Παρά την ένδοξη φήμη τους γύρω από τα λουκάνικα, οι Γερμανοί φαίνεται πως δεν χορταίνουν το ντόνερ κεμπάπ.

Όσοι έχουν επισκεφτεί τη Γερμανία, μάλλον θα συμφωνήσουν ότι είναι αδύνατο να φτάσει κανείς ως εκεί και να μη φάει τουλάχιστον μια φορά Currywurst, ένα πολύ δημοφιλές fast food πιάτο που αποτελείται από λουκάνικο κομμένο σε φέτες με κέτσαπ κάρυ, σκόνη κάρυ και τηγανητές πατάτες. Όσο, όμως, κι αν νομίζουν οι περισσότεροι ότι αυτό είναι το αγαπημένο fast food της Γερμανίας κάνουν λάθος. Την καρδιά τους έχει κλέψει το ντονέρ κεμπάπ.

Το έθνος των 82 εκατομμυρίων ανθρώπων φαίνεται να καταναλώνει 2 εκατομμύρια κεμπάπ την ημέρα, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της Ένωσης Τούρκων Παραγωγών Ντονέρ της Ευρώπης, Gürsel Ülber. Είναι ασφαλές, λοιπόν, να πούμε ότι το ψιλοκομμένο αυτό κρέας στην κάθετη σούβλα, που τυλίγεται σε πίτα ή φρυγανισμένο ψωμί και συνοδεύεται από σαλάτα, ξεπερνά το λουκάνικο και αποτελεί σημαντικό γαστρονομικό σύμβολο της κουλτούρας και της οικονομικής επιρροής που έχουν οι Τούρκοι μετανάστες στη γερμανική κοινωνία.

Κι όμως, το ντονέρ κεμπάπ ξεπερνά το λουκάνικο στα γούστα των Γερμανών

Οι δύο άντρες που το ξεκίνησαν στο Βερολίνο περίπου 50 χρόνια πριν είναι οι Kadir Nurman και Mehmet Aygun, οι οποίοι ήταν εργάτες μετανάστες του κύματος Gastarbeiter, που αποτελούνταν από μετανάστες από τη νότια και ανατολική Ευρώπη που έρχονταν στη Γερμανία για δουλειά, με σκοπό να τονώσουν την οικονομία της χώρας. Κι αυτό ακριβώς έκαναν οι δυο τους, ανοίγοντας το δρόμο για το εργατικό δυναμικό των 200 χιλιάδων που ασχολείται σήμερα με το ντονέρ κεμπάπ.

Σύμφωνα με τον Ülber, ο Nurman πούλησε το πρώτο ντονέρ κεμπάπ της Γερμανίας από τον μικρό του πάγκο απέναντι από το σταθμό Bahnhof Zoo στο δυτικό Βερολίνο το 1972. Αυτό που παραδοσιακά ήταν ψητό κρέας με ρύζι, σαλάτα και πίτα, μεταμορφώθηκε σε σάντουιτς για τους σκληρά εργαζόμενους και πολυάσχολους Γερμανούς, προκειμένου να το τρώνε στο χέρι, με τους 2 άντρες που το ανακάλυψαν να ισχυρίζονται ότι είχαν την ιδέα να βάλουν το κρέας μέσα στο ψωμί (ο Aygun ισχυρίζεται ότι είχε την ιδέα ένα χρόνο πριν τον Nurman, αλλά η ένωση έχει δώσει τον τίτλο στον Nurman). Όπως και να’χει, οι δυο τους έθεσαν τη βάση για το fast food που σήμερα κάνει θραύση, δημιουργώντας σήμερα εμπόριο της τάξης των 4 δις, με κατανάλωση 400 τόνων κρέατος την ημέρα.

Σύμφωνα με την Ένωση, υπάρχουν περίπου 40 χιλιάδες καταστήματα κεμπάπ στη Γερμανία, με το Βερολίνο μόνο να μετράει 4 χιλιάδες, περισσότερα από όσα διαθέτει η Κωνσταντινούπολη.

Η λιχουδιά αυτή, μάλιστα, είναι τόσο αγαπητή, που το 2011 μια ομάδα φοιτητών γερμανικού πανεπιστημίου δημιούργησε διάλυμα που καταπολεμά την «ανάσα κεμπάπ», η οποία προφανώς είναι πολύ διαδεδομένη.

Το adana κεμπάπ

Γιατί, όμως, είναι τόσο δημοφιλές; Η απάντηση είναι απλή: είναι νόστιμο, έχει και πρωτεΐνη και σαλατικά και στο ένα χέρι κρατάς όλα τα συστατικά, όπως αναφέρει ο Ülber. Πέραν, όμως, της γεύσης, του μεγέθους και του χαμηλού κόστους (από 4,5 εως 14 ευρώ), αυτό που κάνει τον κόσμο να το αγαπά είναι η ευκολία με την οποία προσαρμόζεται.

Η αρχική δημιουργία του Nurman περιλάμβανε μόνο μοσχαρίσιο κρέας, αλλά με το πέρασμα των χρόνων και με τη διαθεσιμότητα πολλών ειδών κρέατος, το ντονέρ προσαρμόστηκε αναλόγως και άρχισε να περιλαμβάνει κοτόπουλο, αρνί και γαλοπούλα, όπως επίσης και διαφορετικά ψωμιά και τόπινγκ. Κάθε εστιατόριο βάζει τη δική του πινελιά.

Μερικές από τις παραλλαγές που μπορεί να συναντήσει κάποιος είναι το iskender κεμπάπ (αρνί κομμένο σε λεπτές φέτες με σάλτσα ντομάτας, ψωμί πίτα, λιωμένο πρόβειο βούτυρο και γιαούρτι), το adana κεμπάπ (κρέας κομμένο σαν κιμάς σε μεταλλικό καλαμάκι) και το koefte (κεφτές με μαϊντανό και δυόσμο).

Το αξιοπερίεργο είναι, μάλιστα, ότι δεν αποτελεί απλώς ένα fast food που θα φάει κάποιος μετά το ποτό και το clubbing, αλλά μπορεί να το βρει οπουδήποτε, από καλά εστιατόρια, μέχρι μικρά café με όμορφη τούρκικη διακόσμηση.

Ακόμη και ύστερα από σχεδόν 50 χρόνια, με διάφορες γενιές να κρατούν ζωντανή την κληρονομιά, οι πρωτοπόροι δεν ξεχνιούνται και η street αυτή νοστιμιά δεν χάνει τους φανατικούς της οπαδούς. Απεναντίας, κερδίζει περισσότερους.