Με αφορμή το Athens Pride αυτό το Σάββατο, συλλέξαμε μερικά από τα τραγούδια που μιλάνε για την ελευθερία της επιλογής αυτού που θα αγαπήσουμε, την ελευθερία του καθενός να είναι ο εαυτός του, ανεξάρτητα των ερωτικών του προτιμήσεων, ή του σώματος στο οποίο γεννήθηκε. Φτιάξτε τη δική σας playlist, πάτε στην παρέλαση και χορέψτε μέχρι τελικής πτώσης στην πλατεία Κλαυθμώνος.

Smalltown Boy-Bronski Beat: Ο Jimmy Somerville, με τη χαρακτηριστική του φωνή, διηγείται την σπαρακτική ιστορία ενός αγοριού που βασανίζεται από τους κατοίκους της πόλης του, λόγω των σεξουαλικών του επιλογών, ενώ στο background τα κλασσικά synths, κάνουν το τραγούδι ένα χορευτικό anthem. Γνώρισε άπειρες διασκευές, μέχρι και από τους Paradise Lost, και 30 χρόνια μετά, παραμένει επίκαιρο.

Η αφίσα του Athens Pride 2016

Go West-The Pet Shop Boys: Το Βρετανικό δίδυμο περνάει μέσω πανέμορφων pop τραγουδιών μηνύματα για τις προσωπικές επιλογές, την διαφορετικότητα, την ενηλικίωση και τον πόνο του αποχωρισμού (όπως στο “Being Boring”, γραμμένο για έναν φίλο τους που πέθανε από AIDS). Επέλεξαν να διασκευάσουν την πασίγνωστη επιτυχία των Village People, με μια αρσενική χορωδία να πλαισιώνει τον Neil Tennant – και ένα εκπληκτικό videoclip-, το 1993, δίνοντας του νέα πνοή.

A little respect-Erasure: Το έτερο Βρετανικό δίδυμο, που έχει ταυτιστεί με τον gay ακτιβισμό, παραδίδει το 1988  ένα synth-pop κλασσικό πλέον κομμάτι, ως απάντηση στην Βρετανική κυβέρνηση και τον περίφημο νόμο 28, σύμφωνα με τον οποίο, οι έχοντες δημόσια αξιώματα, δεν πρέπει να προωθούν την ομοφυλοφιλία ως φυσιολογικό τρόπο ζωής.

Η Lady Gaga ως μητέρα των δράκων στο Born this Way

Born This Way-Lady Gaga: Το μεγαλύτερο σύγχρονο gay icon έχει επανειλημμένως εκφραστεί υπέρ των δικαιωμάτων της LBGT κοινότητας, αλλά το συγκεκριμένο τραγούδι, έγινε αμέσως ένας ύμνος της ελεύθερης έκφρασης. Αν και μοιάζει σκανδαλωδώς με το “Express Yourself” της Madonna, εκφράζει με ένα λαχταριστό pop χορευτικό περιτύλιγμα την ανάγκη να είμαστε αυτό που γεννηθήκαμε, ανεξαρτήτως φύλου, εθνικότητας ή προτιμήσεων.

H βασίλισσα της ποπ το μακρινό 1990

Vogue-Madonna: H Madonna χρωστάει πολλά στην underground gay σκηνή της Νέας Υόρκης. Στα gay ballrooms ήταν που ξεκίνησε την καριέρα της. Από εκεί επηρεάστηκε και ενσωμάτωσε τις φιγούρες των χορευτών, γνωστές ως voguing στις δικές της χορογραφίες. Το deep-house χορευτικό “Vogue” προτάσσει το dance floor ως τη μόνη σωτηρία για τις πληγωμένες καρδιές.

Outside-George Michael: Ο George Michael, με αφορμή το γνωστό συμβάν στις τουαλέτες του Los Angeles, όπου βρέθηκε να επιδίδεται σε άσεμνες πράξεις με έναν άνδρα, γελοιοποιεί το σάλο που προκλήθηκε, ύστερα από το coming out του. Το κομμάτι είναι μια σάτιρα της φρενίτιδας των media με την ομοφυλοφιλία του, με πιπεράτους υπαινιγμούς, και ένα άκρως τολμηρό, videoclip.

H μικροσκοπική Κylie Minogue πάνω σε ένα σωρό από ημίγυμνα σώματα

All The Lovers-Kylie Minogue: Τεράστιο gay icon η μικροσκοπική Αυστραλή, με αυτό το τραγούδι απέτισε όπως είπε η ίδια έναν φόρο τιμής στο gay ακροατήριο της, με ένα videoclip που έδειχνε ένα πανσεξουαλικό όργιο, ενώ η ίδια τραγουδάει με τη γνώριμη ηδονική της φωνή.

I want to Break Free- Queen: Ο Freddie Mercury ήταν ένας συγκλονιστικός performer, που δεν έκρυψε ποτέ την σεξουαλικότητα του, την προσάρμοσε στη περσόνα του, μπαίνοντας στον βωμό των άφταστων, αειθαλών ειδώλων. Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά για αυτό το τραγούδι, απλά σε περίπτωση που δεν το έχετε δει, αναζητήστε το videoclip, μια παρωδία της Βρετανικής σαπουνόπερας “Coronation Street”, στο οποίο όλοι στο συγκρότημα είναι ντυμένοι με γυναικεία ρούχα.

I’m Coming Out-Diana Ross: O Nile Rodgers, λέγεται ότι εμπνεύστηκε το τραγούδι όταν είδε τρεις drag queens ντυμένες Diana Ross σε ένα club της Νέας Υόρκης.  Η ίδια βρισκόταν τότε στην φάση που αποχωρούσε από τη Motown και το συγκεκριμένο hit την έκανε αγαπητή σε ένα ευρύτερο ακροατήριο.

Y.M.C.A.- The Village People: Το camp στοιχείο δεν ήταν ποτέ τόσο έντονο, όσο στην περίπτωση αυτού του συγκροτήματος. Το συγκεκριμένο κλασσικό κομμάτι, αναφέρεται στην οργάνωση Young Men’s Christian Association, τα γραφεία της οποίας  ήταν ένα σημείο που σύχναζαν ομοφυλόφιλοι. Αν και στην αρχή απειλούσαν με μηνύσεις, τις απέσυραν, όταν είδαν τον αριθμό των μελών τους να αυξάνεται σημαντικά μετά την κυκλοφορία του τραγουδιού.

O "δικός" μας Alex Kapranos

Michael-Franz Ferdinand: "Michael, you're the boy with the leather hips / Sticky hair, sticky hips, stubble on my sticky lips" τραγουδάει ο Alex Kapranos και η Σκοτσέζικη μπάντα, που τότε ζούσε μεγάλες δόξες, βάζει τα κιθαριστικά riffs στο προσκήνιο σπάζοντας πολλά στερεότυπα για το τι χρειάζεται για να δημιουργηθεί ένα gay anthem.

I U She-Peaches: Πολλοί ήταν οι καλλιτέχνες που έπαιξαν με το gender bender. Εμείς αναφέρουμε τη θεά Peaches, που δεν σταματάει ποτέ να προκαλεί, δηλώνοντας ανοιχτά τις bisexual επιλογές της, δε διστάζει να μεταμορφωθεί, να σοκάρει και να πάει τα πράγματα ένα βήμα παραπέρα, πάντα με οργισμένα beats και τον γνωστό της κωλοπαιδισμό.

ΡΟΖΙΝΑ ΑΡΑΠΗ