κεφαλών από τα ψάρια, τα οποία έπειτα θάβονται στο έδαφος με τα σπλάχνα τους, μέχρι να πετύχουν την απαιτούμενη χαρακτηριστική γεύση που ταγκίζει.